Citaten uit
Moslimvoormannen worden strak langs de meetlat gelegd
Trouw 15 april 2009
Ze zijn wolven in schaapskleren, worden met argusogen gevolgd. Zelf
bekruipt ze het gevoel dat ze het nooit goed kunnen doen: Tariq Ramadan
en Ali Eddaoudi.
[...]
„Ik zie parallellen”, zegt Maurits Berger, hoogleraar islam in
de westerse wereld in Leiden. „Ramadan en Eddaoudi profileren zich
beiden in het maatschappelijk debat, en worden daarbij heel strak
langs de meetlat gelegd. Te strak. Geen foutje wordt ze vergeven, oude
etiketjes blijven jarenlang aan ze kleven, wantrouwen overheerst. Want
ze hebben zogenaamd een geheime agenda.”
„Als je je als moslim meldt in het publieke debat en meepraat
over gevoelige zaken zoals homoseksualiteit en vrouwenrechten, dan ben
je bij voorbaat verdacht”, zegt Han Entzinger, hoogleraar migratie-
en integratiestudies aan de Erasmus Universiteit. „Dan worden de
vaste stereotypen en insinuaties gebruikt.
Ditzelfde gebeurde in de tweede helft van de negentiende eeuw
tussen de protestanten en de katholieken. De katholieken hoorden ook
altijd het verwijt dat ze een dubbele agenda voerden, dat ze loyaal
aan Rome waren en dat ze dús niet te veel macht mochten hebben. Het
hoort bij de emancipatiebeweging, dit is het voorhoedegevecht dat
Ramadan en Eddaoudi moeten voeren”, aldus socioloog Entzinger.
[...]
Veel moslims zijn boos over de dubbele moraal die volgens hen in
Nederland geldt, er wordt met twee maten gemeten.
„Er is scheiding van kerk en staat, maar als een imam in het
leger wil, bemoeit heel Den Haag zich ermee. Er is vrijheid van
religie, maar die geldt blijkbaar niet altijd voor moslims”, zegt
islamdeskundige Ruud Peters van de Universiteit van Amsterdam. „Er
moet gewoon worden erkend dat bij een andere godsdienst ook een
afwijkende mening kan horen. Wat als moslims homoseksualiteit
abnormaal vinden? Er zijn ook orthodoxe christenen die er zo over
denken.”
Vooroordelen maken Ramadan en Eddaoudi in dit klimaat van achterdocht
op zijn best wolven in schaapskleren, zegt Peters.
„En ze kunnen zich niet verdedigen. Dat wordt niet geaccepteerd.
Als ze tegengas geven, worden ze bestempeld als zielige mannetjes die
weer in de slachtofferrol kruipen. Maar in dit klimaat worden
autochtone burgers steeds banger en raken allochtonen steeds
gefrustreerder. De politiek zou die vicieuze cirkel moeten doorbreken,
maar doet er driftig aan mee. Daar ben ik heel pessimistisch over. Er
zijn veel te veel hardliners.”
[...]
Berger:
„[...] Ik heb Ramadan in het Arabisch horen praten, in het Engels
en in het Frans. Ik heb hem gezien met een ’blank’ gehoor en in
een zaal vol moslims. Hij verkondigt in alle talen een boodschap die
heel goed is voor de integratie van jonge moslimburgers.”