Citaten uit

De anti-islampartij van Geert Wilders

Marcel ten Hooven, Trouw 8 november 2004

De nieuwe beweging van Geert Wilders heeft haar uitgangspunten duidelijk gemaakt: moslims moeten zich aanpassen, of ophoepelen. Ideoloog Bart Jan Spruyt gelooft in een samenleving waar de christelijke religie superieur is aan de islam.

In zijn zoektocht naar theoretische bronnen voor zijn strijd tegen de 'islamisering van de Nederlandse cultuur', is het oog van het afgescheiden VVD-kamerlid Wilders gevallen op het werk van Alexis de Tocqueville.

[...]

Religie, zo nam hij in de jonge republiek [de VS] waar, was onmisbaar voor de democratie. Het was de bron van een moraal die mensen boven zichzelf doet uitstijgen. De Tocqueville concludeerde: religie kan mensen motiveren om zich voor de publieke zaak in te zetten. Zij is daarmee het belangrijkste wapen tegen het gevaar van individualisme en materialisme dat volgens de Tocqueville in elke democratie besloten ligt.

Hoewel de Fransman zich nergens in zijn reisverslag 'Over de democratie in Amerika' expliciet uitliet over de vraag of de ene religie beter in staat is mensen tot burgerschap te motiveren dan de andere, zal de volgende passage Geert Wilders niet zijn ontgaan:

,,Mohammed heeft niet alleen religieuze doctrines uit de hemel doen afdalen en in de Koran gezet, maar ook civiele wetten, strafwetten en wetenschappelijke theorieën. Het Evangelie daarentegen spreekt slechts over de algemene verhoudingen van de mensen tot God en tot elkaar. Buiten dat onderricht het niets en verplicht het niet iets te geloven. Dat alleen, naast duizend andere redenen, volstaat om aan te tonen dat de eerste van deze twee religies niet lang kan domineren in tijden van verlichting en democratie, terwijl de tweede is bestemd om te heersen in deze tijden, zoals in alle andere.''

Bart-Jan Spruyt, de directeur van de conservatieve denktank Edmund Burke stichting, put in zijn schets voor een liberaal-conservatieve beweging uit De Tocqueville. Hij pleit ervoor om moslims in Nederland uit te sluiten van grondwettelijke rechten en vrijheden. Spruyt heeft dat stuk voorgelegd aan Wilders, in wie hij een geestverwant ziet, en het kamerlid omarmde het onmiddellijk.

[...]

Het programma van Spruyt biedt Wilders een politiek-theoretisch fundament voor zijn streven de vrijheid van onderwijs en van vereniging voor moslims op te schorten. Dat pleidooi stak hij al eerder af met zijn toenmalig fractiegenote Hirsi Ali, onder het motto van een 'liberale djihad'.

In de ogen van Spruyt en Wilders zijn burgerrechten alleen opeisbaar door mensen die zich als 'goede burgers' gedragen.

,,Burgerrechten moet je eerst verdienen voordat je ze zult genieten. Geen burgerschap zonder beschaving.''

Dat houdt in, schreef Spruyt op de Podium-pagina van afgelopen zaterdag, dat de één respect voor de ander opbrengt, niet oproept of aanzet tot geweld en alles wat zijn geloof 'zonde' noemt niet criminaliseert.

[...]

[Hun] oordeel over de islam is in de programmaschets zonneklaar:

,,Ondertussen telt Nederland ruim een miljoen moslims, en wordt nog altijd onvoldoende ingezien dat de islam als zodanig niet compatibel is met de moderne democratische rechtsstaat, dat de islam als zodanig imperialistisch is (denk aan de torenhoge minaretten in Rotterdam), dat het dragen van hoofddoekjes een symbool is van een afwijzing van het Westen, en worden geen radicale maatregelen genomen tegen moskeeën waarin haat en geweld tegen de Nederlandse samenleving wordt gepredikt.''

Het beleid dat volgens Spruyt uit deze notie voortvloeit, houdt behalve een uitsluiting van moslims van grondrechten en vrijheden, het volgende in:

,,Het betekent dat de grenzen dichtgaan, er van de integratie serieus werk wordt gemaakt en dat ieder falen op dit terrein met sancties tegemoet moet worden getreden. Je past je aan, of je hoepelt op.''

[...H]et liberalisme van de VVD, Wilders' oude partij, is volgens Spruyt als politieke leer ongeschikt om het gewenste beleid te funderen. Het liberalisme laat ieder individu vrij zelf te bepalen wat hem goed dunkt en wat het doel en zin van het leven is.
[...]
Wanneer islamitische groepen voor hun politieke en sociale rechten opkomen en een plaats opeisen in de publieke ruimte, doen ze volgens Spruyt precies wat liberalen willen: assertief voor zichzelf opkomen.

Maar, aldus Spruyt:

,,Het is duidelijk dat tegenover de islam een andere houding moet worden aangenomen. Zij eisen rechten en vrijheden op die ze straks aan anderen zullen onthouden. Deze spanning moet onze ogen ervoor openen dat de toegang tot grondwettelijke rechten nooit onvoorwaardelijk is. Hij staat alleen open voor groepen die het gemeenschappelijke fundament van constitutionele waarden en normen delen.''

Met de uitsluiting van moslims van grondrechten, beoogt Spruyt doelbewust te breken met de 'Pacificatie', het grote compromis dat sinds 1917 de basis vormt van de maatschappelijke orde van Nederland. In een uitruil van belangen tussen liberalen, christen-democraten en socialisten, kregen alle groepen in Nederland in dat jaar formeel en materiaal gelijke rechten. De Pacificatie was zo bezien een rechtstatelijke erkenning van de pluriformiteit van de Nederlandse samenleving.

Spruyt meent dat zo'n ordening alleen werkt als iedereen gelijkgestemde ideeën heeft over wat een 'goede burger' is. Dat is met de komst van de moslims volgens hem niet meer zo.

[...]

Deze breuk met het verleden lijkt ook in één klap een breuk in de Edmund Burkestichting te veroorzaken.

[...]