Citaten uitBETAMELIJKHEDENDe zedenpolitie en de bisschopA.A. van Doorn, HP/De Tijd, 10 september 1999 [...] Het overlijden van bisschop Möller [...] gaf Rome de gelegenheid een orthodoxe prelaat te benoemen die orde op zaken moet stellen. Het werd W.J. Eïjk, tot nu toe docent moraaltheologie aan het grootseminarie in Rolduc. Zoals te verwachten was, leidde de benoeming in liberaal-katholieke kring tot ongerustheid en ontstemming. Heel ver in zijn verzet ging kerkhistoricus en journalist Ton van Schaik, die met behulp van citaten uit collegedictaten van Eijk de aanval inzette. [...] Van Schaik kreeg steun van de spraakmakende priester Herman Verbeek [...] De bezwaren van de heren richten zich vooral op Eijks opvattingen over de afkeurenswaardigheid van homoseksueel gedrag, hoewel die opvattingen in grote lijn getrouw de leer van de kerk volgen. Het is voor een onbevooroordeelde buitenstaander moeilijk te zien wat een docent aan een priesterseminarie, dat per definitie rechtstreeks door Rome wordt gecontroleerd, anders zou kunnen verkondigen, maar de zelfbenoemde kerkhervormers Van Schaik en Verbeek denken daar natuurlijk anders over. Gelukkig staan ze niet alleen. Nog vóór enig Meldpunt Discriminatie aan de bel had kunnen trekken - een lelijke misser! - kwam het Openbaar Ministerie in actie. De collegedictaten van Eijk zullen op mogelijk strafbare uitingen worden onderzocht. Nu is er om de paar jaar wel een rel over meningen die bij homo's slecht vallen, maar het is voor het eerst dat de leerstof van priesterstudenten onderwerp van justitiële bemoeienis wordt. Ik vertrouw erop dat het OM het daarbij niet zal laten.
Justitie zou trouwens niet op incidenten moeten reageren, maar preventief te werk dienen te gaan, Het is een kleine moeite de collegestof van alle opleidingen van religieuze voorgangers jaarlijks op te vragen en aan de hand van politiek correcte normen tekstkritisch te onderzoeken. Voorkomen is beter dan genezen.
Terug naar bisschop
Eïjk, die heel wat minder bloeddorstig voor de dag komt. Op
een punt gaal hij zelfs verder dan de leer van de kerk. Hij noemt homoseksualiteit een
neurotische ontwikkelingsstoornis en beveelt behandeling door een psycholoog aan. Dit is
merkwaardig, omdat hij hiermee op één lijn zit met de psychoanalyse uit de school van
Freud, die ervaringen in de vroege jeugd als verklaring neemt voor homoseksualiteit en het
doen herleven van die ervaringen op de divan van de psychiater als de meest belovende
remedie ziet Eijks criticus Van Schaik stelt dat de bisschop zich met zijn ideeën verwijdert van de opvattingen in de Nederlandse samenleving. Ik heb mijn twijfels. Het zou ook kunnen zijn dat juist Van Schaik en zijn medestanders inmiddels door de geschiedenis zijn ingehaald. De alles-moet-kunnen-jaren zijn voorbij. Een voorbeeld. In Vrij Nederland van vorige week schrijft Ireen van Engelen op een prominente plaats dat het zinnig zou zijn bij pedoseksuelen 'eens tot op de bodem uit te zoeken wat er ten grondslag ligt aan de drang naar seks met jongeren. Waarom kan de stap naar een relatie met een volwassene niet worden gezet? ( - ) Vanwaar die fixatie op dat piemeltje?' Wie denkt bij het lezen van zo'n schandelijk politiek incorrecte tekst niet aan sommige homo's, niet minder gefixeerd, en van die fixatie het slachtoffer? Maar misschien mag je niet denken.
|