Vrijheid: alleen voor volwassenenVertaling van Youth Today, November 2002, Vol. 11, No. 9 Mike Males Tijdens min recente bezoeken aan Canada, Mexico, Costa Rica en Ecuador zag ik jongeren die zich heel gewoon gedroegen op een manier die Amerikaanse deskundigen de stuipen op het lijf zouden jagen:
Ik kreeg gelach te horen toen ik vroeg of Toronto ook een avondklok had voor jongeren. "Voor zes-jarigen misschien!" Volgens de Amerikaanse deskundigen moeten de Europese, Canadese en Latijns-Amerikaanse tieners wel in hun ontwikkeling beschadigde alcoholverslaafde misdadigers zijn. Amerikaanse deskundigen laten slechts zelden hun dogma's door de werkelijkheid beïnvloeden. Het terugkeren naar de Verenigde Staten vergde een her-aanpassing aan onze deprimerende fobie voor de jeugd: grote lelijke krantenkoppen in Houston (425 tieners gearresteerd wegens "rondhangen") en Californië, waar de autoriteiten met klassieke muziek jongeren uit de binnenstad hopen te weren. Er zijn zoveel leeftijds-afhankelijke beperkingen dat de jongeren hier er voortdurend herinnerd worden dat ze nog te klein zijn voor volwassen dingen als alcohol of flarden van pornoplaatjes. In Amerika herhalen beperkende instituties, zoals de Onderzoekers ter voorkoming van alcohol voor tieners (Prevention Researcher's Alcohol and Teens) en de Kinderen, Jongeren en Wapengeweld van de Packard Stichting (the Packard Foundation's Children, Youth and Gun Violence) allebei doen, tientallen jaren oude gebruiken en laten steeds meer boodschappen en toegangsbeperkingen los op de jeugd. Juist ja, ik was terug in het vrijheidslievende Amerika. Nergens ter wereld zie je in zo afgrijselijke mate de jeugd onderdrukt door maatregelen als
Hier rapporteren onderzoekers dat twee-derde van de Amerikaanse volwassenen "intense haat" voelen ten opzichte van kinderen; hier waarschuwen de gerechtelijke autoriteiten dat meer tieners in een bevolking meer criminaliteit betekent; hier bepaalde de Hoge Raad dat kinderen die van niets verkeerds verdacht zijn voor het oog van de drugs-testers moeten plassen. Hier weigeren onze bestuurders de eenvoudige Verklaring van de rechten van het Kind van de Verenigde Naties, ondertekend door alle andere landen, te ratificeren. Hier gaan politici voorbij aan hun eigen drugsgebruik, en leggen zij islamitische basisscholieren levenslange straffen op voor heel wat minder. Waarom is Amerika zo bang voor, en onderdrukt zij haar eigen jeugd als geen enkel andere moderne, of zelfs half-moderne samenleving? Misschien omdat andere rijke landen een meer onderling gelijke bevolking hebben. Etnische minderheden vormen maar een fractie van de bevolking van
Europeanen investeren in hun jeugd omdat de kinderen er net zo uitzien als de volwassenen. Daarentegen kennen de Verenigde Staten een veel grotere etnische diversiteit van 31 procent minderheidsgroeperingen, in het bijzonder onder de jeugd. In Californië is 60 procent van de veertig-plussers blank, terwijl 60 procent van de vijfentwintig-minners zwart, midden- of zuid-Amerikaans (hispanic) of Aziatisch is. Wij zijn bang van jonge mensen omdat ze er niet uitzien als de volwassenen. Zijn volwassenen werkelijk zo primitief? Als iemand mij beter kan uitleggen waarom ons land [de VS] routinematig haar eigen jeugd
ben ik een en al oor. Tegen deze theorie pleit het feit dat onze Latijns-Amerikaanse buurlanden een nog grotere etnische diversiteit kennen:
Toch schijnen de Latijns-Amerikanen niet zo bang te zijn van hun kinderen en veel minder repressief. Net zoals in Europa worden Latijns-Amerikaanse tieners vrijwel net zo behandeld als volwassenen. Amerikaanse kinderbeschermers beschuldigen onze jeugd er voortduren van anders te zijn dan de Europese jongeren. Toch geven deze kinderbeschermers de Amerikaanse politici geen schijntje kritiek dat zij niet de Europese regeringen volgen in hun gedegen sociale zekerheid, gezondheidszorg en hun traditie van volwassen zelfdiscipline en rechten voor de jeugd. amerika is Europa niet, herhalen zij steeds weer. Dat is waar. Houd dan ook op onze kinderen met de kinderen daar te vergelijken. Kijk liever naar multiculturele modellen. Ecuador, Zuid-Amerika's armste land, kent een enorme etnische verscheidenheid, met een grote Amerikaans-Indiaanse, Europese, Afrikaanse en etnisch gemengde bevolking. Toch zijn in de laatste veertig jaar de geboortecijfers over alle leeftijden drastisch gedaald. Tienerzwangerschappen zijn met 70 procent gedaald sinds de vijftiger jaren en liggen nu beneden de Amerikaanse cijfers. Hoe presteerden die jongeren in Ecuador
het dan om die geboortecijfers zo omlaag te brengen, terwijl de preventie van tienerzwangerschappen in Amerika faalt? Nu Amerika de andere landen van de wereld oorlogszuchtig afblaft over kwesties als vrijheid en moraal, moeten we misschien eens nadenken waarom het Land van de Vrijheid 's werelds meest immorele dictator is voor zijn eigen jeugd. Mike Males,
|
