Artikelen bij 'Seksuele intolerantie'

Dr Frits Bernard, Uit de Reeks 'Kleine Seksuologie', Info, RVSH.

Naaktheid en schaamte
De typische exhibitionist is gehuwd, zeer intelligent, heeft een goede baan en geeft geen blijk van serieuze emotionele problemen (Masters  & Johnson)
 Het schaamtegevoel is een biologisch gegeven, waaraan op verschillende wijze vorm gegeven kan worden. Maatschappelijke invloeden bepalen in hoge mate welke vormen het seksuele schaamtegevoel zal krijgen in een gegeven culturele context

 

Schijn en werkelijkheid, een psychologische beschouwing
Schijn en werkelijkheid speelt ook heel in het algemeen een zekere rol in sexualibus. Zo hebben mensen nogal eens een verkeerde voorstelling van allerlei hen onbekende seksuele situaties en vallen dan gemakkelijk ten prooi aan projectie, met alle gevolgen van dien. Verkeerd inschatten kan dan soms tot geheel verkeerde conclusies leiden. Het beeld dat men van iets heeft hoeft niet overeen te komen met de werkelijkheid.

Een geval van voyeurisme
Seks houdt meer in dan alleen de coïtus. Het blijkt steeds maar weer dat seks zeer veelzijdig kan zijn.

Een geval van geestelijk sadisme
Inzichten en theorieën zijn steeds aan verandering onderhevig, sommige basisgedachten blijven echter overeind. Tot ook die herzien moeten worden. [...]
De thema's op dit gebied zijn schier eindeloos. De mens is immers uitermate complex en veelzijdig.

Pasteur Joseph Doucé
Het werk was moeilijk in een zeer repressief Frankrijk, maar Doucé gaf nooit op. Hij was een vechter en zette zich in voor de onderdrukte medemens. [...]
Het was op 19 juli 1990 dat Doucé door twee politiemensen, die zich als zodanig legitimeerden, werd meegenomen. Er volgde een lange stilte en vele geruchten begonnen de ronde te doen. Op 18 oktober 1990 werden zijn stoffelijke resten in de bossen van Rambouillet ontdekt. Hoe kwam hij aan zijn einde?
Het mysterie is nooit helemaal opgelost. [...] Had Doucé zijn hals toch te ver uitgestoken…? Te voortvarend geweest? Het zou best kunnen.
Tot aan zijn dood was Joseph Doucé voor alles dominee gebleven. Voor velen betekende zijn heengaan een groot gemis. De meerderheid der Fransen treurde niet om hem, zij vonden hem alleen maar lastig.

Verliefd op een reus …?.., door Diana Comijs, 15 april 1999,
Over: Elisabeth McCracken: Het huis van de reus, Uit het Amerikaans vertaald door Marijke Versluys, Atlas.
Sommige verhalen zijn onmiskenbaar sprookjes voor volwassenen. Ook al zijn ze vermomd als een realistisch verhaal en lopen ze niet goed af. Het huis van de reus van Elizabeth McCracken, het hopeloze liefdesverhaal van twee buitenbeentjes, is zo'n sprookje.

Seksuele vrijheid gaat ten koste van de intimiteit, door Willem Fonteijn, in: NRC 6 november 1999
De seksuele beleving beweegt zich nu in een vreemd tijdsgewricht. De revolutie is voorbij. Het publiek is seksueel geëmancipeerd en bepaalt zelf wel wat het wel of niet seksueel oorbaar vindt. De beheersingsmoraal is via een permissieve tolerante moraal verschoven naar een publieksmoraal. [...]
De publieksmoraal verhult een leeg individualisme. Een individu dat bang is voor de eigen vrijheid en zich voegt naar de kuddenatuur. Een risicoloos bestaan met een minimum aan eigen verantwoordelijkheid. Vrijen verwordt tot een routine van lichamelijke nabijheid en emotionele afstand. 'Zaterdagmorgen voor het wassen van de auto nog even met vrijen met elkaar'.

Gerrit Komrij: 'Nederlanders hebben geen humor'; Door Cees van Hoore, 27 augustus, Wegener Dagbladen
'Ik heb wel eens gedacht: 'land, verzink, alsjeblieft'
Zo'n volksgericht in Urk vind ik hoogst bedenkelijk. [...]
 Je moet oppassen dat er geen heksenjacht gaat ontstaan. [...]
 Je moet met dit soort dingen uitkijken dat allerlei taboes weer niet gaan toeslaan. Het wordt allemaal zwaar overdreven. Maar dat is een eigenschap van de Nederlanders."

Seksualio, door Jan Mulder, op de voorpagina van de Volkskrant 6 januari 2000
Tot u spreekt een goede echtgeno en honderdpro hetero. Nooit neiging gehad tot homo. Ook niet pedo. In mijn toko geen lego. 't Gaat wel lekker zo.

Cultuur uit de huiskamer, door Nilgün Yerli, in Het Parool 16-6-1999
We moeten vandaag de dag heel voorzichtig zijn met alles wat maar enigszins op incest wijst. Het is natuurlijk iets vreselijks - het idee alleen al. Gaan we echter soms niet wat te ver ? Een vader kan tegenwoordig bijna geen aandacht meer schenken aan zijn dochter of het lijkt al verdacht.