Citaten uit

De ratio verzwolgen

Elsbeth Etty - Column - NRC Handelsblad 1 juni 2010

[...]

Het breken van de blokkade zou [...] een gevoelige symbolische politieke nederlaag voor de Israëlische regering hebben betekend. Die wenste de actie te beschouwen als een provocatie met als doel de legitimiteit van Israël te ondermijnen en bood aan om de hulpgoederen over land naar Gaza te vervoeren.

Ergo: niet de veiligheid van Israël, maar een irrationele vrees voor het verlies van eer en prestige stonden op het spel.

[...]

Als het enige en ultieme doel van Israël nog is om in alle omstandigheden te laten zien wie de sterkste is, dan bestaat er dus voor de regeerders daar geen enkel verschil meer tussen zelfverdediging en agressie, dan gaat het alleen nog maar om blind geweld, geweld om het geweld, macht om het recht van de sterkste uit te oefenen, immoreel geweld.

[...]

Het land mag en moet zich verdedigen tegen terroristen, maar de aanval op schepen met hulpgoederen is onmogelijk onder de noemer van terrorismebestrijding te brengen. In tegendeel, het geweld tegen de opvarenden moedigt terroristen aan.

Op den duur kan Israël zijn legitieme doelstelling - veiligheid - niet verwezenlijken door de toepassing van blind geweld.

Waar is de ratio in de Israëlische politiek gebleven?

De ratio lijkt te zijn opgeslokt

De hardliners die in Israël nu de dienst uitmaken, tonen het ideologische en politieke spiegelbeeld van de extremisten in de islamitische wereld die de bestrijding van Israël beschouwen als een heilige oorlog en, gedreven door geloof in de jihad, van geen enkel compromis willen weten. De fundamentalisten aan beide zijden kennen geen andere oplossing dan de overwinning en zij versterken elkaar wederkerig door bij voortduring, zonder de minste scrupules, aan te sturen op confrontaties.

[...]

Als de harde lijn van de houwdegens die op een hulpactie voor Gaza niet anders weten te reageren dan met kogels de overhand behoudt, ondermijnt dat meer en meer de bondgenootschappelijke steun van het Westen, niet alleen van Europa, maar op termijn ook van de Verenigde Staten.

De sympathie van een groot deel van de publieke opinie in het Westen is al verloren gegaan. Het lijkt figuren als Netanyahu en de extremistische minister van Buitenlandse Zaken Lieberman niet te deren.

[...]

In werkelijkheid draagt de huidige Israëlische politiek juist bij tot versterking van de politieke islam in de Arabische landen.

Wat maakt de geesten in de islamitische wereld rijp voor het fundamentalisme?

[...]

Het Israëlisch-Palestijnse conflict kan nooit dichter bij een oplossing worden gebracht door toe te geven aan de pogingen van fundamentalisten aan beide kanten er een godsdienstoorlog van te maken.

Godsdienstoorlogen kunnen alleen maar eindigen in de vernietiging van bevolkingsgroepen die er, in de ogen van hun bestrijders, de verkeerde godsdienst op nahouden.