Door Cor & Michael
OK Magazine 42, mei 1993, p. 10
"Welke invloed hebben
kindervrienden op de mening van hun vrienden en familie over pedofilie?
Michael interviewde een kennis van hem, Annemiek,
en Cor had een openhartig gesprek met zijn zus Maria.
Cor: Maria, denk eens terug aan de tijd toen je een kind was, Hoe keek je toen tegen seksualiteit aan, en welke atmosfeer hoorde daarbij
Maria: In het gezin waarin Cor en ik opgroeiden was seksualiteit een behoorlijk groot taboe. Het werd weggemoffeld, gesprekken met onze ouders over seks waren zo goed als onmogelijk. Al weet ik me nog wel te herinneren dat toen ik een voorlichtingsboek uit de bibliotheek had gehaald, moeder dit wel wist te waarderen, met als argument: 'Het is wel goed dat ze er iets meer van te weten komt..,'
Ik herinner mij nog een voorval. Ik was eens alleen met ons jongere broertje aan het wandelen over een paadje langs een beek, Een poosje later kwam vader ons achterna, hij was erg bezorgd. Wat was er aan de hand? Er kwamen daar wel eens mannen die je blote kont wilden zien, of iets dergelijks. Uitleggen wat er dan echt aan de hand was, kon hij niet.
Cor: Wat ervoer je zelf op seksueel gebied?
Maria: Als kind was ik zeer zeker geïnteresseerd in sexualiteit, het meeste heb ik in die tijd geleerd van mijn vriendinnetjes. Ik herinner me Petra, die er veel meer van af wist, met haar speelde ik bijvoorbeeld met barbiepoppen spelletjes die ik zelf niet helemaal begreep.
Cor: Hoe dacht je toen over volwassenen die 'iets' hadden met kinderen, een wederzijdse, intieme vriendschap? Bestond zoiets in jouw denken?
Maria: Oh ja, als kleuter had ik al fantasieën
over volwassen vrouwen. Ik had een kleuterjuf waar ik stiekem verliefd op was.
Het was een mooie vrouw. Ik droomde ervan dat ik bij haar mocht logeren en dat
ze dan bloot op haar bed ging liggen, en wakker bleef totdat ik
ging slapen.
Cor: Stel je voor dat die fantasieën werkelijkheid waren geworden, kun je je voorstellen hoe je dat als kind gevonden zou hebben?
Maria: Ik denk dat ik het leuk gevonden zou hebben, maar misschien was het ook wel heel verwarrend en ingrijpend geweest.
Cor: Wat zou je er van gevonden hebben als het ook tot een seksuele relatie zou zijn uitgegroeid?
Maria: Dat weet ik niet zo goed. Je wordt als kind dan geconfronteerd met iemand die in zekere mate emotioneel afhankelijk van je is. Ik weet niet hoe ik daar op gereageerd zou hebben, en wat dat betekend zou hebben voor mijn ontwikkeling.
Cor: "Hoe is die ontwikkeling dan wel gelopen?
Maria: Toen ik in de puberteit zat, heb ik een
periode gehad waarin ik over jonge meisjes fantaseerde. Mijn fantasie ging als
volgt: Ik was een studente en ik woonde op kamers in Haren. Waarom nou juist
Haren, dat weet ik niet. Ik ontving meisjes op mijn kamer en ik had eenzelfde
relatie met hen als ik als kind al graag met een vrouw had willen hebben.
Het was een periode waarin ik veel met kinderen speelde, en graag
jeugdwelzijnswerkster wilde worden. In diezelfde periode heb ik trouwens ook wel
over jongens van mijn eigen leeftijd gefantaseerd, maar dat heeft maar kort
geduurd.
Coming out
Michael: Annemiek, wat was jou eerste reactie toen je erachter kwam dat ik pedo ben, en hoe ben je erachter gekomen?
Annemiek: Ik vond het erg jammer voor jou, omdat
je zo'n leuke jongen bent. Ik denk namelijk dat het niet goed mogelijk is om in
een pedofiele relatie gelukkig te zijn.
Ik kwam erachter omdat je sprak over een taboe en omdat je nogal veel met
Shirley Temple bezig was. Ik hoopte dat het wel weer over zou gaan. Ik vond het
trouwens in het begin wel moeilijk om er over te praten.
Michael: Wat wist je van pedofilie af?
Annemiek: Ik wist er heel weinig van af. Ik wist wat het woord betekende en je leest en hoort wel dingen. Dat zijn dan meestal negatieve dingen. Je denkt al gauw dat het om enge mannetjes gaat.
Cor: Maria, op een gegeven moment heb ik thuis verteld dat ik al jarenlang pedofiele gevoelens koesterde. Kun je aangeven hoe dat jouw denken over seksualiteit heeft veranderd?
Maria: Het speelde zich af in een periode waarin ik zelf erg bezig was met mijn lesbische gevoelens, op een manier van: Het is fout, er is iets in me misgegroeid, er is sprake van een neurose. Toen jij met je openbaring kwam heeft dat mijn eigen gevoelens wat naar de achtergrond gebracht. Toen ik later toch mijn lesbische gevoelens ging accepteren was het naar thuis toe gemakkelijker. Lesbisch zijn is normaler dan pedo zijn.
Cor: En hoe denk je nu over jongensminnaars?
Maria: Doordat ik jou goed ken, kan ik genuanceerd tegenover de gevoelens van een pedofiel staan, maar alleen als hij dat zelf ook doet. Als iemand zegt: 'Ik ben zus en zo en je ziet maar hoe je erover denkt', als iemand dat zó stelt, dan kan ik daar weinig mee. Ik vraag van hem een open houding naar hoe andere mensen over pedofilie denken. En dan heb ik ook weinig problemen met hoe hij met zijn gevoelens omgaat, hoe hij er vorm aan geeft. Ook als er sprake is van een seksuele relatie met een kind. Het is dan wel belangrijk dat het kind er zelf ook echt van kan genieten.
Wat ik wel als nadeel zie is dat je met een kind
nooit een volwassen relatie kunt hebben. En van jou vind ik dat je zo gefixeerd
bent op jochies. Als we op het strand wandelen kijk je er altijd naar en vind er
altijd wel enkele om iets mee te doen of een praatje mee aan te knopen.
Jij bent trouwens wel de enige persoon met pedofiele gevoelens die ik ken.
Michael: Wat vind je dat er wel en niet kan in een pedofiele relatie. Annemiek?
Annemiek: Ik vind dat seks met kinderen niet mag. Je zou met een kind om moeten gaan zoals een goede ouder dat doet. Ik blijf er afkeurend tegenover staan.
Nieuw dogma?
Wat vinden jullie van het bestaan van een pedo-emancipatiebeweging als de vereniging MARTIJN?
Maria: Ik vind het belangrijk dat er zo'n
vereniging bestaat. Ik ken MARTIJN niet zo goed, maar ik hoop dat daar niet een
bepaalde overtuiging tot een nieuw dogma verheven wordt; soms heb ik bij het COC
wel dat gevoel. Ik hoop dat er ruimte is voor twijfel over je eigen geaardheid,
of ruimte bestaat voor mensen die toch tot de ontdekking komen dat ze liever als
hetero door het leven gaan.
Het blad van Martijn vindt ik nogal seksueel gericht, tenminste wat de foto's
aangaat. Ik heb er nog nooit echt in gelezen.
Annemiek: Ik wist niet dat er zoiets bestond. Ik heb er niet zoveel over nagedacht, maar ik vind wel dat het goed is om pedofilie uit de taboesfeer te halen.
Hoe denken jullie over de huidige wetgeving met betrekking tot seksualiteit, vooral waar het leeftijdsgrenzen betreft?
Annemiek (na het lezen van de wetsteksten uit O.K. 29): Een leeftijdsgrens van 12 jaar vind ik redelijk, maar 16 jaar vind ik te hoog. Tegenwoordig zijn kinderen met 14 jaar vaak al 'volwassen'. Ook vind ik dat de straffen te hoog zijn.
Maria (ook zij kreeg de wetsartikelen voorgeschoteld): Poeh, die zijn niet gemakkelijk. Ik vind ze wel genuanceerd. Wat verstaan ie onder 'ontucht plegen'? Misschien moet het kind extra beschermd worden? Het geeft wel te denken dat in artikel 247 iemand die bewusteloos is en een kind op één lijn worden gesteld. Waar het seksueel binnendringen betreft, dat vind ik een erg moeilijk punt; dat kun je een kind toch niet aandoen? Wat ik het belangrijkste vind, is dat ze het belang van het kind als norm moeten stellen.
Ben je nou klaar met het interview? Niet om het onderwerp hoor, maar dan kunnen we over iets luchtigers praten...