De nieuwe demon onrecht

Welk licht zal hem verdrijven?

Weblog Tegenwicht # 125,
25 december 2009

Lange avonden en korte dagen, kerst, tijd om te bezinnen.

Afgelopen week heb ik een oude film uit de doos gehaald: “Mississippi burning”, een film over de apartheid. Drie mensenrechtenactivisten worden vermoord, waarop een onderzoek door de FBI wordt ingesteld.

We ontmoeten een wereld van geweld en rassenhaat.

De Klu Klux Klan die als een geoliede organisatie te werk gaat, maar - en dat is misschien wel het meest gruwelijke van alles - die ook de steun van de hele plaatselijke blanke samenleving heeft.

Na de film denk ik: 'gelukkig dat is verleden tijd'. Er is veel veranderd in Amerika. Ze hebben nu zelfs een zwarte president.

Toch kon ik de gedachte niet loslaten dat op de een of andere manier dit onrecht nog steeds gaande is.

	Met een ander jasje, dat wel, maar welk jasje?
	En herkennen wij het ook als zodanig?

Ik denk dat de doorsnee bevolking echt dacht dat ze zich moesten onderscheiden van de zwarten en zich er tegen moesten beschermen.

Hoe doorzichtig het voor ons ook lijkt, toen zij in die situatie zaten was het vanzelfsprekend.

	Wat is nu voor ons vanzelfsprekend geworden?
	Welk jasje heeft demon onrecht aangetrokken?

Gaandeweg raakte ik er steeds meer van overtuigd. Wij, en dan bedoel ik de rijke landen, houden een bepaald economisch evenwicht in stand, namelijk rijk tegenover arm.

	Boeren in Afrika werken zich rot voor een schamele vergoeding,
	kinderen in Azië maken ons speelgoed en onze kledij in erbarmelijke omstandigheden.

In feite is er niets veranderd, zij worden tot op de dag van vandaag door ons onderdrukt. Ik overdrijf en generaliseer, maar toch raak ik wel de gevoelige snaar. Het nieuwe jasje van de demon onrecht is bij deze benoemd. En niet voor het eerst.

Geen verandering? Hebben we dan niets geleerd van de slavenhandel en de apartheid? Gelukkig wel, het is immers december, advent en Kerst.

Een boodschap van hoop en vrede. Ik wil u echter geen goedkope boodschap meegeven van 'stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw', want als wij stil zijn en afwachten, wordt er helemaal niets nieuw.

Wij kunnen iets doen, heel praktisch

Een beetje idealistisch leven - jammer dat dit idealistisch wordt genoemd. Ik zou het liever realistisch leven willen noemen; namelijk fair trade.

Klik op het logo

Duurzaamheid op sociaal- economisch gebied. Dit gaat verder dan Max Havelaar bananen kopen. Probeer je bewust te zijn waar je producten vandaan komen en wat voor gevolgen consumptie ervan heeft op mens en dier.

Groen, duurzaam, fair trade, recyclen, verantwoord, allemaal bekende woorden. Maar hopelijk meer dan modieuze woorden: woorden met liefde voor de toekomst, liefde voor mens, dier en milieu. Woorden van Kerst... daden voor 2010.

Deze duurzame producten kosten doorgaans nogal wat. Tja, dat is een feit. Toch heeft duurzaamheid de toekomst, ook economisch gezien. Kijk maar eens hoe goed de Triodos bank en de ASN bank het doen. Banken met een hart voor de economie, banken die kijken naar de samenleving en zo de economie een sociaal gezicht geven.	Klik op de logo's