Start Omhoog

Citaten uit

De puinhopen van Lovely Rita

Rita Verdonk

Cees van der Laan, Trouw, 18 mei 2006

De populaire minister en VVD-lijsttrekkerskandidaat Rita Verdonk is na haar optreden in de kwestie-Hirsi Ali een eenzame politica en een gevaar voor het kabinet geworden. Duidelijkheid en daadkracht, dat wil ze brengen, maar het ontbreekt haar aan beheersing en politiek raffinement.

[...]

In de afgelopen drie jaar heeft zij zich laten kennen als een botsauto op de kermis. Ze knalt bovenop een andere botsauto, stuitert even terug en vervolgt met een iets andere koers haar weg naar het volgende incident.

Ze raust door het vreemdelingenbeleid, ze raust door het integratiedebat, ze raust door het kabinet en ze raust door haar VVD. Ze snelt voort, terwijl in haar kielzog de puinhopen naroken. Maar net als met de botsautootjes, waarmee de kermisganger een minuut of vijf zijn lusten kan botvieren, lijken ook bij Verdonk de grenzen van haar politieke activiteiten in zicht.

Dat besef was bij haar critici allang aanwezig, maar begint nu met hoge snelheid in de VVD door te dringen.

„Verdonk is een brokkenpiloot”, meent oud-VVD-partijleider Ed Nijpels, de Friese commissaris van de koningin.

[... ...]

In de kwestie-Ayaan Hirsi Ali komen de eerdergenoemde op zichzelf positieve en negatieve karaktereigenschappen van Verdonk samen. Regels zijn regels en moeten worden toegepast, vond ze toen ze kennis kreeg van nieuwe feiten in het vluchtrelaas van Hirsi Ali. Dat kan ook niet los worden gezien van de slogans waarmee zij campagne voert om lijsttrekker te worden.

Maar om minister te willen blijven en lijsttrekker te worden, laat staan premier van alle Nederlanders, moet je ook politieke feeling hebben.

Ayaan Hirsi Ali is een icoon van de emancipatie onder nieuwe Nederlanders, prominent partijgenote en wereldberoemd. In zo’n situatie past beheersing, een koel hoofd, rust en veel overleg met betrokken politici. Verdonk doet de zaak echter razendsnel af, in één zin in een brief, zonder overleg met geestverwanten en het kabinet.

Het is Verdonk ten voeten uit. Haar korte politieke carrière is gelardeerd met incidenten, rellen en kwesties, die het land verdeelden in een deel tegen Rita Verdonk en een voor haar. Wie zich in haar ministerschap verdiept, kan niet aan de conclusie ontkomen dat het haar aan politiek raffinement ontbreekt. Bewust misschien, want zij zet zich graag neer als ’Onze Rita’, de politicus van daadkracht, duidelijkheid en gewone mensen.

Wat haar positie niet sterker maakt is haar imago van onbuigzaamheid. Dat geeft zij graag een sterk accent, omdat het ook standvastigheid kan suggereren, maar de werkelijkheid is anders.

[...]

Wie verder terugkijkt ziet hierin een patroon.

[... ...]

Tot voor kort kon gezegd worden dat Verdonk ondanks al haar fouten en blunders stevig in het zadel zat. Binnen de coalitie, zeker in de VVD, oogstte zij bewondering voor haar doortastendheid en daadkracht. ’Lovely Rita’, zeiden ze liefkozend bij de liberalen, omdat zij het hardste beleid met een twinkeling in haar ogen wist uit te leggen. Maar anders dan staatssecretaris Job Cohen (PvdA) die een omstreden, harde Vreemdelingenwet met fluwelen hand door de Tweede Kamer en door een kritische achterban van de PvdA wist te loodsen en de boel bij elkaar wist te houden, staat Verdonk symbool voor polarisatie.

[...]

 

Start Omhoog