De volgende brief staat in de ingezonden brieven-rubriek "Achterwerk", die speciaal op kinderen gericht is, in de VPRO gids van 22 juli 2000

Speciale band blijft

door Wouter

Dag meisje van 10 ('Mijn meester', #27). Ik denk dat ik goed begrijp wat je bedoelt. Lang geleden was ik meester en ik had een leerling met wie ik een heel speciale band had. Hij was voor mij de leukste leerling van de hele wereld!

Toen ik overspannen werd en thuisbleef, heb ik hem heel erg gemist en ik heb hem nooit durven bellen of schrijven. Ik dacht: de mensen zullen wel denken, wat moet zo'n man met zo'n jongetje?

Vorig jaar heb ik alle moed bij elkaar geraapt en hem opgebeld. Het was fantastisch om elkaar weer te spreken en we hebben een hele nacht doorgepraat over van alles en nog wat. Die speciale band blijkt er nog steeds te zijn! Ik vind hem nog steeds heel leuk en hij mij ook. We bellen elkaar vaak en zien elkaar bijna elke week. Ik heb hem heel lang en heel erg gemist, en ik ben heel blij dat hij weer in mijn leven is.

Wat jou betreft: als je je meester nog steeds zo mist, moet je hem maar gewoon bellen of schrijven en hem dat vertellen. De directeur van je school heeft zijn adres wel. En die speciale band, die verdwijnt niet.

Wouter (42), ex-meester van Sander