Citaten uit
Zelfs voor een zerk op het babygraf is geen geld
Kindersterfte in arme Zuiden VS stijgt door stress, obesitas en
ontoegankelijk ziekenfonds
Tom-Jan Meeus, NRC Handelsblad 13 oktober 2007
Wereldwijd neemt kindersterfte af. Maar in de Mississippi Delta wordt
een verontrustende toename geconstateerd. Vooral onder zwarte kinderen.
[... ... ...]
In de hele wereld neemt de kindersterfte af, ook in de VS. Maar in
Mississippi, en vooral in de Delta, doet zich de laatste jaren een
verontrustende stijging voor. Deskundigen wijten dat niet alleen aan
stress, armoede en tienerzwangerschappen, maar ook aan zwaarlijvigheid
en een ontoereikende ziektekostenverzekering voor kinderen.
Johnson probeert de trend te keren door alle zwangere meisjes en
jonge moeders, op eigen initiatief, te bezoeken en het belang van een
verantwoorde leefwijze uit te leggen. Een taai gevecht, blijkt tijdens
de rondrit die ze vandaag maakt. Ik vraag me ook wel eens af waarom ik
doorga, zegt ze als de huisbezoeken s middags achter de rug zijn.
[... ... ...]
Maar probleem is, legt Johnson uit, dat alles erop wijst dat het
pubermeisje korte tijd later weer een baby zal krijgen. En daarna wéér
een.
Telkens zal het risico op een slechte afloop groeien. Want Amanda,
legt ze uit, hoort bij die typische groep zwarte moeders die kinderen
krijgen uit gebrek aan eigendunk. Ze willen baby's omdat ze liefde
zoeken. Ze zeggen het vaak letterlijk: ik heb iemand nodig die van me
houdt.
Johnson doet dit werk - haar mobiele telefoon staat 24 uur per dag
aan - al vijftien jaar vanuit het Christian Center in Cary, het
type christelijk-sociale instelling waarmee de Amerikaanse bible belt
overladen is.
[...]
|
Vooral zwarte baby's
Vooral zwarte baby's worden getroffen door groeiende
kindersterfte in Mississippi: bijna twintig procent vindt nu in
zijn eerste levensjaar de dood.
Demografen drukken kindersterfte uit in het aantal dode
zuigelingen (1 jaar en jonger) per duizend nieuwgeborenen.
|
In Nederland lag het kindersterftecijfer in 2005 op 4,9, |
|
in de VS op 6,9. |
Amerika volgt de trend van de rest van de wereld: een daling
sinds de jaren tachtig. Maar in zuidelijke staten, vooral
Mississippi, signaleren gezondheidsdiensten vanaf 2005 een
trendbreuk.
|
Kwam het kindersterftecijfer in Mississippi in 2004 voor
het eerst onder de 10, |
|
in 2005 steeg het ineens naar 11,4, en |
|
voor 2006 wordt een verder stijging verwacht. |
De zwarte bevolking wordt verreweg het zwaarste getroffen.
Het kindersterftecijfer voor blanke nieuwgeborenen lag in
2005 op 6,6 (onder het landelijk gemiddelde), maar voor zwarte
kinderen was het 17.
Dus bijna één op de vijftig zwarte baby's in Mississippi
sterft in zijn eerste levensjaar.
[...] |
Ook sceptici kunnen er niet omheen dat het succes van het Christian
Center spectaculair is vergeleken bij seculiere
overheidsinstellingen in aangrenzende provincies. Het centrum draait op
alleen private giften (onder meer van de Van Leer Foundation uit
Nederland).
Sinds Johnson in de jaren negentig begon met haar spontane
huisbezoeken, daalt de kindersterfte in haar gebied drastisch, terwijl
in omringende provincies de sterftecijfers bleven en, sinds enkele
jaren, weer scherp stijgen. Ook de seculiere New York Times
analyseerde eerder dit jaar, dat de successen van het Christian
Center opmerkelijk afwijken van een droevig stemmende trend.
[...]
Ook Irma Johnson is niet gerust over de nabije toekomst. Vooral de
maatregelen van de regering-Bush om de ziekteverzekering voor minder
bedeelden - Medicaid (ouders) en S-CHIP (kinderen) -
slechter toegankelijk te maken, trekt diepe sporen, zegt Johnson.
Mensen zonder vervoer moeten vaak zó lang reizen om voor de programma's
in te schrijven, dat ze het niet op kunnen brengen. En de kans op
kindersterfte is vele malen groter als ouders geen verzekering hebben.
Heel zorgelijk, zegt Johnson.
Over de omvang van S-CHIP hebben het Congres en president een
conflict, dat volgende week wordt beslecht.
De realiteit van de Mississippi Delta is intussen te zien op Sanders
Garden Memorial in het dorpje Hollandale, een kerkhof op een half
uur van Cary. Een opzichter vertelt dat je hier het grote aantal
begraven kinderen kunt herkennen aan de tientallen metalen paaltjes.
Formeel blijven de paaltjes - met getypt naambordje - staan totdat een
grafzerk is afgeleverd. Maar hier, naast een trailerwijk die lokaal
bekend staat als No Name, kunnen de meeste ouders geen zerk
betalen. De paaltjes-met-bordje zijn zo uitgegroeid tot het stille
bewijs van het groeiende aantal gestorven baby's.
[...] |