Start Omhoog

Citaten uit

Status en rijkdom staan haaks op waarden

Henk de Vos, Trouw 28 december 2004

Henk de Vos is socioloog en als universitair hoofddocent verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Balkenende kijkt voldaan terug op de EU-conferenties over normen en waarden. Maar er is weinig reden voor. Hij vergeet dat economie en moraal veel met elkaar te maken hebben.

Het initiatief is te waarderen, maar de resultaten van de conferenties over normen en waarden die het afgelopen halfjaar op Balkenende's initiatief binnen de EU zijn gehouden, vallen bitter tegen. Het ging om waarden als respect, vrijheid, gelijkheid, verantwoordelijkheid en solidariteit.

Het is allereerst verkeerd om te denken dat dit typisch Europese of westerse waarden zijn. Ieder mens wil graag in een maatschappij leven waarin deze waarden in het dagelijks leven gepraktiseerd worden. Zonder dat heerst de dictatuur, de oorlog, of het onverschillige 'ieder-voor-zich'. 

Ook is het verkeerd om te denken dat Europa in al deze waarden voorop loopt. [...] 

Verder wijzen de berichten er op dat er twee opvattingen tegenover elkaar stonden: grofweg aangeduid als die van Balkenende en die van Bolkestein. 

Balkenende vindt dat de overheid op het vlak van waarden een rol moet spelen, maar hij geeft ook een speciale invulling aan die rol. [...]

Daartegenover vindt Bolkestein dat de EU - en de overheid in het algemeen - zich moet beperken tot de zorg voor meer marktwerking en daardoor voor meer welvaart. IJskasten en auto's zijn het belangrijkste wapen tegen terrorisme, en als mensen nu maar het vooruitzicht hebben op welvaartsgroei, dan zijn ze tevreden.

Het ironische is dat beide partijen het mis hebben én het bovendien meer met elkaar eens zijn dan ze zelf beseffen. 

Bolkestein zit op de Balkenende-lijn met zijn verzoek aan de Marokkaanse koning om zijn onderdanen in Nederland moreel toe te spreken. [...] 
 

Aan de andere kant zit Balkenende geheel op de lijn van Bolkestein, door er niet bij stil te staan dat meer marktwerking negatieve sociale én morele gevolgen heeft. Dit economische proces leidde tot schaalvergroting en concentratie, met ingrijpende gevolgen voor de sociale infrastructuur. [...] 
Dit leidde tot verbrokkelde sociale netwerken en daardoor tot vluchtigere relaties. [...] Kortom: achteruitgang van de lokale gemeenschap van het dagelijks leven. Daar kwam de van overheidswege vrijgelaten commercialisering bij, die de alles overheersende boodschap verspreidt dat vooral geld en status je gelukkiger maken.

De combinatie van deze twee trends is funest voor de kwaliteit van het sociale leven. 

Niet alleen op korte termijn, in de zin dat mensen minder een gemeenschap om zich heen hebben die onmisbaar is om mensen op het morele pad te houden. 
 

Maar ook op de lange termijn, in de zin dat kinderen die opgroeien met zo weinig gemeenschap en zo veel statuscompetitie minder van die waarden in hun morele bagage meekrijgen. Waarden gedijen niet in een voedingsbodem van sociale vluchtigheid en streven naar status en rijkdom.

[...] 

Er bestaat een wetenschappelijke consensus over het cruciale belang van een dicht web van langdurige, persoonlijke relaties voor de gezondheid, het intellectuele functioneren en de morele ontwikkeling van mensen. Maar de politiek denkt nog steeds dat de economie belangrijker is dan al het andere en dat je op het terrein van de marktwerking je gang kunt gaan zonder rekening te hoeven houden met de gevolgen voor de sociale infrastructuur en dus voor het morele domein. Je hoeft niet links of nostalgisch of antiglobalist te zijn om dit onder ogen te zien. 

Het debat over waarden, of het nu Europees of nationaal gevoerd wordt, leidt tot niets zolang leiders hun morele rol zo schromelijk overschatten en niet inzien dat economie en waarden alles met elkaar te maken hebben.

 

Start Omhoog