Citaten uit

Echte vrouwen, echte kerels

Elma Drayer - Trouw, 08/03/08

[... ...]

Onlangs bezocht Harvey C. Mansfield ons land, vanwege de vertaling van zijn boek ’Manliness’. Daarin beschrijft deze Harvard-hoogleraar de huidige sekseverwarring: mannen durven niet meer man, en vrouwen niet meer vrouw te zijn.

Het feminisme, vindt hij, heeft de man van zijn mannelijke deugden beroofd. En het houdt te weinig rekening met ’de huiselijkheid van de vrouw’, terwijl zij juist daaraan haar diepste vreugde ontleent. Vandaar dat Mansfield pleit voor herwaardering van de rollen waartoe man en vrouw zijn voorbestemd.

Dezelfde boodschap draagt Beatrijs Smulders uit, ondernemend vroedvrouw te Amsterdam. Ook zij meent dat de emancipatie is ’doorgeslagen’. Dat vrouwen zich te veel hebben aangepast aan het masculiene mensbeeld waarin arbeid buitenshuis het hoogste goed is.

[...]

Het zijn niet langer alleen new-ageprofeten die oproepen tot inkeer. Neem Fleur Jurgens, afkomstig van het zelden zweverige weekblad HP/De Tijd. Zij noemt zichzelf met geuzentrots ’burgertrut’. „Liever sta ik in de schaduw van mijn gezin”, meldt ze vroom. „Achter elke grote man gaat immers een grote vrouw schuil.”

[...]

Al deze recente pleitbezorgers beroepen zich op een even vaag als dwingend gedachtengoed omtrent de ’natuur’. De grote zonde van het feminisme is dat het de ’natuurlijke’ rolverdeling tracht te negeren.

Of, zoals hoogleraar voortplantingsgeneeskunde Egbert te Velde het eerder formuleerde: het huidige emancipatiebeleid „houdt geen rekening met een aantal diepgewortelde verschillen tussen mannen en vrouwen die stammen uit een ver verleden. [...]”

Het is, vrees ik, precies het evangelie dat Nederland op dit moment graag wil horen.

[...]

Hoogopgeleide moeder na hoogopgeleide moeder houdt het voor gezien. Is het niet na één kind, dan wel als het tweede zich aandient. „Ze geven het gewoon op.”

Ze zijn niet de enigen. Er gaat welhaast geen week voorbij of de kranten berichten over de ’stagnerende’ emancipatie.

[...]

Als vrouwen al buitenshuis werken, dan in baantjes die bij lange na geen economische zelfstandigheid opleveren – ooit hét kroonjuweel van de emancipatiestrijd.

Het is met gemak het grootste echec van veertig jaar Nederlands feminisme.

[...]

Diep in z’n hart wil Nederland terug naar de overzichtelijke wereld waarin mannen volop man, en vrouwen volop vrouw mogen zijn.

[...]

Hoe heiliger een volk ervan overtuigd is dat de beide seksen van andere planeten komen, des te beroerder het bestaan uitpakt – voor vrouwen, welteverstaan. Moslimlanden, waar de seksesegregatie het sterkst is, bungelen in de ranglijst bijna zonder uitzondering onderaan. Zodra meisjes daar de schoolbanken verlaten, rest er één toekomstperspectief: een leven in dienst van gezin en familie.

Natuurlijk, de situatie in Nederland steekt daar vooralsnog vele malen gunstiger bij af.

[...]

Des te curieuzer dat hun dochters [de verworvenheden] achteloos over de schouders gooien. De wereld ligt aan hun voeten en zij kiezen met het volle verstand voor een bestaan achter de voordeur. Om voor hun 1,7 kinderen te zorgen.

[...]

Bewijst de backlash niet juist het feministisch ongelijk? Toont die niet aan dat mannen en vrouwen toch echt héél verschillende wezens zijn?