Martine Delfos
in De Volkskrant 29 mei 2004
Helsinki, 1999, ik ben daar voor een lezing. Ik stel dat seksuele voorlichting beschermend is. Dat we kinderen tegen pedoseksuelen proberen te beschermen door pedoseksuelen op te sluiten, maar dat we onze aandacht zouden moeten richten op empowerment van de kinderen door ze eerlijk voor te lichten over pedoseksuelen.
Liesbeth Palme, de vrouw van de vermoorde president van Zweden, begrijpt mijn woorden verkeerd en stat op in protest, omdat ze denkt dat ik vind dat er niets aan pedosekualiteit gedaan hoeft te worden. In de zaal springt Father Cullen, werkzaam op de Filipijnen bij seksueel misbruikte kinderen, woedend op: 'Jullie zetten je pedoseksuelen in Nederland niet in de gevangenis en daardoor krijgen wij ze op de Filippijnen en misbruiken ze onze kinderen!'
Mijn repliek is dat onderzoek heeft uitgewezen dat gevangenisstraffen gevaarlijk zijn bij pedoseksuelen. De seksualiteit vermengt zich sterker met agressie, waardoor de kans groter wordt dat ze kinderen doden na hun vrijlating.
In 2004, Nederland, gaan er weer geluiden op om ze levenslang op te sluiten. Als de behandeling die we ze geven niet voldoende is, moeten we onze behandelingen verbeteren. Een beschaving meet men af aan de wijze waarop we met afwijkende mensen omgaan.