Citaten uit

Help je kind met afvallen, maar zeg niet dat het te dik is

Hester Otter, Trouw 16 november 2005

Kinderen met overgewicht (tekst en werkboek, inclusief een beweeg- en eetdagboek) door Gerbrand van Hout, ISBN 9085061201, uitgeverij Boom, € 19,95.

In de mensenmassa viel het jongetje meteen op. Hij leek op een speculaaspopje: klein en rond. De armpjes staken als twee stukjes worst uit zijn T-shirt. De beentjes en billen waren dik en met zichtbare moeite waggelde en pufte het kind achter een man aan. Moeilijk was het niet om die man te herkennen als de vader van het jongetje. Het vijfjarig zoontje had zowaar hetzelfde postuur als zijn vader en droeg eenzelfde voetbal T-shirt.

Het kind is geen uitzondering. In Nederland is een op de zeven kinderen te zwaar en het aantal dreigt toe te nemen. Niet geheel onlogisch, gelet op de hoeveelheid hamburgers die geconsumeerd worden en de computers die gepromoveerd zijn tot vaste speelvriendjes.

De alarmbellen rinkelen al een tijdje: Als nu al bijna de helft van de Nederlanders te dik is, hoe zwaarlijvig zal dit land in de toekomst dan wel niet zijn? Van de vmbo-leerlingen haalt 52 procent de dagelijkse bewegingsnorm niet, bleek uit TNO-onderzoek. Paul Rosenmöller presenteerde een actieplan tegen overgewicht, schoolartsen buigen zich over dikke kinderen en stemmen gaan op om scholen te dwingen tot gymles.

Klinisch psycholoog Gerbrand van Hout, verbonden aan het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven, blijft aardig kalm onder deze ontwikkeling.

[...]

Zijn nieuwste boek is speciaal geschreven om kinderen met overgewicht te helpen. De onderkop moet velen als muziek in de oren klinken: ’Een gezond gewicht zonder afvallen’.

,,In feite geldt die opmerking voor kinderen. Kinderen kunnen over hun overgewicht heen groeien. Ze hoeven niet af te vallen, maar moeten op gewicht blijven. Bij volwassenen is dat anders: die groeien niet meer en hebben baat bij afvallen.”

Een uitzondering vormen kinderen die lijden aan obesitas: extreem overgewicht. Die moeten wel afvallen. De rest doet er verstandig aan vooral te letten op het voedingspatroon.

[...]

Maar hoe leer je een kind van acht jaar de chips, de flessen cola, de chocolade en de patat te laten staan? Een van de voorwaarden is dat het kind zich bewust is van zijn zwaarlijvigheid.

[...]

Ouders spelen een cruciale rol in het consumptiepatroon van hun kinderen, zegt Van Hout. Het is dan ook niet geheel toevallig dat de vader van het vijfjarig speculaaspopje dezelfde verhouding had als zijn zoon. Ouders zijn het voorbeeld.

[...]

Ouders moeten hun kinderen motiveren om te veranderen. Ze kunnen vragen wat voor last ze ondervinden van overgewicht.

[...]

Daarentegen moeten ouders niet zeggen dat het kind te dik ís. Beter is om te vragen of het kind zich te dik vindt.

[...]

Kinderen moeten begrijpen waarom ze te veel eten.

[...]

"Als je verdrietig bent en daarom een zak chips opentrekt, is het belangrijk te kijken hoe je op een andere manier met verdriet kunt omgaan.”

[...]

,,Laat een kind de voordelen en nadelen opschrijven van snoepen. Een voordeel is bijvoorbeeld dat hij zich minder alleen of verdrietig voelt. Probeer dan het kind een andere manier aan te leren waardoor hij zich ook getroost voelt. Veel diëten leren vooral wat níet mag. Een kind wordt dus voortdurend bestraft, krijgt telkens ’nee’ te horen en vindt nergens een beloning.”

Een beloning kan nog steeds uit vettigheid bestaan, zegt Van Hout.

[...]

"De vraag is: waar ligt de verantwoordelijkheid? Ik geloof niet in eigen schuld, dikke bult. Een mens eet om bepaalde redenen, bijvoorbeeld om zich getroost te voelen. Maar het lijkt me verstandiger om op een andere manier met verdriet om te gaan. Als we ons te veel richten op acceptatie van zwaarlijvigheid bestaat het risico dat we de handdoek te snel in de ring gooien.”

Tips