Citaten uit
Pakistaanse taliban wil strijden in Afghanistan
Suzanna Koster, Bannu; Trouw 17 september 2007
In het wetteloze stammengebied langs de grens met Afghanistan sluiten
steeds meer Pakistaanse strijders zich aan bij de taliban, om te vechten
tegen westerse troepen in Afghanistan. Correspondente Suzanna Koster was
in het gebied en sprak met hen.
|
Een reusachtig dikke, bebaarde man betreedt de
ruimte. Hij stelt zich voor als Maulana Attaullah Shah Bukhari,
en is leider van de Pakistaanse taliban in Bannu, een stadje in
West-Pakistan waar een machtsstrijd gaande is tussen de overheid
en extremisten. Bukhari is tevens hoofd van een madrassa, een
religieuze school.
[...]
„Hier in Pakistan voeren we represailles uit, maar de
Navo, de Amerikaanse en Britse troepen aan de andere kant van
de grens zullen het meest lijden onder deze situatie.”
’Deze situatie’ – daarmee doelt Bukhari op het
verbreken van de vredesverdragen tussen de Pakistaanse overheid
en militanten.
Door die verdragen werden de Pakistaanse taliban
oppermachtig, constateren analisten, ze hebben hele gebieden
overgenomen. Regelmatig worden muziekwinkeltjes en kapperszaken
in brand gestoken. De taliban eisen dat vrouwen boerka’s
dragen en mannen hun baarden laten staan. Onlangs werden nabij
Bannu twee vrouwen vermoord die ’van onzedelijke activiteiten’
beschuldigd werden, voor zover bekend de eerste keer dat vrouwen
direct doelwit waren. |
Pakistaanse talibanstrijder: De taliban heeft macht in
Uruzgan
[...]
„De echte situatie is alleen bekend bij degenen die de
werkelijke omstandigheden hebben gezien. Dan zie je dat de
taliban macht heeft in Uruzgan.”
Hoewel er bij veel bomaanslagen op Navo-doelen ook vaak
burgers gedood worden, bestrijdt de Pakistaanse vechtersbaas dat
de taliban onschuldige burgers doden met hun bermbommen.
„Het is niet zo dat taliban mensen vermoorden. In sommige
plaatsen zijn mijnen. Als ze niet gevonden worden, bombardeert
het Amerikaanse leger het gebied en krijgt de taliban de
schuld.”
De sji'ieten, een richting binnen de islam en vaak
tegenstanders van de soennitische taliban, steunen de taliban nu
ook, zegt hij.
„De sjiieten van de regio zijn ook getuigen. We hebben
hun medewerking in ieder aspect, in brood en boter, in leven,
in wapens, alles.”
|
|
|
|
|
[... ... ...]
Bandieten en ontvoerders, die vóór deze zogenoemde
talibanisering door het ontbreken van een effectief
functionerende overheid een groot probleem vormden, werden
gevangen genomen.
„We martelden hen en brachten de gestolen goederen terug
naar de rechtmatige eigenaren”, zegt Bukhari trots.
Nog trotser is de lokale talibanleider op de ’heropvoeding’
van 200 drugsverslaafden.
„We martelden hen niet, maar zorgden voor medische hulp.
Nu hebben ze allemaal baarden, bidden ze vijf keer per dag en
leiden ze vreedzame en goede levens.”
[...]
Een jongeman in een shalwar kameez, een traditioneel
gewaad, en een korte baard meldt zich. Hij heeft een wit
islamitisch bidpetje op. Het is de 26-jarige Pakistaanse
talibancommandant Majnoon. Hij doet zijn uiterste best om
oogcontact te vermijden. Hij zegt dat de vrijheid van de
Pakistaanse taliban voorbij is. |
Vredesverdragen plaatsen Pakistan voor dilemma
De vredesverdragen van 2005 en september vorig jaar bepaalden
dat Pakistaanse militanten uit de wettenloze stammengebieden in
West-Pakistan geen aanvallen mochten uitvoeren op het
Pakistaanse leger en buitenlandse troepen in Afghanistan. Het
Pakistaanse leger, met ruim 90.000 man vertegenwoordigd langs de
Afghaanse grens, zou zich terugtrekken.
[...]
Pakistan staat nu voor een tweesprong, zegt Ismail Khan, van
Dawn Peshawar, de grootste Engelstalige Pakistaanse krant. Hij
verwijst daarbij naar de Pakistaanse taliban die zich tegen de
overheid richt.
„Als we vrede willen in de stammengebieden moeten we ze
de grens over laten steken en ze hun gang laten gaan. Maar dat
betekent problemen voor Afghanistan. En als we ze willen
stoppen om vrede te bewerkstelligen in Afghanistan betekent
het problemen voor ons. En dat is wat er nu gebeurt.”
|
„Nu is het oorlog tussen ons en de misdaad bestrijdende
diensten”, zegt hij.
Sinds juli kwamen meer dan 200 politiemensen en militairen om in
gevechten en bomaanslagen in de regio, vermoedelijk door Pakistaanse
taliban, hoewel die aanslagen niet officieel zijn opgeëist.
[...]
Volgens de overheid is 94 procent van de mensen hier analfabeet en
leeft zeker 60 procent onder de armoedegrens.
Eerder hield Majnoon zich vooral bezig met het uitvoeren van morele
controles.
„Ik liep patrouilles om illegale handelingen in de gaten te
houden, dingen die tegen de sharia waren”, zegt hij terwijl hij zo
ver mogelijk de andere kant op kijkt.
[...]
Er lijkt in Pakistan een nieuwe generatie strijders te zijn
opgestaan. Zij vechten liever tegen Navo-militairen in Afghanistan dan
tegen het Pakistaanse leger.
„De Amerikanen zijn ergere vijanden dan het Pakistaanse leger”,
zegt Majnoon.
[...]
De militaire operaties in Afghanistan waren simpel, vertelt Majnoon.
„Eerst stuurden we een paar mensen vooruit die een ruwe schets
van de omgeving maakten. In de middag stuurden we iemand om de
situatie te bekijken. Twee of drie uur later, als het donker was,
vielen we aan. We verbrandden alles wat in ons bereik lag, of het nu
Amerikansen waren of mensen van de Noordelijke Alliantie (Afghaanse
anti-taliban troepen - red.)”, zegt hij.
Een andere Pakistaanse talibanstrijder [...] schept op over de
communicatiemogelijkheden tussen de Afghaanse en Pakistaanse taliban.
„We weten hoe we elkaar moeten bereiken. We hebben een draadloos
systeem waarmee we communiceren en ophelderen wanneer ze komen en
wanneer ze gaan.”
Bukhari zegt dat de strijd uit eigen zak wordt betaald.
„We gebruiken ons eigen geld voor dit soort zaken. We verlaten
ons niet op Arabieren. Deze djihad is van ons.”
Rekrutering van nieuwe troepen vindt elke dag plaats, zegt hij.
„En ja, onze studenten gaan er ook heen. Het is een volledige
oorlog.”
Hij knikt naar twee in Afghanistan strijdende volgelingen die hij
heeft meegetroond als bewijs.
De grens oversteken is geen enkel probleem, beweren de strijders.
„We hebben geen enkele angst dat iemand ons in de gaten houdt of
dat de overheid ons arresteert”, zegt Bukhari.
[...]
„We hebben geen enkele hulp nodig. Juist als iemand onze hulp
nodig heeft, kan hij op ons rekenen”, zegt hij met een
triomfantelijke glimlach.
De Pakistaans-Afghaanse grens is moeilijk te bewaken. De landen
grenzen over een lengte van 2640 kilometer aan elkaar. De regio bestaat
uit ruige zandkleurige bergen, grote droge stukken land, lemen huisjes,
veel stof. In de zomer is het er verstikkend heet. Bovendien leven
stammen aan beide zijden van een grens die ze vaak niet eens erkennen.
„Het concept ’de grens overgaan’ bestaat niet, want als we de
grens overgaan naar Afghanistan zijn we weer in ons thuisland”, zegt
Bukhari.
De talibangroeperingen in beide landen hebben dezelfde etnische
Pasjtoen achtergrond. Vechten tegen de Amerikanen in Afghanistan is voor
de Pakistaanse talibanstrijders daarom niet meer dan logisch.
„Amerika is hier niet om onze gebieden te ontwikkelen. Ze zijn
hier om ons te exploiteren en af te maken. Daarom moeten we tegen hen
vechten”, zegt Bukhari. „De sharia is de ideologie van Pakistan.
Daar werken we aan, ook in Afghanistan. We hebben een pure
islamitische staat nodig.”
[...]
„We verzoeken het westen, Holland, Nederland, Engeland, Japan en
andere landen om hun steun aan de VS in te trekken. Anders ondergaan ze
hetzelfde lot als de Amerikanen.”
