Citaten uit

'Geen bepaling staat mij toe te discrimineren'

Marc Chavannes, NRC 2 maart 2004

Het Amerikaanse debat over het homohuwelijk is riskant voor alle partijen.
Het Amerikaanse debat over het homohuwelijk drijft de Democraten in het nauw, maar lijkt president Bush van een deel van zijn kiezers te vervreemden.

Gavin Newsom gold als de conservatieve kandidaat in de burgemeestersverkiezing in San Francisco. Hij was twee weken in functie toen hij in januari de State of the Union-toespraak van president Bush bijwoonde en hoorde hoe de president stappen tegen het homohuwelijk in het vooruitzicht stelde.

Terug in de homohoofdstad van Amerika herlas de rooms-katholieke Newsom (36), een succesvolle zakenman, miljonair en heteroseksueel, de recente homorechtspraak van het hoogste Hof in Massachusetts en het federale Supreme Court van vorige zomer en besloot de kat de bel aan te binden.

,,Ik weet dat ik hier zit voor de stoplichten en het opknappen van stadsparken, en hij is de president van de Verenigde Staten, ik ken mijn rol'', zei Newsom tegen The New York Times, ,,maar ik weet ook dat ik de verplichting heb de grondwet te verdedigen. Geen bepaling daarin staat mij toe te discrimineren.''

[...]

Sindsdien is het niet stil geweest bij het trouwloket. Meer dan 3.400 homoparen uit het hele land hebben de kans gegrepen, wetend dat een rechtbank of een wetgevend lichaam een streep kan halen door hun verbintenis. Californië is een van de staten die een 'Defense of Marriage Act' heeft, die zegt dat een huwelijk iets is van een man en een vrouw. Zij wilden toch trouwen, als daad van liefde, verzet of allebei.

President Bush greep de Californische trouwkoorts aan om definitief zijn steun te geven aan een amendement op de federale grondwet dat het homohuwelijk uitsluit, en in de huidige formulering van de Afgevaardigde Marilyn Musgrave (Republikeinse uit Colorado) ook geregistreerd partnerschap zo goed als onmogelijk maakt.

[...]

President Bush heeft geen onvertogen woord gesproken jegens homoseksuelen en toch een waardenstrijd ontketend, die meer omvat dan de vraag of er ruimte is voor een niet-klassiek huwelijk.

,,Het homohuwelijk heeft de rol overgenomen van abortus als vecht-thema waar politici zich cultureel mee definiëren.''

[...]

De behandeling van die onderwerpen wekt de indruk dat dit land is gewikkeld in een epische afrekening tussen elkaar uitsluitende visies op goed en kwaad.

Dat is precies wat George W. Bush en zijn campagne-adviseurs willen, klaagde de Democratische koploper John Kerry vorige week tijdens een kandidaten-debat in Los Angeles. Zondag ontkwam hij weer niet aan het homohuwelijk tijdens een debat in New York. Het ging opnieuw minder dan Kerry wilde over de drie miljoen banen die tijdens de regeerperiode-Bush verloren zijn gegaan en de verstoorde relaties met grote delen van de wereldbevolking, favoriete Kerry-thema's.

Zelfs als afleiden van Irak en het baanloos economisch herstel het doel zou zijn van het openen van het homofront in deze morele veldslag, waar zit de politieke winst voor de president? Zeker nu hij de naar schatting één miljoen homoseksuelen die in 2000 op hem stemden reden heeft gegeven dat in november niet te herhalen?

Het meest gehoorde antwoord is: emotie-politiek. Karl Rove, het politieke brein van het Witte Huis, wil de vier miljoen evangelicals en andere conservatieve gelovigen die in 2000 niet stemden nu wel zien te bereiken. Hetzelfde geldt voor laag opgeleide arbeiders die niets moeten hebben van progressief grotestads-gedoe. Zoals het homohuwelijk. Die traditionele Democraten moeten ook Bush stemmen.

President Bush riskeert met deze druk op knoppen die het platteland een goed gevoel bezorgen, andere kiezersgroepen van zich te vervreemden. Amerika wordt, schrijven de Democratische opinie-onderzoekers Stanley en Anna Greenberg in het maart-nummer van The American Prospect, steeds veelkleuriger, in meerderheid wonend in niet-traditionele gezinnen en beter opgeleid. Tweederde van de Amerikanen tot 29 jaar heeft niets tegen het homohuwelijk.

[...]