Vorige Start Omhoog Volgende

Citaten uit

Onderwijs van de wieg tot aan het graf (2000)

Opvoeding door onderwijs en het aanleren van een goede manier van leven is een heilige plicht. Deze activeert namelijk de goddelijke eigenschap Rabb, Opvoeder en Ondersteuner, op aarde. Door deze plicht te vervullen bereiken we het niveau van ware menselijkheid en worden we een nuttig lid van de samenleving. 

Onderwijs is voor zowel samenleving als het individu van vitaal belang

De toekomst van een volk is afhankelijk van de jeugd. Elk volk dat zijn toekomst veilig wil stellen zou evenveel energie moeten steken in het opvoeden van kinderen als het aan andere zaken besteedt. Een volk dat zijn jeugd in de steek laat, dat zijn jeugd aan vreemde culturele invloeden overlaat, zet zijn identiteit op het spel en is vatbaar voor culturele en politieke zwakte.

Wetenschap en andere kennis verlichten en ontwikkelingen het verstand. Daarom kan een geest die van wetenschap en andere kennis verstoken is niet tot juiste beslissingen komen, wordt deze alsmaar blootgesteld aan bedrog en is deze altijd vatbaar voor misleiding. 

Alle kennis, zelfs ‘wetenschappelijke’, is alleen waar als de kennis inzicht geeft in de geheimen van de ware menselijke aard en de duistere kanten van het bestaan. 

Hoewel het zeer belangrijk is dat meisjes opgevoed worden om zo gevoelig te zijn als bloemen en tot zachtaardige en liefdevolle opvoeders van kinderen, dient er ook de nodige aandacht aan besteed te worden om hen te vormen tot standvastige beschermers van de waarheid. Zo niet, dan zullen wij hen, met al hun gevoeligheid en zachtaardigheid, veranderd hebben in zielige wezens die verder tot weinig in staat zijn. We dienen niet te vergeten dat vrouwtjesleeuwen nog altijd leeuwen zijn. 

Mensen die hun toekomst veilig willen stellen kunnen niet onverschillig staan tegenover de opvoeding van hun kinderen. Het gezin, de school, de omgeving en de media zouden samen moeten werken om het gewenste resultaat te bereiken. Tegenstellingen tussen deze belangrijke instituten zullen jonge mensen vatbaar maken voor tegengestelde invloeden die hen zullen afleiden en die hun energie zullen verspillen. Met name de media zouden moeten bijdragen aan de opvoeding van jonge mensen door het onderwijsbeleid van de gemeenschap na te volgen. Wat betreft de leerstof, de wetenschappelijke en morele ondergrond van de leraren en de fysieke omstandigheden dient de school zo volmaakt mogelijk te zijn.

De eerste ‘school’ waar we de noodzakelijke opvoeding tot volmaaktheid ontvangen is het gezin. 

Een disfunctioneel gezinsleven heeft grote invloed op de ziel van het kind en daardoor op de samenleving. 

Geduld is van groot belang in het onderwijs. Mensen onderrichten is de heiligste, maar ook de moeilijkste taak in het leven. Naast het als persoon geven van een goed voorbeeld, dienen leraren geduldig genoeg te zijn om het gewenste resultaat te bereiken. Zij dienen hun leerlingen zeer goed te kennen en hun verstand en hart, ziel en gevoelens aan te spreken. De beste manier om mensen te onderrichten is om ieder individu specifieke aandacht te geven, waarbij niet vergeten moet worden dat ieder individu een andere ‘wereld’ is. 

Leraren zouden een weg naar het hart van hun leerlingen moeten weten te vinden en een onuitwisbare indruk op hen moeten maken. 

Waarom onderwijs?

Een aantal eeuwen lang zijn we onder de serieuze invloed van het heersende westerse denken, dat zonder twijfel vele superieure kanten heeft. Het kent echter ook gebreken, die vooral voortkomen uit de geschiedenis die het heeft doorlopen en de unieke omstandigheden die het heeft voortgebracht. Tijdens de Middeleeuwen, toen Europa onder een theocratisch bewind leefde dat door de Kerk of door de Kerk aangewezen monarchen werd gevoerd, ... 
... werd Europa geconfronteerd met een conflict tussen religie en wetenschap.[*] 

[*] Deze tegenwerking was te wijten aan twee factoren: de katholieke kerk weigerde om met nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen en begrippen tot een vergelijk te komen en de opkomende nieuwe middenklasse wilde vrij zijn van de beperkende regels van religie.

Dit leidde ertoe dat religie zich van de wetenschap afsplitste en dat vele mensen met het geloof braken. Dit proces leidde uiteindelijk tot het materialisme en het communisme. Door de sociale geografie werd de mens geconfronteerd met de opvallendste elementen uit de westerse geschiedenis: wereldwijde uitbuiting, eindeloze belangenconflicten, twee wereldoorlogen en de verdeling van de wereld in blokken.

Het Westen heeft de wereld verscheidene eeuwen in zijn economische en militaire greep gehouden. De afgelopen eeuwen heeft het conflict tussen geloof en wetenschap vele intellectuelen beziggehouden. Verlichtingsbewegingen die in de 18e eeuw ontstonden zagen de mens uitsluitend als redelijk wezen. Daaruit voorvloeiend zagen de positivistische en materialistische visie de mens uitsluitend als een materieel of lichamelijk wezen. Als gevolg daarvan volgden spirituele crises elkaar de een na de ander op. 

Ieder mens is [...] een wezen met gevoelens die niet altijd met het verstand bevat kunnen worden en een wezen met een ziel die ons onze essentiële menselijke identiteit verschaft. Elk individu is dit alles. Wanneer een man of vrouw, waar alles uiteindelijk om draait, beschouwd worden als een wezen met al deze aspecten en wanneer al onze behoeften vervuld worden, zullen we het ware geluk bereiken. Op dit moment is werkelijke menselijke vooruitgang en evolutie waar het ons werkelijke wezen betreft alleen mogelijk door middel van onderwijs.

Het conflict tussen geloof en wetenschap en het materialisme dat daar het resultaat van is hebben de natuur, net als de mens, slechts als materie beschouwd, slechts geschapen om onze lichamelijke behoeften te bevredigen. Als gevolg daarvan beleven we nu in een wereldwijze natuurramp. 

Vandaag de dag wordt beweerd dat godsdienst verdeeldheid zaait en de weg tot het doden van anderen opent. Het valt echter niet te ontkennen dat godsdienst, in het bijzonder de islam, niet geleid heeft tot de laatste paar eeuwen van genadeloze uitbuiting - in het bijzonder niet tot de oorlogen en revoluties van de 20e eeuw die tot de dood van honderden miljoenen mensen hebben geleid en nog meer daklozen, weduwen, wezen en gewonden hebben achtergelaten. Het wetenschappelijke materialisme, een visie op het leven en de wereld die zichzelf van religie heeft losgemaakt en een botsing van belangen teweegbrengt, heeft deze uitbuiting veroorzaakt. 

Dan is er ook nog de kwestie van de milieuvervuiling, die door het wetenschappelijk materialisme, een fundamenteel kenmerk van het westerse denken, veroorzaakt is. De onderliggende gedachte van de wereldwijde dreiging van vervuiling is het idee dat door het wetenschappelijke verwerpen van het geloof ontstaan is, namelijk dat de natuur slechts een verzameling van dingen is, die geen andere waarde heeft dan tegemoet te komen aan lichamelijke behoeften. In feite is de natuur veel meer dan een berg materie of een verzameling van objecten: de natuur is in een zekere zin heilig, omdat het de arena is waarin ‘de schone namen [*] van God’ tentoongesteld worden. 

[* Wij Nederlanders zeggen: eigenschappen, vermogens]

De mensheid dienen door middel van onderwijs 

In deze tijd hebben vrijwilligers en niet-gouvernementele organisaties bedrijven en fondsen opgericht die anderen met enthousiasme dienen. Publieke acceptatie van de onderwijsinstellingen, die zich ondanks de grote financiële problemen over de hele wereld verspreid hebben, en het in korte tijd wedijveren met en regelmatig voorbijstreven van het westerse onderwijs zou het bewijs moeten zijn voor wat hierboven gezegd is. 

Net als het Turkse volk hebben wij [moslims] in de laatste paar eeuwen een hoop problemen opgestapeld. Aan de basis daarvan liggen onze verkeerd ingeschatte nadruk op de buitenkant van de islam en het verwaarlozen van haar innerlijke parel. Later zijn we anderen gaan nadoen en hebben wij [moslims] aangenomen dat er een conflict bestond tussen de islam en positivistische wetenschappen. 

Op zijn beurt heeft deze verwaarlozing tot despotisme in kennen, denken en besturen geleid - tot een hopeloosheid die tot chaos leidt, die alle individuen en instituten raakt, tot verwarring in ons werk en tot een gebrek aan aandacht voor de verdeling van werk.

Onze drie grootste vijanden zijn onwetendheid, armoede en innerlijke verdeeldheid. Kennis, arbeidskapitaal en eenheid kunnen daar tegen strijden. Aangezien onwetendheid het grootste probleem vormt, dienen we dit te bestrijden met onderwijs, dat altijd de belangrijkste manier is geweest om ons land te dienen. Nu we in een ‘werelddorp’ leven, is het de beste manier om de mensheid te dienen en een dialoog met andere beschavingen tot stand te brengen.

In het licht van zulke principes moedigde ik mensen aan om door middel van onderwijs het land en de mensheid te dienen. Ik riep hen op om de staat te helpen mensen te onderwijs te geven en op te voeden door scholen te stichten. Onwetendheid wordt verslagen door onderwijs; armoede door werk en het bezit van kapitaal; en innerlijke verdeeldheid en separatisme door eenheid, dialoog en tolerantie. 

Scholen 

Nadat de regering privé-scholen toestond, kozen veel mensen ervoor om hun geld uit te geven aan het dienen van het land [...]. 
Het is onmogelijk voor mij om alle scholen die er hier en in het buitenland geopend zijn te kennen. Aangezien ik dit slechts heb aangeraden en aangemoedigd, ken ik zelfs de namen van veel van de bedrijven die ze geopend hebben niet en evenmin weet ik de scholen zich bevinden. 

Via de pers en de series artikelen van vooraanstaande journalisten [...], heb ik de gang van zaken in deze echter tot op zekere hoogte gevolgd. Van Azerbeidzjan tot de Filippijnen, van St. Petersburg (...) en Moskou (...) zijn scholen opgericht. Zo ook [...] in Yakoetski. Deze scholen zijn in vrijwel alle landen opgericht, behalve in landen als Irak, die daar geen toestemming voor geven. 

Schrijvers en denkers die ze bezocht hebben verklaren dat deze scholen betaald worden door Turkse vrijwilligersorganisaties. [...]
De leraren, die toegewijd zijn om hun land, volk en de mensheid te dienen en de betekenis van het leven in het dienen van anderen gevonden hebben, werken vol enthousiasme voor een kleine vergoeding. 

Het past hier om de observaties van Ali Bayramoglu te presenteren. Als journalist die vele van deze scholen bezocht heeft, verklaart hij:

"Deze scholen bieden geen religieus onderwijs, noch bieden zij, zoals wel wordt aangenomen, onderwijs aan in een religieuze omgeving. Ze zijn opgericht op basis van het model van de Anatolische ‘high schools,’ met voortreffelijke technische apparatuur en laboratoria. De lessen worden gegeven binnen het curriculum dat door het ministerie van Nationaal Onderwijs is vastgesteld. Religieuze onderwerpen worden niet eens onderwezen. [...] 
Alle activiteiten die plaatsvinden, vallen binnen het raamwerk van de bestaande wetten en de onderwijsfilosofie van het land waar de school is gevestigd. Zo krijgen leerlingen in Oezbekistan, nadat ze in een voorbereidende klas Turks en Engels hebben geleerd, wetenschappelijke vakken in het Engels onderwezen door Turkse leraren en sociale vakken in hun eigen taal van Oezbeekse leraren. Het aanbieden van religieuze kennis of religieus onderwijs is niet het doel (van de scholen).”

Vorige Start Omhoog Volgende