Citaten uit

Wild spelen dankzij jongens

Petra Sjouwerman in Kopenhagen, Trouw 9 december 2006

In Denemarken werken voornamelijk vrouwen in de kinderdagopvang. Het aantal mannen in de dagopvang (van 0-6 jaar) ligt rond de 15 procent. Dat percentage ligt iets hoger bij mannen onder de 25 jaar.

[...]

Een Deense gemeente stelt veertienjarige jongens aan in kinderdagverblijven om zo mannelijke rolmodellen voor de kinderen binnen te halen. Ook ’wild spelen’ behoort tot hun taakomschrijving.

„Nu komt Oliver!” roepen een paar jongetjes uitgelaten. Van blijdschap maken ze de gekste sprongen. Sinds enkele maanden werkt deze scholier twee middagen per week in kinderdagverblijf [....]

De gemeente probeert op deze manier mannelijke rolmodellen binnen te halen in deze door vrouwen gedomineerde wereld.

[...]

Gevolgd door een groepje uitgelaten jongetjes gaat Oliver (’bijna vijftien’) naar een ander lokaal om zijn ’collega’ Kevin (’net vijftien geworden’) op te halen. Samen gaan ze naar een kleine gymnastiekzaal, waar meer jongetjes van vier tot zes jaar binnendruppelen en meteen gaan rondrennen. Op hun sokken maken ze wilde slidings. Oliver haalt een touw naar beneden en laat zien hoe je daaraan om beurten kan zwaaien boven een mat. De anderen proberen elkaar te raken met een voetbal. Kevin en Oliver rennen tussen de kinderen door en hebben zichtbaar plezier.

„Dit is het beste baantje wat je kunt hebben,” zegt Oliver. „Krantenlopen is saai en koud. Dit is gezellig.”
In het begin vonden ze het moeilijk als een kind ging huilen.
„Het was een uitdaging om een kind op te pakken en te troosten. Het geeft een goed gevoel dat wij ze nu stil kunnen krijgen,” zegt Oliver.

Beide jongens vinden dat ze beter met kinderen kunnen omgaan sinds ze hier werken.

„Twee van mijn vrienden hebben zich ook aangemeld voor dit bijbaantje,” zegt Kevin.

De gemeente geeft vooraf een korte cursus over eerste hulp, pedagogiek en ethische normen.

[...]

Oliver en Kevin werken alleen met kinderen tussen vier en zes. Oliver ging zelf als kind naar dit dagverblijf. Destijds waren er ook geen mannen werkzaam.

„Nu ik erop terugkijk, heb ik wel een beetje gemist dat we nooit wild speelden,” aldus Oliver.

’Wild is goed’ is de naam van dit proefproject, dat volgend jaar wordt voortgezet. Vijf andere gemeenten willen het project navolgen. De directeur van het dagverblijf, Marianne Friis Mikkelsen (56) staat positief tegenover het project.

„Kevin en Oliver vinden het leuk om met de kinderen te voetballen of op de klimmuur te klimmen. Niet veel leden van onze personeelsgroep hebben daar zin in.”
De term ’juniorleiders’ die de gemeente hen opplakt, vindt ze daarentegen ’zwaar overdreven’.
„Het zijn aardige jongens, maar laten we wel wezen: het zijn niet meer dan aardige jongens,” aldus Mikkelsen. „Onze leidsters moeten altijd een oogje in het zeil houden.”

Leidster Lotte (41), bij wier groep Oliver werkt, beaamt dat: „In het begin speelde Oliver nog wel eens té wild. Dan rende hij buiten rond met een kind in zijn armen. Ik legde hem uit dat dat niet kan. Stel je voor dat hij valt.”

Oliver en Kevin hebben overigens geen plannen om kleuterleider te worden.

„Het betaalt te weinig,” roepen ze in koor.