Ik ben er weer net zo gechoqueerd door als destijds met de ruimingen rond de vogelgriep, de varkenspest en de gekke koeien-ziekte. Op het eerste gezicht is dat heel onredelijk. Er worden jaarlijks immers miljoenen en miljoenen dieren onnodig gedood voor menselijke consumptie. Natuurlijk hebben we het daarbij om een veel structurelere en grootschaligere wandaad dan bij de ruimingen. Maar ruimingen maken de harteloosheid van de vee-industrie extra voelbaar, omdat de manier waarop dieren worden 'afgemaakt' vaak nog gruwelijker dan gemiddeld lijkt, omdat hun lijken worden vernietigd en omdat de dieren in veel gevallen niet eens ziek zijn. Als men ook maar iets om landbouwhuisdieren gaf, dan zouden dieren in ieder geval niet volkomen zinloos - zuiver uit economische motieven - gedood worden als ze niet ziek waren, en dan zouden dieren die ziek waren veterinair behandeld worden. De ruimingen zijn daarom zo schokkend omdat ze
aantonen dat commerciële, rendabele (en dus door de meeste consumenten
voldoende bekostigde) veeteelt per definitie haaks moet staan op zelfs
maar de meeste elementaire diervriendelijkheid. |