Seksuele revolutie (1)

In 'De ruïnes van de seksuele revolutie' (HP - De Tijd, 26 augustus) worden de negatieve gevolgen van de vrije seksuele moraal uitstekend in kaart gebracht. De internationaal vermaarde psychologe Martine Delfos schreef onlangs in de Volkskrant dat elke poging om de invloed van de media op het seksuele wangedrag (ook van jonge kinderen) onderzocht te krijgen tot , nu afstuitte op een muur van 'deskundige' onwil, ondanks Balkenende's preek 'Fatsoen moet je doen'. En kort daarvoor gaf Delfos flinke kritiek in Netwerk op hoe Nederlanders hun kinderen opvoeden, of beter gezegd niet opvoeden, omdat we geen grenzen meer stellen en omdat we aan de lopende band scheiden, iets wat we steeds makkelijker hebben gemaakt. 

Kinderen van gescheiden ouders leven korter, statistisch gezien, hebben een grotere kans op armoede en achterstand, en lopen meer kans op gezondheidsproblemen en seksueel misbruik. 

Volgens echtscheidingsonderzoeker Ed Spruijt is een scheiding voor een kind traumatischer dan de dood van zijn vader of moeder, zeker op lange termijn. Bij kinderen die een ouder aan de dood hebben verloren, zie je dat de ergste effecten na twee jaar weg zijn, Bij scheidingskinderen merk je de gevolgen zelfs vijftien jaar na dato nog. 

Heel belangrijk is dat, waarschijnlijk voor de eerste keer, de aandacht werd gevestigd op de geslachtsziekten, en dat 'ook voor deze vruchten van de seksuele revolutie geldt dat de directe en indirecte kosten voor de maatschappij gigantisch zijn', evenals de kosten van de doorgeschoten scheidingscultuur. 

Als voormalig bestuurder van gezondheidszorgorganisaties en contactpersoon van de expertgroep inzake het manifest 'Integriteit van het ouderschap' ben ik mede-opsteller van voorstellen aan de minister van justitie om de echtscheidings-wetgeving te veranderen.

Wim Orbons, Brunssum