Tegenwicht... hoezo?

De Werkgroep Tegenwicht wil deelnemen aan de maatschappelijke discussie over menselijke relaties. De werkgroep wil tegenwicht bieden aan een aantal tendensen in het spreken over menselijke verhoudingen.

In het kort

We leven in een 'vrije en democratische maatschappij', maar onvermijdelijk botsen mensen en belangen met elkaar. Een mens is van nature niet een harmonisch, maar een dynamisch wezen dat in vrijheid wil zoeken naar een eigen identiteit. We willen anders dan de anderen zijn.

Nu hebben wij bestuurders gekozen, maar deze hebben het moeilijk met die menselijke verscheidenheid en vrijheid. Bestuurders houden meer van harmonisatie en integratie en vooral van het opstellen van regels. Alle neuzen moeten maar dezelfde kant op. Lost dit iets op? Of hebben we er dan een probleem bij? Kan het ook anders?

Lees nu het hele stuk hieronder

In onze maatschappij bestaat verwarring. Als individu hebben we veel vrijheden verworven, maar menselijke relaties lijken wel een waar mijnenveld geworden. Als mensen met elkaar struikelen krijgt dit veel aandacht in de media. Het lijkt dan al snel een grote struikelpartij waarover mensen al snel bezorgd zijn. Veel relaties worden ongezond genoemd.

Deze verwarring en bezorgdheid leiden al snel tot een roep om maatregelen. Deze zouden duidelijkheid, zekerheid en veiligheid moeten bieden, maar houden even vaak beperking van vrijheid in. Soms is dit terecht, vaak ook niet. In de verwarring roept men al snel om 'deskundigen'. Je kunt zo al snel vergeten dat je zelf ook ervaring, gevoel en oordeelsvermogen hebt.

Over de relatie tussen het gekozen bestuur en de kiezende burgers wordt met zorg gesproken; deze zou zoek zijn. Politieke partijen en bestuurders zoeken hoe ze dichter bij de burger kunnen komen. Tegelijk krijgt de burger ook een stukje heropvoeding voorgeschoteld: stimulering, voorlichting, wetgeving en vrijheidsbeperkende maatregelen in een liberaal jasje. Of dit nu echt zo 'liberaal' is en in het belang van de burger, dat kan een onderwerp van discussie zijn bij Tegenwicht

De vrijheden die de burgers zich verworven hebben, brengen de machthebbers in een moeilijk pakket; zij zien er al snel gevaren in. Het gekozen bestuur probeert daarom op allerlei manieren om vrijheden langzaam maar zeker in te perken. Dit gebeurt op uitgekiende momenten, net als er even een maatschappelijk draagvlak voor bestaat. 

Na zinloos geweld worden er overal camera's geplaatst. Na incidenten tussen enkele volwassenen en kinderen wordt in een zwembad ineens op woensdagmiddag op leeftijd en burgerlijke staat gediscrimineerd. Op het Internet worden kinderpornografie en terroristische teksten aangetroffen en er worden allerlei maatregelen bedacht om de vrijheid van het Internet en de privacy van encryptie te beperken. 

"Ja, ja, dit is wel nodig", zegt iedereen dan op de argumenten ervoor, want Zandvoort was wel heel erg. Later blijkt er eigenlijk weinig aan de hand te zijn.  Maar zijn we nu echt zo gebaat met deze beperkingen in onze vrijheid? Al die maatregelen, hoe werken ze op de langere duur wel positief door in de menselijke verhoudingen? Of hebben we een probleem erbij? Ook dit kan onderwerp van discussie zijn bij Tegenwicht.

Kijk bijvoorbeeld eens naar het onderwijs. Leraren moeten zich onderwerpen aan een woud van regels, hun werkgevers aan een nog dichter woud. Leraren worden hierop beoordeeld - niet op eigen aanvoelingsvermogen en goed contact met de leerlingen. Dit laatste kan zelfs in hun nadeel werken. Docenten die zich werkelijk inzetten voor de kinderen, ze eventueel zelfs bij hen thuis welkom heten, die komen al snel in een twijfelachtig daglicht staan: wat heeft deze docent met de leerlingen? 

Iets wat nog niet zo lang geleden doodnormaal was, is nu verdacht en verboden. In de gezondheidszorg en de jeugdzorg zien we net zoiets. Zelfs ouders en zeker alleenstaanden ontkomen er niet aan. Hierover kunnen we het bij Tegenwicht best eens hebben.

Vanuit de samenleving is vaak geroepen om bescherming van bepaalde, met name andere dan de eigen groepen in de samenleving. Deze groep zelf – vaak net uitgerekend de zwijgende meerderheid – heeft zelf niet gevraagd om deze bescherming en laat het allemaal maar gebeuren. 

Het lijkt er bijvoorbeeld op dat ouders tegenwoordig zelfs een ‘opleiding’ gevolgd moeten hebben alvorens ze hun kinderen op kunnen voeden. Al snel komt de vraag op of er door deze opleiding niet een zeker normen en waarden patroon wordt veiliggesteld, voorbijgaand aan het normen- en waarden-patroon van de ouders zelf. 

En om de ouders te 'helpen' voert de overheid bovendien maatregelen, zoals regelgeving wat een kind al dan niet op Internet mag zien: iets bloots is wel een heel zware kluif voor het tere zieltje van een dertienjarige terwijl ditzelfde kind, als het ’s avonds wat langer opblijft, wordt overspoeld met ranzige pornofilms en lustige reclames voor hete seks-lijnen. De schok voor het volkomen naïeve en onschuldige kind, dat is opgegroeid in een Disney-achtige wereld, is mogelijk zo groot dat de schade die het dan oploopt groter is dan als het altijd al heeft geweten dat er geweld in de wereld is en dat er iets bestaat als seksuele lusten.

Een kind onderzoekt de wereld in eigen tempo en kijkt, zoals Unesco het zelf zegt, door een raam de wereld in. Naarmate het kind ouder wordt, zal het raam ook groter worden waardoor het kind kijkt. De overheid, maar ook het maatschappelijk normen- en waarden-patroon, plakt hier en daar het raam dicht zodat het kind daar niet kan kijken. 

Natuurlijk wordt het kind juist nieuwsgierig in wat er achter die bedekte stukken zit. De verboden vrucht smaakt altijd het best. Slaagt het kind er niet in om achter die bedekte stukken te komen en het wordt na een aantal jaren ineens volledig geconfronteerd met wat er achter die (ondertussen erg groot geworden) bedekte stukken zit, dan kan het hierdoor juist een flinke klap krijgen – terwijl juist getracht werd dit door de genomen maatregelen te voorkomen. 

Juist omdat de manier waarop wij onze kinderen groot brengen en relaties met ze aangaan de toekomst bepaalt verwachten we dat dit een belangrijk gespreksonderwerp zal zijn bij Tegenwicht.

Het idee bestaat dat elke bevolkingsgroep moet worden beschermd. Christenen, Moslims, Joden, vrouwen en homo's mogen nooit geconfronteerd worden met een uitspraak waardoor zij zich geschokt zouden kunnen gaan voelen. De gang naar de rechter om zoiets te verbieden wordt al snel gemaakt. Zo is bijvoorbeeld het adverteren via billboards in sommige gemeentes al een hachelijke onderneming tenzij het een doodsaaie advertentie betreft.

Integratie en harmonisatie zijn de toverwoorden terwijl juist de verschillen, de eigenaardigheden, de specifieke kenmerken contacten tussen mensen zo boeiend, interessant en mogelijk maken. Een mens is van nature geen harmonieus en consequent wezen: strijdigheid en disharmonie hoort bij het mens-zijn en dit maakt het leven interessant en spannend. 

Het ontaarden tot zinloos geweld hoort hier niet bij: de oorzaken liggen hier veelal in het niet kunnen beantwoorden aan de eisen die een maatschappij aan het individu stelt met als gevolg frustratie en irrationeel gedrag. Tegenwicht ziet graag diepgaande discussies ontstaan over dit onderwerp.

Relaties zijn uiterst belangrijk voor de ontwikkeling van de jongere medemens onder ons – de kinderen, tieners en jongeren. Echt contact lijkt steeds moeilijker te worden. Het kind zoekt altijd een weg om toch relaties aan te gaan en we zien steeds vaker dat het kind zich opsluit in de eigen groep – vaak een harde wereld met de sterken in de top en de gevoelige types onderop. Werkelijk contact met mensen buiten de eigen groep komt sporadisch voor.

Tegenwicht hiertegen kan komen van onafhankelijk denken, kritisch denken over wat normaal wordt gevonden. Zelf denken op grond van eigen ervaring en vooral zelf beslissen over de eigen zaken (en samen over de gezamenlijke), en wel van jongs af aan.

Tegenwicht  wil een medium zijn voor deze ideeën. We vinden niet opnieuw het wiel uit: we plukken ook goede ideeën, artikelen en documenten van het web of uit de krant en maken zo een bibliotheek met ideeën.

Deze bestaat grotendeels uit "Citaten uit ..." in verband met de auteursrechten. 

Lees ook eens de artikelen die hieraan toegevoegd zijn