01jun11d Positief verhaal
Hieronder een fragment uit een stukje in OK 36
Daaronder nog een kruidig commentaar, in OK 35 verschenen, op de betreffende uitzending van Rondom Tien...
'Ik ben een vrouw van 29 jaar en heb vanaf mijn veertiende jaar een anderhalf jaar durende seksuele relatie gehad met een man van 35. Inmiddels ben ik zelf moeder van twee kinderen van 10 en 7 jaar. Ik heb mijn relatie met Roel – de man in kwestie – als heel veilig en fijn ervaren. Vanaf het moment dat mijn ouders erachter kwamen hebben ze de relatie zoveel ze konden onmogelijk gemaakt, maar de politie hebben ze niet ingeschakeld. Ook de afloop was natuurlijk en dus niet traumatisch. Als ik nu terugdenk aan Roel krijg ik nog steeds een prettig gevoel van binnen. Nu, na een tijd, merk ik dat de uitzending [van Rondom Tien over pedofilie] bij mij een gevoel achtergelaten heeft van 'dit kan nooit goed zijn voor een kind'. Zonder mijn eigen ervaringen in het verleden en mijn vriendschappen van nu zou ik dat waarschijnlijk geloofd hebben.'
(Uit een brief van Maya waarin zij schrijft dat ze over haar relatie met Roel had willen praten in de uitzending van Rondom Tien over pedofilie, maar werd afgescheept. In OK 36, maart/april 1992)
Hieronder nog een kruidig commentaar, in OK 35 verschenen, op de betreffende uitzending van Rondom Tien...
'Ik heb geprobeerd me in te leven in de onverschillig 'zappende' burger die net zijn eigen kroost eindelijk het bed in heeft. Hij schrikt op uit zijn sluimering, als hij het bizarre stemgeluid hoort van de man die op TV het woord voert. "Zeker weer zo’n raar medisch geval bij Ria Bremer," denkt hij. Maar dan blijkt de man een opgeplakte snor te hebben, en bovendien een toneelbrilletje te dragen. "Cabaret, misschien? Wat zegt-ie? Hij valt op jongetjes tussen de negen en twaalf jaar? Wat ze al niet verzinnen..." Zap. Begrijp me goed: ik bewonder de moed van de mensen die op TV zijn geweest, en ik begrijp dat het zonder vermomming niet kan. Maar wat voor indruk maakt een verklede meneer met een 'gescramblede' stem? Juist, de verkeerde. De boodschap die mensen dan horen, stemt niet overeen met de inhoud van de gesproken woorden. Wat blijft hangen is het beeld van een nogal gek mannetje met een raar soort voorkeur ergens tussen A en B. "Nou, mop, dàt is iets voor ons Petertje." Ik geloof van niet.'
(Marc van Bijsterveldt over de uitzending van Rondom Tien over pedofilie, in OK 35, januari/februari 1992)