Citaten uit

Jongens hebben mannen nodig

Arnold Zweers
in De Stentor 22 november 2003

Onlangs tipte René Diekstra het in lijn column in dele krant al even aan: het ontbreken van de vader in een (allochtoon) gezin kan leiden tot ontsporing of zelfs crimineel gedrag van de zoon(s). 
Gedragswetenschapper Lauk Woltring (docent jeugdzorg Hogeschool Amsterdam, trainer/adviseur/publicist en mede-oprichter Platform Jongens in Balans) houdt zich al meer dan twintig jaar bezig met de jongensproblematiek. 
Niet alleen thuis, ook op school komen veel jongens geen mannen meer tegen. 
'Een ongewenste ontwikkeling.'

Waarom ontsporen zoveel jongens, ontaardt bij velen van hen puberen in agressief, crimineel of zelfs suïcidaal gedrag? 

[...]

Dat nogal wat Marokkaanse jongens ontsporen verbaast Woltring niets. 

'Zij vertonen een uiterste vorm van dat jongensgedrag. De schaamtecultuur waarin zij leven, gezichtsverlies dat extra een rol speelt, het migrantentrauma, groepsgedrag en hun beperkte taalvaardigheid waardoor zij nog moeilijker emoties verwoorden - dat al1es verklaart hun soms extreme gedragen waarom zij daarover vaak liegen.'

TESTOSTERON

In de wetenschap moet het denken om. Het verschil tussen jongens en meisjes is mede neuro-biologisch bepaald. Behalve het hormoon testosteron ('Kan samen met adrenaline de energie alle kanten uit doen spatten ') spelen ook bouw en groei van de hersenen een belangrijke rol bij het overactieve gedrag van jongens dat soms tot agressie kan leiden. Want hun hersenen zitten anders in elkaar dan die van meisjes. 

De verbindingen tussen beide hersenhelften komen langzamer tot stand, hun taalvaardigheden ontwikkelen zich later met als gevolg een andere emotieverwerking dan
bij meisjes. Jongens leren vooral door dingen doen en ervaren. 

Natuurlijk, veel is door de opvoeding en benadering van jongens beïnvloedbaar, maar veel ook niet of in beperkte mate. Daar moet je rekening mee houden en op inspelen. Jongens hebben thuis en op school letterlijk meer bewegingsruimte nodig dan meisjes. Noem het begrensde experimenteerruimte. 

[...]

Lange tijd is er volgens de gedragsdeskundige veel te weinig aandacht besteed aan de
manier waarop juist jongens opgroeien en leren. Voor meisjes is er, terecht, veel aandacht. Seksueel misbruik, tekenen van depressie of overbelasting, emancipatie, betere kansen en posities. Het lijkt wel of alles draait om vrouwen en meisjes. In de reclame worden jongens of als su1letjes of als macho's uitgebeeld. 

Hoe zit het werkelijk met jongens?

Woltring: 'Jongens scoren veel hoger dan meisjes als het gaat om risicogedrag, verkeersongelukken, excessief drankmisbruik, drugs, suïcide, criminaliteit. Allochtone jongens dreigen voor een fors deel in de marge terecht te komen.'  

Ouders zitten vaak met de handen in het haar en veel vrouwelijke leerkrachten hebben grote moeite met het gedrag van jongens. 

'Met de emancipatie van meisjes komt het disfunctioneren van jongens scherper in beeld.'

VROUWEN

Hoewel vrouwelijk docenten het doorgaans prima doen ziet Woltring hun toenemende aantal
als een nadeel voor de ontwikkeling van jongens. De thuissituatie bij velen - gescheiden gezin, alleen een moeder in huis - komt daar nog bovenop. 

'Op school komen jongens veel vrouwen tegen. Het ontbreken van een man in huis pakt bij jongens van acht tot twaalf veel harder uit dan bij meisjes. Sommige jongens worden van hun vader afgegrendeld, wat tot een innerlijke tweestrijd leidt. Ze kunnen zich ook niet identificeren met al die jufs voor de klas.
Het leerplan van veel Pabo's leidt er toe dat zoveel mannelijke studenten afhaken. Het is teveel op vrouwen gericht. Dus moet je beginnen de Pabo ook aantrekkelijk te maken voor jongens. zodatje weer mannelijke onderwijzersvoor de klas krijgt.'

Een vrouwelijke docent reageert anders dan een mannelijke collega op een lastige jongen in de klas. 

'De juf heeft de neiging een heel verhaal af te,steken als Jantje niet oplet maar gedachtenloos in een hoekje in zijn tafelblad zit te krassen. 
"Ja, ik zie wel watje doet,Jantje", zegt de juf dan, betrappend en verwijtend. Of: "Wat ben je nu weer aan het doen, gisteren was je ook al zo bezig, waarom let je niet op, straks krijg je een onvoldoende". 
Een hele preek. 
De jongen voelt zich in zijn hemd gezet, vernederd. Terwijl een mannelijke onderwijzer kort en bondig zou roepen: "He Jan, stop met dat gekras, zo wordt dat blad lelijk!" Punt uit. Directer met korte uitleg. Dat is de taal die een jongen verstaat. 

Dezelfde miscommunicatie speelt vaak in het huwelijk. Veel vrouwen zijn mannen verbaal de baas. Veel mannen kunnen niet goed ruzie maken met hun vrouw. Zij kunnen hun emoties - datgene wat zij werkelijk willen zeggen - moeilijk onder woorden brengen. Wat doet een man dus: die leert te zwijgen. Trekt zich terug op zijn eigen domein: achter de computer, op zijn kamer, in zijn auto. De opgebouwde emoties komen er soms plotseling uit met een sneer of fysieke agressie'

EXPERIMENTEEL 

Jongens hebben door hun aanleg, hun andere hersenbouw en mannelijke hormoonhuishouding meer behoefte aan experimenteel gedrag, aan dingen uitproberen. Een beetje leunen op de wastafel, zo van: hoe sterk is dat ding eigenlijk. Met de kans op een klap of een grote mond van moeder. Die woest uitroept: "Wat ben je nou weer aan het doen, moet de boel weer kapot? Hoe vaak heb ik je dat nou al niet gezegd?" Terwijl vader - indien aanwezig - zou zeggen: "Pas op, doe maar niet, dat ding breekt zo af'.

Het is het jongensgedrag van 'trial and error' (met vallen en opstaan) waar veel vrouwen, thuis en voor de klas, niet goed tegen kunnen. Terwijl mannen daar begrip voor kunnen opbrengen en jongens daar een beetje de ruimte voor geven omdat ze het zelf herkennen. Een jochie van vier dat een boterham in een video-recorder stopt om te kijken of die net als een broodrooster werkt. Moeder schrikt zich rot. Vader wordt of kwaad of moet er om lachen. Immers: zelf was hij ook zo.

[...]

ONAANGEPAST

Het geperverteerd, sociaal onaangepast gedrag dat sommige mannen op het werk vertonen ,
nekt menige vrouw. Zij heeft alleszins belang bij een man die niet als een watje is gevormd maar ook niet dag in dag uit de macho uithangt.

'Jongens nemen vaak eenzijdig scorende volwassen mannen als voorbeeld bij gebrek aan contact met mannen met een andere, meer sociale instelling.'

Voor meer Informatie:
 http://www.laukwoltring.nl