99okt05b Commentaar op VN brief (Helmuth)

Re: 99okt0a VN 2 okt Ingezonden (Michael)

> VN 2 oktober 1999, Tribune (Ingezonden)
> PEDOFIELE BEROEPSGROEPEN?
>
> T. van Meurs maakt (VN,Vrije Tribune, 18-9-1999) een veel voorkomende
denkfout als hij stelt dat de ideale onderwijzer of jeugdleider pedofiel
móét zijn. Pure flauwekul. Pedo's zijn namelijk in twee groepen te
verdelen:
> a. De onverschillige bevredigingzoekers. Zij zien het kind niet,
slechts hun eigen bevrediging telt.
> b. De volwassenen die zichzelf nog als kind ervaren, zich althans zo
voordoen en als het ware
> c. 'kind met de kinderen' willen zijn en vandaar uit een relatie met
kinderen zoeken.

[Helmuth:]
Deze verdeling is een simplificatie van de werkelijkheid. Er is namelijk nog
een heel grijs gebied. Een seksuele voorkeur ontwikkelt men. Dat wordt
verdraaid moeilijk als er geen maatschappelijk model voor bestaat. Ik bedoel
wij hebben geen pedofiele president en een first lad als idool.

> Over groep a valt niets te zeggen: slechts repressie en therapie zijn op
zijn plaats.
> In groep b, de fatsoenlijke pedo's, vindt de volgende verrekening van de
werkelijkheid plaats.
> Ze voelen zich als kind met de kinderen, maar ze doen dat met de driften
van volwassenen.
> Inderdaad laten jongetjes elkaar hun plassertjes zien en ze spelen daar
ook nog mee. Maar dat doen ze met kindergevoelens en kinderemoties. De
pedo ziet per definitie dat verschil niet en wanneer hij 'meespeelt' doet
hij dat niet met zijn kindergevoel, maar met zijn volwassen driften. Dat
alleen al geeft aan dat er van een gelijkwaardige relatie tussen pedo en
kind geen sprake kan zijn.

[Helmuth:]
In beginsel is er niets op tegen als een kind ziet dat een volwassen lichaam
seksueel anders reageert, en het kind mag ook ervaren dat hij/zij seksueel
aantrekkelijk wordt gevonden. Als er van het kind als totaal persoon wordt
gehouden, kan dat bijdragen tot een positief zelfbeeld: een persoon die
waardt is om bemind te worden in engere zin, en in bredere zin in het
sociaal functioneren. Maar, zoals gezegd, in beginsel. Er bestaat geen
maatschappelijke basis voor deze intieme vriendschappen.
Wat de oudere vriend betreft, het mag duidelijk zijn dat een volwassen vorm
van seksualiteit niet met een kind gedeeld kan worden. Maar hij zal dat ook
niet zoeken. Evenwel, hoezeer hij aansluit bij de belevingswereld van het
kind hangt af van zijn inlevingsvermogen (empathie), niet los te zien van zijn
emotionele en seksuele ontwikkeling - en verantwoordelijkheidsgevoel. Een
intieme kind-oudervriendschap kan in dit opzicht inderdaad ongelijkwaardig
zijn, maar dat maakt het niet per definitie schadelijk. Ongelijkwaardige
relaties zien we ook tussen volwassenen. Opleiding, verschil in
(emotionele)volwassenheid, een andere sociaal achtergrond, het zijn allemaal
factoren die storend kunnen werken in hun relatie.

> Onderwijzers en jeugdleiders zouden dus nooit pedo mogen/kunnen zijn. Van
die beroepsgroepen verwacht ik namelijk bij uitstek volwassenheid in ieder
menselijk opzicht, dus ook wat betreft seksualiteit.

[Helmuth]
Pedofiele onderwijzers en -jeugdleiders kunnen net zo volwassen zijn als de
mannelijke heterofiele gynaecoloog die vrouwen intiem onderzoekt.

> Ik heb in mijn leven veel met kinderen gewerkt en ik heb veel pedo's en
hun vriendjes en vriendinnetjes meegemaakt. Daarbij is me nog iets
wonderlijks opgevallen. De kinderen in deze relaties lijken wat
overeenkomstige eigenschappen te vertonen. Er hangt om deze kinderen een
wat andere 'sfeer' dan bij hun leeftijdgenootjes. Ze lijken me wat minder
geworteld, wat minder geaard en wat doorschijnender. Iets 'engelachtigs'
hebben ze. Mijn indruk daardoor is dat de pedo's (over één kam geschoren)
meer op het symbool 'kind' vallen dan op het kind als persoon. Dat lijkt me
de moeite van het nader onderzoeken waard.

[Helmuth:]
Waar jij verliefd op wordt is een projectie van het beeld dat in jou bestaat.
Daar achter steekt een archetype, een oerbeeld dat in ons allemaal bestaat.
De kinderen uit deze vriendschappen vertonen overeenkomstige eigenschappen,
schrijft Frank Polling. Jammer dat hij niet wat specifieker is. Maar ik
herinner me wat psycholoog Ton achtien jaar geleden tegen me zij: het zijn
kinderen uit probleemgezinnen, uit sociaal zwakkere milieus. Het zijn die
kinderen die de aandacht van een pedofiel zoeken. En wat gebeurd er nou als
zo'n jochie bij zijn grote vriend zijn broek laat zakken? Wil hij dan seks?
Om het antwoord te vinden moet je kijken wat hij doet als hij moe is: duim
in de mond en hand in de kruis. Dat geeft een fijn gevoel. Wanneer nu zo'n
jochie bij zijn vriend de aandacht op zijn piemel vestigt is dat een
overcompensatie van zijn behoefte om geknuffeld te worden. Het is dan ook
heel wijs om niet verder te gaan - en je te beperken tot de opbouw van een
warme vriendschapsrelatie.

Eindhoven
Commentaar van Helmuth