Pascal Weiss, Het Nieuwsblad (België) 5 juni
2005
Negenentwintig mannen en vrouwen uit het Amerikaanse stadje Bakersfield proberen krampachtig hun leven weer in te halen. Jarenlang zaten ze
onschuldig in de cel als slachtoffers van de genadeloze procureur Ed Jagel en zijn blinde heksenjacht op kinderverkrachters.
Jagel manipuleerde getuigenissen, dwong bekentenissen af en vervalste bewijsmateriaal om het
bestaan van pedonetwerken in Bakersfield te bewijzen. Zijn kruistocht verwoestte het leven van tientallen onschuldige mensen en gezinnen, maar
Jagel is nog altijd onaantastbaar.
De twee dochters van Jeff Modahl werden op een ochtend in 1983 door een
politiepatrouille aan de schoolpoort opgewacht, in een auto gestopt en weggebracht. Jeff was radeloos. Niemand kon de vader zeggen waar Carla (10)
en Teresa (12) naartoe waren en waarom. De politie in Bakersfield niet, de jeugddienst niet, het gerecht niet. Het enige wat ze hem konden vertellen,
was dat de nieuwe procureur van Bakersfield Ed Jagel er voor iets tussenzat.
Twee weken later wist Modahl meer. Op een ochtend, nog voor de zon opkwam, stormden agenten het huis van de mecanicien binnen en werd hij gearresteerd.
Jeff Modahl, die nooit een vinger had uitgestoken naar een van zijn kinderen, werd door Ed Jagel beschuldigd van pedofilie.
Het zou twee jaar duren voor Modahl zijn dochters terug te zien kreeg. Het was in de gerechtszaal van Bakersfield. Hij zat in de beklaagdenbank, zijn
kinderen op de getuigenstoel. Modahl hoorde hoe zijn jongste dochter Carla vertelde dat ze door haar vader was misbruikt. Haar zus Teresa huilde nadien
dat het allemaal leugens waren, maar de rechter geloofde haar niet. Hij veroordeelde Jeff Modahl tot 40 jaar cel.
De man zou meer dan vijftien jaar onschuldig in de gevangenis zitten.
De arrestatie van Jeff Modahl bleek nadien slechts de start van wat de grootste heksenjacht zou worden in de geschiedenis van de Verenigde Staten.
Tot genadeloze groot-inquisiteur ontpopte zich Ed Jagel. De kersverse
procureur, de zoon van een bekende advocaat en een rijke erfgename, was net verkozen en vastbesloten om carrière te maken. Hij rook zijn kans en greep ze.
Het was 1983 en de VS waren in de greep van een heuse pedofilie-hysterie. Iedereen zag overal netwerken van kindermisbruikers en satanisten, en Jagel
was erop uit om hun gelijk te bewijzen. Daarvoor schrok hij voor niets terug.
Oud-speurders en medewerkers deden de voorbije jaren hun boekje open over
Jagels methodes. Kinderen werden 's nachts bij hun ouders weggehaald en urenlang ondervraagd. Agenten reden met ze door de straten van Bakersfield
zodat ze de kwade mannen konden aanwijzen. De kinderen kregen ononderbroken misbruikscenario's ingelepeld tot ze op de duur bekenden. Ze vertelden
verhalen over kindjes die aan vleeshaken hingen, sodomie, groepsverkrachtingen, dode baby's en het drinken van mensenbloed.
Tussen 1983 en 1987 rolde Ed Jagel op die manier acht netwerken op. In totaal liet hij 29 mensen veroordelen. Vaders, moeders, familie en buren.
Sommigen kregen 400 jaar cel. De meeste vermeende pedofielen verdwenen
ffectief voor jaren achter de tralies. Eentje stierf in de gevangenis, een andere raakte er verslaafd. Ondanks de verpletterende bewijslast dat er was
geknoeid met het onderzoek, moesten de anderen jarenlang vechten om hun onschuld te bewijzen.
De laatste gevangene van Ed Jagel, John Stoll (61), kwam vorig jaar vrij na 20 jaar gevangenis. De rechtbank besliste dat Stoll onschuldig was aan het
misbruik van zijn buurjongetje Eddie Sampley.
,,Zijn vrijlating was de gelukkigste dag uit mijn leven leven. het was alsof er een enorme last van me afgleed'', zegt Sampley (29 ondertussen). De knaap was zeven toen agenten een bekentennis van hem afdwongen. ,,Ze brulden urenlang tegen me.
uiteindelijk heb ik ze verteld wat ze wilden horen. Ik heb er nadien mijn leven lang spijt van gehad.''
Het hoogste gerechtshof in Californië heeft intussen geoordeeld dat Ed Jagel in zijn kruistocht tegen het kindermisbruik ongeoorloofde methodes gebruikte. Hij hield onder meer bewijsmateriaal achter en liet kinderen met kalmeerpillen volproppen om te getuigen. Alle 29 veroordelingen zijn sinds 1987 ongedaan gemaakt. De overheid heeft al meer dan vijf miljoen dollar schadevergoeding uitbetaald aan de onschuldig veroordeelden. En dat is nog maar een begin. John Stoll heeft een claim van zestig miljoen dollar ingediend.
Twintig jaar na het begin van zijn kruistocht regeert Ed Jagel in
Bakersfield nog altijd met ijzeren hand. Hij blijft naar eigen zeggen achter elke veroordeling staan. Jaar na jaar wordt hij herkozen. Zijn macht lijkt
ongebroken. Of toch niet? De jongste jaren is de procureur zelf steeds vaker
het doelwit van geruchten.
Een toonaangevende lokale krant schreef onlangs wat in Bakersfield al enige tijd wordt gefluisterd: Jagels heksenjacht diende om het échte pedo-netwerk
in Bakersfield te beschermen. Het netwerk van de hooggeplaatsten, de rechters, de commissarissen en de politici die jongeren misbruiken in ruil
voor drugs en geld.
Vooral de moord in 2002 op Stephen Tauzer, de rechterhand van Jagel, bracht de geruchtenmolen weer op gang. Tauzer had jarenlang een relatie met de
drugsverslaafde tiener Lance Hillis. De jongen was high toen hij zichzelf te pletter reed. Vader Chris Hillis was ontroostbaar na het ongeval en
beschuldigde Tauzer ervan zijn zoon verslaafd te hebben gemaakt. Hillis nam een pistool en schoot de minnaar van zijn zoon dood.
Ed Jagel negeert alle kritiek en verhalen. Hij mag dan intussen zijn droom hebben opgegeven om ooit gouverneur van Californië te worden, maar uit
Bakersfield krijgt niemand hem weg.
Jeff Modahl zal het worst wezen. Sinds hij in 2000 werd vrijgelaten, is hij weer samen met zijn dochters. Met de 4 miljoen dollar schadevergoeding heeft
hij een boerderij gekocht. Hij viert verjaardagen, Halloween en Kerstmis weer met zijn familie.
,,Ik kan nog altijd niet geloven dat ik opnieuw een gelukkig leven leid. 's Nachts word ik soms doodsbang wakker en wacht ik tot ze me weer komen halen.''
Jeff Modahl woont niet meer in Bakersfield.