Start Omhoog

Het internet als pedoparadijs....

Lotte Boot, Planet.nl, 15 oktober 2005

Het internet. Een godswonder natuurlijk, maar wel een met een bijzonder duistere kant. Foto’s van naar schatting een miljoen kinderen zullen voor eeuwig het net over gaan en door pedofielen met verzamelwoede worden uitgewisseld. Pedofielen bovendien, met een nooit verzadigde drang naar steeds weer nieuwe slachtoffers. Planet sprak met verschillende zedenrechercheurs over hun werk en die andere wereld. Maak kennis met het eerste deel van de serie: ‘Kinderporno op internet’.

Aan de muur hangt een poster die een duinweggetje en een verkeersbord toont. Op de achtergrond wandelen een man en kind innig omarmd. ‘De wet kent grenzen, de liefde niet’ zegt de poster. Je zou het bijna vergeten, maar in de jaren zeventig was er dus echt een werkgroep Pedofilie bij de NVSH. 

 < http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top >

De Rotterdamse afdeling bestaat nog steeds, een deel daarvan is overgestapt naar de welbekende Stichting Martijn.

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top >

Rechercheur Chris Groeneveld van het ‘Team kinderporno & pedoseksuele 
delicten’ van het Korps Landelijke Politiediensten (KLPD) 

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top

kijkt naar de wand in zijn kantoor en lacht. 

“Voor proces verbalen gebruiken we nu datzelfde verkeersbord als logo, maar dan wel met een dikke rode streep er doorheen; een verbodbord dus.”

Obscure winkeltjes

Dat het aantal pedofielen in de wereld is gestegen door de komst van internet, acht zijn collega Eric Kuijl niet waarschijnlijk. 

“Maar met het aantal mensen dat een internetaansluiting heeft, zien we wel het aantal zaken toenemen. Daders die vier jaar geleden zijn gepakt, kom ik nu wéér tegen. Vroeger moesten ze naar obscure winkeltjes, nu komen ze vrij en kunnen ze geen weerstand bieden aan de computer in de hoek.” 

Chris Groeneveld: 

“Sommigen kunnen zich zelfs in de gevangenis al niet meer inhouden. Eens een dief altijd een dief gaat misschien niet op, eens een pedofiel altijd een pedofiel naar mijn mening wel.”

Het speciale opsporingsteam waar Groeneveld deel van uit maakt telt vijf leden. Tien te weinig, vinden hij en zijn collega’s Tom Erents en Eric Kuijl. Als ze zouden willen zouden ze 24 uur per dag, 7 dagen per week zoet kunnen zijn met het natrekken van meldingen van kinderporno op internet. Aan zelf actief speuren komen ze al helemaal niet toe.

Internet is laagdrempelig, het leggen van contact met andere pedofielen daardoor ook. En, mensen wanen zich er anoniem. 

Zo was er een Engelse student geneeskunde die samenwoonde met zijn vriendin en ’s nachts urenlang achter zijn computer zat. Hij voelde zich dan in een ‘wonderwereld’. Toen de politie op de stoep stond werd hij, zo vertelde hij, in één klap teruggesleurd in de echte wereld.

Internet is hét ideale medium om snel kinderporno te vinden en te verspreiden. In het begin gebeurde dat vooral via nieuwsgroepen, tegenwoordig zijn MSN Groups 

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top

en peer-to-peer systemen als Kazaa favoriet. 

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top

Ouderwetse verspreiding komt ook nog voor, maar niet voor niks vooral onder de ‘oude pedo’s’. Vaak worden bij huiszoekingen naar aanleiding van verdacht gedrag op internet wel videobanden en boekjes aangetroffen. Die veelal ook op internet te vinden zijn overigens; pedofielen hebben zo’n behoefte aan het uitbreiden van hun verzamelingen dat betamax filmpjes gedigitaliseerd worden en boekjes uit de jaren zeventig ingescand.

Extremere vormen

Dankzij de opkomst van ADSL en Kabel neemt ook het aantal films toe, soms van meer dan een uur. Kuijl:

 “Vroeger moest je video’s bestellen en in het geniep ophalen of thuis laten bezorgen, nu download je ze.” 

De toename in het gebruik van digitale camera’s, webcams en scanners heeft ook zijn effect op de aard van de kinderporno. Het ‘live’ misbruiken van kinderen is door de komst van de webcam 

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top

een nieuw fenomeen, waarbij pedofielen van over de hele wereld ‘instructies’ intikken voor de pedofiel die deze vervolgens met het slachtoffer uitvoert.

Kinderpornografie is volgens de wet 

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top

‘iedere afbeelding van een seksuele gedraging waarbij een persoon is betrokken die kennelijk de leeftijd van achttien jaren nog niet heeft bereikt.’ 

Je bent strafbaar zodra je het verspreidt, tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of in voorraad hebt. Dat geldt tegenwoordig ook voor digitale of gemanipuleerde afbeeldingen waar geen daadwerkelijk misbruik aan te pas is gekomen. De reden: ook die plaatjes schaden de integriteit van het afgebeelde kind. Voor die aanpassing in de wet was er eens een Nederlandse leraar die alle kinderen op de klassenfoto voorzag van naakte lijfjes en dat op internet zette. Hij ging vrijuit.

Het Meldpunt Kinderporno 

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top >

spreekt in zijn jaarverslag 2003 over aangeboden kinderporno die ‘steeds extremere vormen aanneemt’ en pleit voor ‘nader (wetenschappelijk) onderzoek naar dit fenomeen’. 

Ook het KLPD heeft die tendens waargenomen. Groeneveld:

 “Toen ik hier in 1999 begon, trof ik hooguit zes series aan van misbruik van baby’s. Nu zijn het er zestig.” 

Zo is er het filmpje waarin een baby wordt misbruikt, met geluid en al, dat blijft opduiken en de rechercheurs doet gruwen. 

“Je ziet duidelijk een verschuiving naar jongere kinderen en harder materiaal; tegenwoordig komen we ook dieren en SM tegen.”

Omvang

Hoeveel pedofielen zich in Nederland bezig houden met kinderporno is onbekend. Er is geen centrale registratie en dus vallen er geen exacte cijfers te geven. Binnen de registratie van zedenmisdrijven wordt geen onderscheid gemaakt tussen criminaliteit met of zonder internet.

Op andere manieren valt wel een indicatie te geven. Zo kreeg het Meldpunt Kinderporno in 2003 5.999 klachten binnen over kinderporno op binnen- en buitenlandse sites, 3.914 aangiftes werden doorgespeeld aan het KLPD en buitenlandse meldpunten. Het speciale team van het KLPD boog zich in 2003 uiteindelijk over 272 zaken die te maken hadden met kinderporno op internet met een link naar Nederland.

Maar met de ontwikkelingen van internet zijn ook de pedofielen slimmer geworden. Ze vinden steeds weer nieuwe en snellere manieren om ongemerkt afbeeldingen uit te wisselen. Pedofielen die dankzij kennis van IT de politie te slim af zijn, door bijvoorbeeld gesloten chatsystemen te ontwerpen, staan in hoog aanzien binnen de scene. Er kan dus gerust worden aangenomen dat de werkelijke cijfers veel hoger liggen.

Groeneveld kent als ‘de man van de landelijke database’ inmiddels zo’n beetje alle foto’s die wereldwijd over het internet rouleren en hij kan er redelijk stoïcijns over vertellen. 

“Maar”, zegt hij, “toen ik hier vijf jaar geleden begon ben ik me wezenloos geschrokken van de omvang 

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top >
 
Er zijn wereldwijd zó gigantisch veel mensen mee bezig.”

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224#top >

< http://www.planet.nl/planet/show/id=1146881/contentid=513215/sc=76f224 >

Start Omhoog