Citaten uit

Overheid is niet consequent over Waddenzee

door Marjan Agerbeek Trouw, 2 april 2004

Bij de bescherming van de Waddenzee als natuurgebied meet de overheid met twee maten, zegt de Adviesgroep Waddenzeebeleid.

De overheid gaat voor het beheer van de Waddenzee uit van het zogeheten voorzorgsprincipe. Dat komt neer op 'Bij twijfel: niet doen'. Vandaar dat de overheid in het regeerakkoord heeft opgenomen dat boren naar gas in de Waddenzee niet is toegestaan. Schuin boren vanaf het vasteland moet worden uitgesteld.

Maar de Adviesgroep Waddenzeebeleid stelt in het gisteren verschenen rapport 'Ruimte voor de Wadden' dat de Nederlandse overheid het voorzorgsprincipe niet consequent toepast. [...]  Het nieuwe motto lijkt te worden: Niet twijfelen, doen! Waarmee de adviesgroep in feite het voorzorgsprincipe overboord zet.

In het rapport wordt deze omslag met andere woorden weergegeven. De adviesgroep vindt dat de huidige hoofddoelstelling van het beleid, voorrang voor de natuur, 'ethisch en emotioneel' van aard is. En dat er daarom plaats is voor een sociaal-economische nevendoelstelling, gebaseerd op 'rationele besluitvorming'. [...]

Van gaswinning is bekend dat deze de Waddenzee waarschijnlijk geen schade toebrengt [...].  Of de mosselvisserij de natuur beschadigt is volgens wetenschappers 'niet met zekerheid' te zeggen. Maar de kokkelvisserij heeft wel 'een duidelijk negatieve invloed' op het ecosysteem.

Het zou logisch zijn als de adviesgroep op basis van deze kennis nieuw beleid zou formuleren. [...] In plaats daarvan heeft de commissie alle wetenschappelijke inzichten opzij geschoven, met het argument dat zij niet hetzelfde wil doen als 'andere spelers' in de Waddenzeediscussie: kennis aangrijpen om ontwikkelingen tegen te houden. Vervolgens werkt de adviesgroep een idee uit om gaswinning, mossel- en kokkelvisserij toe te staan, totdat blijkt dat deze de natuur beschadigen. [...]

Bij gaswinning lijkt het idee 'doen-totdat' te kunnen werken. [...]

Maar bij de schelpdiervisserij, en dan vooral bij de kokkelvisserij, wringt het voorstel. Dat komt doordat de overheid in het visserijbeleid de afgelopen tien jaar al steeds het uitgangspunt 'doen-totdat' heeft gehanteerd. Elk jaar werden de kokkels geteld en is vastgesteld hoeveel er gevangen mocht worden. Ook zijn de gevolgen voor het ecosysteem gemonitord van 1999 tot 2003. De uitkomsten waren vernietigend: kokkelvisserij leidt tot vogelsterfte en beschadigt het bodemleven.

[...]