Behandelklimaat

Kwantiteit gaat boven kwaliteit 

Ferdi Pijnboom, december 2006

Hieronder doe ik een boekje open over het 'behandel'-klimaat in mijn tbs-kliniek. 

1. Behandeling = controle

Behandeling bestaat voornamelijk uit het wekelijks (maandag) doorspoelen van de douche, het controleren van de maximaal toegestane informatiedragers op kamer, het al of niet verzegeld zijn van voorhandenzijnde elektronische apparatuur, het al of niet overschrijden van de maximaal  toegestane parafernalia aan de muren en regelmatige (onnodige) urinecontroles. 

2. 'Belangrijke' onderwerpen

Ik moet me druk maken over het aantal te besteden uren met een 39-jarige groepsgenoot, de keuze van een andere kamer waar een 24-jarige heeft geslapen en het aanspreken van medebewoners op hun falen of in gebreke blijven.

3. Let op je woorden

De weekevaluaties zijn ontaard in woordspelletjes waarbij je woorden op een weegschaal dienen te worden gelegd ter voorkoming van kant noch wal rakende insinuaties in de rapportages en dientengevolge een verkeerd beeld opleveren in de driemaandelijkse Wettelijke Aantekeningen (rapportage aan de rechtbank).

4. Therapie? 

Er worden soms onrealistische therapieën toegepast die geen gelijke tred houden met sociaal maatschappelijke ontwikkelingen buiten de muur, waardoor het lijkt of ik in een proeftuin van pas afgestudeerden verzeild ben geraakt.

5. Betutteling

Overtredingen van huisregels worden buitenproportioneel opgeblazen. Als je een andere (mildere) mening bent toegedaan heet het onvermijdelijk bagatelliseren. 
Er is weinig empathie, begrip, laat staan respect vanuit de staf in veel kwesties bij de bewoners. Machtsspelletjes en betutteling zijn aan de orde van de dag. Ik voel me met velen niet serieus genomen, waardoor irritaties ontstaan waarmee niets wordt gedaan. Er is dan ook een sterk wij-zij gevoel. 

6. Het spook van de kliniek 

Het long stay spook waart rond in de Kliniek, waardoor er een alternatieve 'uitstroom' lijkt te zijn ontstaan die de kansen voor de achterblijvers steeds meer verkleint. Misschien een logisch gevolg van de hierdoor ontstane onrust onder de patiënten?

7. Professioneel...?

Amateuristische opzet van medische dienst, tandarts, kapper, en maatschappelijk werk.

Er wordt enorm betutteld in ieders persoonlijke financieel beheer, hetgeen voor de meeste van ons geen enkel verband houdt met de delictgeschiedenis.

8. Geen zelfkritiek 

Er leeft bij de staf geen enkele twijfel over het eigen functioneren. De staf hanteert de norm de staf heeft altijd gelijk en waarom makkelijk als het ook moeilijk kan? Het ontbreekt aan zelfkritiek en dat maakt een narcistische indruk. Men maakt zich schuldig aan exact dezelfde stoornissen of risicofactoren die de patiënten worden toegedicht: 

Bij veel patiënten leeft de indruk dat er nogal eens inschattingsfouten worden gemaakt bij verlof, rapportages en overplaatsingen.

9. Ivoren toren 

De staf volgt een ivoren toren tactiek. De deur is een groot deel van de dag gesloten voor overleg of rapportage. Hoewel van de patiënten een hoge mate van transparantie, openheid, wordt gevraagd, hullen zij zichzelf frequent in een waas van geheimzinnigheid. Wanneer met elkaar sympathiserende patiënten regelmatig bij elkaar op de kamers vertoeven valt al snel de verdenking dat er achterkamertjespolitiek of erger wordt bedreven.

10. Personeelsgebrek 

Door personele problemen - hoewel wordt ontkend dat die er zijn - vallen regelmatig arbeidsblokken en therapieën uit, hetgeen voor iedereen ongewenste vertragingen in de behandeling c.q. de behandeltijd tot gevolg moet hebben. Er heeft zich in het tweede halfjaar een grote instroom van nieuwe patiënten voltrokken, waarmee de uitbreiding van voldoende gekwalificeerd personeel geen gelijke tred heeft gehouden.

PS

Enkele onder punten 1 en 7 genoemde feiten zijn inmiddels veranderd: