Vooral geen beelden van bungelende geiten

Veehouderij - Bio-industrie houdt al jaren alle touwjes in handen in parlement en regering

Marianne Thieme, NRC Handelsblad 18 december 2009

De intensieve veehouderij zorgt voor leed en immense problemen in de wereld. Maar minister Verburg is alleen bezorgd voor het imago van de sector, stelt Marianne Thieme. 

Een berichtje op Twitter van een boerin: 

"Degenen die onze boerderij in Barneveld bezochten zijn een geitenmelkerij gestart. Zeven jaar geleden was er een MKZ-ruiming, daarna vogelpestruiming, lieve hemel".

De wijze waarop het kabinet ruiming inzet als middel dat vele malen dodelijker is dan de kwaal, is tekenend voor de bio-industrie. Deze bedrijfstak is niet alleen het
meest geperfectioneerde vernietigingssysteem uit onze geschiedenis, maar is ook schadelijk voor alle ecosystemen, maakt slachtoffers bij ondernemers, in arme landen en zelfs in toekomstige generaties.

De intensieve veehouderij legt beslag op 80 procent van het wereldwijde landbouwareaal, 50 procent van de wereld-graanvoorraden, op zoetwatervoorraden en regenwouden. Ze levert de grootste bijdrage aan de uitstoot van broeikasgassen en bedreigt de wereld met pandemieën. 

Het grootschalige gebruik van antibiotica kweekt multiresistentie, waardoor ernstige ziekten straks onbehandelbaar worden. Hebben onze bestuurders iets geleerd van de massale ruimingen? 

In de brief aan de Kamer over de Q-koortsruimingen wordt 17 maal aandacht besteed aan 'communicatie'. De dieren moeten in de stallen worden gedood, afgevoerd op afgedekte wagens en onder geen beding mogen er grijpers met bungelende dode dieren in beeld komen. 

Uit piëteit zal er niet geruimd worden tijdens de kerstdagen en op oudejaarsdag. De organisatoren van de bio-industrie, het CDA en de Rabobank voorop, voelen dat 'communicatie' de achilleshiel is van de intensieve veehouderij. 

Burgers hebben er geen problemen mee kippenpoten of geitensnippers te kopen voor 1,50 per kg, maar worden niet blij van berichten dat kippen levenslang in hun eigen uitwerpselen moeten staan. Of dat vrijwel alle geiten onverdoofd ritueel geslacht worden, waarbij de hals van de dieren bij vol bewustzijn wordt doorgesneden. Consumenten willen liever niet weten dat er jaarlijks tientallen miljoenen haantjes levend versnipperd worden om de prijs van een ei op een dubbeltje te houden. En dat kalfjes direct na de geboorte bij hun moeder weghaald worden om te zorgen dat e melk minder kost dan een fles mineraalwater. 

De inzet van het kabinet is om consumenten vooral niet aan het denken te zetten. De maatschappelijke kosten van de bio-industrie worden uit de algemene middelen betaald. Subsidies om kip aan te prijzen als 'het meest veelzijdige stukje vlees' of om mensen aan te praten dat 'je lijf schreeuwt om zuivel' worden in rekening gebracht via de belasting. 

Weinig mensen realiseren zich dat je vrijwillig donateur kunt zijn van Wakker Dier, maar dat elke Nederlander verplicht donateur is van de bio-industrie voor 120 euro. Uit die bijdrage worden de ruimingen betaaId, de inkomenssteun voor boeren en de exportrestituties. 

Het kabinet geeft symbolisch toe aan de druk om te komen tot een overgang naar meer plantaardige eiwitten. En tegelijk stimuleert het kabinet de export van varkensvlees en levende varkens naar China, om daar nieuwe markten voor dierlijke eiwitten aan te boren. 

Het postume succes van Boer Koekoek wordt door weinigen onderkend. Zijn Boerenpartij heeft ervoor gezorgd dat alle agrarische sleutelposities in parlement en regering worden ingenomen door  vertegenwoordigers uit de veehouderij. De minister van landbouw maakt openlijk reclame voor Campina en voor de bio-industrie. 

Veel bewindslieden komen laat tot inkeer. Mensen als Lubbers en Van Agt nemen afstand van het beleid dat ze eerder voerden. Landbouwminister Veerman zei na z'n afscheid: 

"Het beleid is vastgelopen, we importeren grote hoeveelheden veevoer, we exporteren grote hoeveelheden varkens, en de rommel houden we hier."

Hij doelde daarbij op de 70 miljard kg mest die de Nederlandse veehouderij jaarlijks produceert, 4.000 kg
per Nederlander, vijftigmaal ons eigen lichaamsgewicht. 

Herman Wijffels, ex-topman van de Rabobank en formateur val dit kabinet, gaf in 2001 leiding aan de regeringscommissie die pleitte voor afschaffing van de intensieve veehouderij in 2010. Het ziet er niet naar uit dat er met de adviezen van Wijffels ook maar iets is gedaan. Hij is zelf vegetariër ge worden, maar z'n ex-collega's bij de Rabobank vertellen trots op de radio hoe ze Vion alle ruimte hebben gegeven om de grootste vleesverwerker van Europa te worden.