Gekte in Gaza

De staat Israël is alle moraal kwijt

Tegenwicht weblog # 60, 3 juli 2006

[Weblog # 59 is verwijderd op verzoek van het betrokken asielzoekende en met uitzet bedreigde gezin, dat inmiddels een verblijfsvergunning heeft - Tw]

Dit is de grens

Alle morele grenzen zijn nu overschreden. Het wordt tijd voor een vlammend protest tegen de staat Israël en haar ondersteuners. Voor mij is hier een grens bereikt, overschreden, dus ik protesteer. Niet tegen het Jodendom als religie of etnische groep, maar tegen de huidige staat Israël.

Er was nog een miniem vleugje sympathie overgebleven voor dit ooit zo onderdrukte volk, restant van de Tweede Wereldoorlog, die ik nog meegemaakt heb met bombardementen in mijn straat en twee maal vlak naast mijn huis. Maar nu onderdrukken zij, althans de staat Israël, zelf een volk op volstrekt inhumane en immorele wijze. Alle morele grenzen zijn hier nu overschreden.

Hoe kan het gebeuren dat de staat Israël zo inhumaan en immoreel te werk gaat?

Dank zij de steun van de VS en het onmachtig zwijgen van de EU. De EU probeert althans nu en dan iets diplomatieks te doen, de VS is zonder meer in hoge mate schuldig aan wat er nu gebeurt in de Gazastrook. 'Dank zij' de VS kan de staat Israel haar gang gaan. Tot in het absurde toe.

Er is een Israëlische korporaal ontvoerd door een Palestijnse strijdgroep. Dit is niet goed. "Gij zult geen korporaal ontvoeren", zegt althans mijn geweten. Dat men deze zou willen bevrijden door een slimme missie van bekwame commando's zou er bij mij nog wel in kunnen. Men behoedt en bevrijdt zijn kinderen zo nodig, zegt mijn moraal.

Maar, over kinderen gesproken, het is natuurlijk schandalig - zij het volgens het oorlogsrecht geoorloofd - om een jonge korporaal als krijgsgevangene te nemen, maar wat doet de staat Israel: deze houdt vierhonderd Palestijnse vrouwen en kinderen gevangen en doodde vele honderden Palestijnen, waaronder vele kinderen. Men behoedt en bevrijdt zijn kinderen zo nodig, zegt mijn moraal. Maar alle verhoudingen zijn hier zoek. Er is, zoals eerder al gebeurd is, een gevangenenruil aangeboden, maar de staat Israel weigert dit. Wat doet Israël?	VN-raad kapittelt Israël Frank Kuitenbrouwer, NRC 11 juli 2006 De Mensenrechtenraad van de VN, opvolger van de Mensenrechtencommissie, is gedebuteerd met een oproep aan Israël om het geweld in de Palestijnse gebieden te stoppen. De nieuwe Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties zegt dat Israël zijn militaire operaties in de Palestijnse gebieden moet stoppen en opgepakte Palestijnse notabelen moet vrijlaten.
Het sluit de Gazastrook volledig af. Het bombardeert bruggen en een elektriciteitscentrale in een bewust gekozen strategie. Het neemt ministers en parlementsleden gevangen die geen misdrijf hebben gepleegd anders dan het lid zijn van Hamas. Wat is het gevolg? Er is geen elektriciteit in de Gazastrook. Vervanging van de vernietigde transformatoren kan maanden en miljoenen vergen. Koelkasten en vriezers werken niet meer: het voedsel bederft. Waterpompen werken niet, dus er is geen water.

Geen water! In een bloedheet land. Ziekenhuizen kunnen niet werken. Zieken en gezonden zullen sterven, stoere mannen, vrouwen en weerloze kinderen. De grenzen zijn gesloten - voor de zoveelste keer alweer. Import van voedsel, transformatoren, medicijnen en benzine is niet mogelijk. Uitvoer van fruit is niet mogelijk: de paprika's bederven en men kan niets verdienen. Vervoer is niet mogelijk, generatoren en pompen kunnen niet werken.	Gaza is zenuwslopend, ook zonder tanks in de straten Israëlische omsingeling maakt van alle Palestijnen in de Gazastrook weer gewapende broeders Oscar Garschagen, NRC 1 juli 2006 De Gazastrook ondergaat de ‘totale pressie’ van Israël. Na het wegvallen van de elektriciteit is er geen stromend water, geen voetbal op tv en ontdooien vrieskisten.

Dit is moord met voorbedachte rade.

Dit mag niet. Iemand die zoiets doet, wordt gestoord verklaard: psychopathisch. Het is moord op een volk, dus volkerenmoord. Ook dit mag niet. Er zijn tribunalen voor. Maar de staat Israel kan zijn gang gaan. En de wereld kijkt toe. De VS accepteert, zo niet: steunt het. Europa probeert althans iets.

Waarom?

De staat Israël wil Hamas vernietigen of althans als politieke kracht uitschakelen. Hamas is overgegaan van strijdmacht tot politieke kracht, vergelijkbaar met de IRA en de ETA, en is met een forse meerderheid democratisch gekozen. Goed, het is natuurlijk wel even wennen om als politieke partij te functioneren, dus met het woord in plaats van met het geweer, maar ze krijgen geen kans.

Dubbele moraal

Hamas is niet mijn politieke partij, maar is democratisch gekozen.

Zo ook, zij het op het nippertje, de Republikeinen annex neoconservatieven in de VS. Deze

	bombarderen de halve wereld,
	hebben overal legers, schepen en bases,
	gebruiken massa's energie,
	negeren Kyoto,
	verknallen het klimaat,
	staan iedereen een wapen toe waardoor er duizenden doden in eigen land vallen.
	Zij leven op geleend geld - de staat Israël inmiddels ook.

Niet echt mijn partij dus, noch die van vele kritische geesten - lees Erasmus en Kant - maar ze zijn wereldwijd erkend als legaal gekozen meerderheidspartij.

Dit is een dubbele moraal. Men erkent de ene democratisch gekozen, massaal moordende partij, maar niet de andere die helaas ook geen schoon geweten heeft. Er zijn vele voorbeelden van een dergelijke dubbele moraal van de VS, die van zichzelf zeggen de morele kuisheidsridders van de wereld te zijn, door God geroepen zelfs, niet eens door Allah, wat wil je nog meer?

De VS steunt India in haar kernenergie-technologie, dwars tegen alle verdragen in, maar verzamelt zowat haar leger tegen Iran dat althans zegt het alleen voor energieopwekking te willen gebruiken. Dubieus, maar dubieuzer is deze dubbele moraal.

Vicieuze cirkel

Geweld roept geweld op, weten we hier in Europa. Buren in de VS, met zo ongeveer een wapen per inwoner, weten dit ook.

Hamas wil Israël niet, Israël reageert. Hamas reageert, enzovoorts. Israël wil Hamas vernietigen, 'dus' wil Hamas Israël vernietigen. Wraak op wraak, eerwraak op eerwraak, tegenwraak op tegenwraak. Marten Toonder schreef er een strip over: "De Wrekers", handelend over aasgieren. Geweld roept geweld op.

Dit geldt eens te meer in de cultuur van het Midden-Oosten, waar zowel, excuseer maar het is waar, de Joodse cultuur ("Ik ben een na-ijverige God die de zonden wreekt tot in het vierde en latere geslacht") als de Arabische cultuur, waar "eer", (dus:) "wraak" en (dus) "tegenwraak" kennelijk erg belangrijke begrippen zijn, voor ons Europeanen, gevormd door Plato, Erasmus en Kant, vrijwel onbegrijpelijk.

Europa

Europa, continent, Raad en Unie van toch niet al te fanatieke en nog kritische geesten, heeft hier unieke kansen om zichzelf te laten zien en gelden. Dit gebeurt ook wel: het is Europa dat fondsen heeft geopend voor de Palestijnen, fondsen die via-via-diplomatiek de Palestijnen nog een hapje te eten kunnen geven. Het is Europa dat steeds weer via diplomatieke kanalen nog iets probeert te doen voor dit zo onmenselijk onderdrukte volk. Ook voor de VN ligt hier een taak, lijkt mij zo.

Maar iedereen moet, diplomatiek dan, vechten tegen de alles overheersende zelfbenoemde moraalridder van deze wereld, de VS,

	die het, als rijkste land, ook de VN moeilijk maakt, die de aidsbestrijding tegenhoudt door een onthoudingsmoraal als voorwaarde te stellen,
	die de meeste (politieke?) gevangenen heeft en de meeste mensen ter wereld in de dodencellen,
	die het wereldklimaat niet belangrijk vindt,
	enzovoorts.

Moreel hoog? Christelijk? Laat men de Bergrede daar eens lezen!

Als gebed helpt mogen we er voor bidden, in het bijzonder moslims en christenen - en zo mogelijk ook Joden - gezamenlijk, waarvoor ik mij in mijn woonplaats inspan, de islam kennend, Turks sprekend en Arabisch lerend. Ik doe ik elk geval iets, dat wat ik kan doen. Ik ben geen legeraanvoerder of president, maar slechts geleerde met de politieke macht van slechts een stem - en het woord dat ik spreek.

Wij, Europeanen, moeten hier iets doen, iets humaans, iets ethisch, onze waarden hoog houdend. Het moet diplomatiek, ja, met wapens lukt dit niet. Het is de enige kans om deze vicieuze cirkel ooit eens te doorbreken.

Moge mijn kleinzoon dit nog meemaken.