Vorige Start Omhoog Volgende

Haat zaaien 

Tegenwicht weblog # 116 - 14 februari 2009

Haat zaaien ...

Geert Wilders 

Onze kampioen haatzaaier die nu voor de rechter moet komen kreeg een koekje van eigen deeg. Hij, die moslims vanwege hun gedachten hier niet wil toelaten, werd nu, vanwege zijn gedachten, niet in Engeland toegelaten. 

Kijk, het zit natuurlijk zo: moslims mogen geen haat zaaien tegen 'Het Westen', maar Wilders mag wel haat zaaien tegen 'de moslims'. Hij claimt zich een recht dat hij anderen ontzegt. Quod licet Iovi non licet bovi. Christenen mogen hier hun mening verkondigen, joden natuurlijk ook, maar moslims niet, want wij hebben een cultuur met joods-christelijke wortels - maar maak dat de (Tegenwicht)kat maar eens wijs ... 

Voor de wet - en nu voor de Engelse douane - zijn allen gelijk. Laat een rechter dit nu maar eens toetsen. 

In onze democratische rechtsstaat is men vrij om een mening uiten, maar er zijn grenzen. Deze vrijheid is niet bedoeld als vrijbrief tot beledigen, discrimineren en haat zaaien. De polarisatie die hij geschapen heeft is fnuikend voor de sociale cohesie in het land. 

Polarisatie

De VS

Ook hier is gestemd en wel zo dat de macht gewisseld werd. De mensen hadden genoeg van het neoliberalisme van de Republikeinen af en kozen voor de Democraten. Waar zij ook genoeg van hadden was de heilloze en bijna complete polarisatie van het land. De verkiezingscampagnes bestonden daar goeddeels uit het gooien van modder naar de kandidaten van de andere partij. Haat zaaien dus, dit werkt verlammend op een samenleving. Hoe verlammend dit werkt zien we aan het gedrag van de Republikeinen sinds Obama is aangetreden: dwars liggen, blokkeren, traineren, tegenstemmen, uit de regering treden, dus de polarisatie vooral in stand houden. 

Thailand

Ook hier wisselde de macht. Zat eerst de ene partij in het regeringsgebouw en de andere demonstrerend op de stoep, nu is het precies andersom. Weer zo'n verlammende polarisatie en wederzijdse haat dat het land praktisch onbestuurbaar is. 

Winnaar is nu de PAD,  Volksaliantie voor Democratie - hoewel weinig 'volks' en weinig 'democratisch', want men vindt daar dat slechts 30% van de parlementsleden gekozen moet worden, de anderen worden dan benoemd. Hier is het dan 'de elite' die verstand heeft van politiek tegenover 'het volk' dat dit niet heeft. 

Israël

Ook hier waren verkiezingen, gewonnen door rechts en extreem rechts, in het bijzonder door een nieuwe partij die expliciet haat zaaide tegen de Arabieren in Israël, haat dus tegen een etnische en religieuze groepering. De campagne loog er niet om. Ongelofelijk, hoeveel haat hier gezaaid werd tegen de eigen landgenoten en vooral tegen de buren, de Palestijnen. Deze worden niet meer als mensen gezien, erkend en benaderd.

Het gevolg is een eindeloze vicieuze cirkel van haat naar meer haat, van wraak naar wederwraak die geen van beide partijen kan doorbreken. Tussen de Palestijnen onderling is het al niet beter. Alleen ingrijpen van anderen, Turkije, Egypte, de VS en vooral Europa kan hier het heilloze tij misschien ooit nog eens  keren.

Italië

Daar is de bevolking, ongeveer net half  om half, scherp verdeeld over de uitspraak van de Hoge Raad aldaar dat de vrouw die al zeventien jaar in coma lag waardig zou mogen sterven. Goed, je kunt daar van mening over verschillen, maar hoe het debat gevoerd wordt is schrikbarend.

Premier Berluscolini schendt de scheiding der machten die eigen is een een democratische rechtsstaat. De uitvoerende macht mag de besluiten van de rechtsprekende macht niet te niet doen en de wetgevende macht mag niet zo maar even de grondwet wijzigen als de uitspraak van een rechter haar niet bevalt. Dit haalt de hele rechtsstaat omver. 
 

Het Vaticaan maakt het al even bont door zich boven de seculiere macht, de democratische rechtsstaat, te plaatsen - iets wat islamitische staten als Iran wordt verweten - en een taalgebruik te hanteren dat 'moordend' is voor een debat of gesprek hierover. Men spreekt van "moord" terwijl zelfs geen euthanasie gepleegd is. Men zwijgt over de honderden gedode Palestijnse kinderen en over de vele aids-doden als gevolg van het Vaticaanse beleid om condooms te verbieden.

Democratie

Irak

"Er is een jonge democratie geboren" schreven wij in onze weblog # 2 op 31 januari 2005: Democratie in Irak. Als probleem werd gesignaleerd dat 

"De Irakezen stemden op partijen die gevormd waren op grond etnische en godsdienstige ideeën. Eigenlijk moet men partijen vormen en stemmen op grond van politieke ideeën. Bij de Sji'ieten lijkt het misverstand te heersen dat men, als men de meeste stemmen en zetels vergaat, ook de baas is in het land en kan doen wat men wil. Ook de Sunnieten denken dit en daarom stemden ze niet."

"Falende democratie" noemden wij wat er in Irak gebeurd was in onze weblog # 51 van 6 april 2006: 

"Er is gestemd, maar volledig langs etnische en religieuze lijnen op partijen die 'belang' opvatten als 'ons groepsbelang' en als 'de macht aan onze voormannen'. De Sji'ieten behaalden de meerderheid, die zij gaarne zouden benutten om dezelfde democratie die hen deze macht gaf met dezelfde macht de om zeep te helpen en hun tegenstanders zo veel mogelijk uit te schakelen."

Er heerst over en weer een diepe en eeuwenoude haat tussen Sunnieten en Sji'ieten. Ooit is de haat gezaaid door een conflict over de opvolging van de profeet, eeuwen later is het nog niet anders. Tot op heden jagen ze elkaar het graf in - en beide natuurlijk 'In de Naam van Allah". 

Onlangs waren er opnieuw verkiezingen in Irak, maar nu ging het toch anders. Nu gingen ook de Sunnieten naar de stembus en werd er veel meer gestemd op seculiere partijen, dus op politieke ideeën en niet langs religieuze of etnische scheidslijnen. Een stukje vooruitgang dus. Democratie is niet een dictatuur van een (religieuze of etnische) meerderheid, maar een politiek overleg tussen alle partijen om haalbare oplossingen te vinden. Haat zaaien verhindert dit. Het schept polarisatie en dit kan een heel land verlammen. 

Haat zaaien

Nederland 

Yvonne van Hertum

We hebben er nog een hier die met haat zaaien wel raad weet: Yvonne van Hertum met haar websites stopkinderseks, dutchpedophilesexposed, < http://dutchpedophilesexposed.org/frontpage/ > en < http://stopkindersex.webs.com/apps/photos/ > - de URLs veranderen bijna per dag omdat de provider de site weghaalt maar men al snel elders weer opduikt. 

Ook tegen haar zijn nu aangiften gedaan wegens haat zaaien en meer, nadat zij foto's, namen en adressen van veroordeelde pedoseksuelen had gepubliceerd, wat in het Nederlandse recht niet mag.  Overigens ontkent zij de (formele) eigenaar te zijn en aan te zetten tot geweld, wat er intussen wel was. De adressen verdwenen toen, de foto's nog niet. 

Het taalgebruik op haar sites is doordrenkt van haat. Er worden vaak scheldwoorden gebruikt (favoriet is "kleuterneuker") die dan weer worden doorgeschrapt maar nog wel leesbaar blijven. Voor nuance is geen plaats: die berichten worden niet geplaatst.  

De naam is al vreemd: 'stop seksualiteit van kinderen'? Wil men dit? Kan dit wel? Wat zij eigenlijk wil en doet is mensen 'outen' en 'in de gaten houden', lees 'hinderlijk (doen) volgen' wat bij wet verboden is. Onze rechtsstaat zit zo in elkaar dat alleen de rechter oordeelt, dus niet het volk. Men is onschuldig tot het tegendeel bewezen is.  Na de straftijd heeft iedereen recht op een tweede kans en een nieuwe start, zonder tweede veroordeling en straf, uitsluiting, door het volk. Nec bis in idem. 

Zij baseert zich op drie onjuiste vooronderstellingen:

De recidive zou in dit type gevallen extreem hoog zijn. 
Dit is apert niet waar, de recidive is juist heel laag. 

Zie < http://www.tegenwicht.org/33_politiek/opinie_33.htm#Recidive > en 
Predator Panic - Reality Check on Sex Offenders skeptical; Benjamin Radford, livescience.com, 16 May 2006 >> Recidivism
 

Seksueel misbruik van kinderen zou vooral door 'derden' gebeuren.
Ook dit is niet waar: het overgrote merendeel vindt plaats in het gezin en de factor 'gezin' weegt het zwaarste bij latere problemen. 

Zie andermaal Predator Panic en 
< http://www.tegenwicht.org/11_intiem/rind_rdam.htm >. 
 

Naming en shaming zou recidive verminderen en kinderen beveiligen. 
Het tegendeel kan gebeuren: het geeft extra uitstoting, isolement en stress en dus een verhoogde kans op recidive. 
En wat helpt het om postcodegebieden aan te wijzen waar een veroordeelde pedoseksueel woont - met een pijltje in het midden van dat gebied: je zult daar maar net wonen! Er wonen duizenden mensen in een postcodegebied. En bestaan er geen fietsen, auto's, bussen en treinen die tot buiten het postcodegebied reiken? Het is zinloos, het is haat zaaien, wantrouwen zaaien, hinderlijk volgen, pesten. 

Met de heer Wilders en mevrouw Verdonk heeft deze mevrouw gemeen dat geen van hen het onderscheid kent tussen 'stellingname' en 'debat'. Men gaat niet in debat, men geeft geen argumenten, luistert niet naar die van de ander, nee, men herhaalt de stellingname of gaat over naar de volgende stelling. 

Intussen is er ook een Anti-Yvonne Forum gestart. Wel jammer dat men daar zozeer de persoon centraal stelt en niet de zaak waar het om gaat. Veiligheid voor kinderen bereik je niet door een mevrouw aan te vallen, net zo min als door outing, naming & shaming. 

Veiligheid bereik je met goed voorgelichte en weerbare kinderen, met het accepteren van kinderseksualiteit, met openheid voor hun echte wensen, met duidelijke afspraken en grenzen en met echte hulpverlening aan hen die de grenzen overschrijden. 

Ireen van Engelen

Vrij Nederland van 15 november 2008 liet ons hier iets van proeven. Het blad laat ons ook kennis maken met mevrouw Ireen van Engelen die zelf, trots, vertelt hoe ze iemand (hinderlijk - de wettelijke term) achtervolgt: t/m zijn huisdeur, die even gefotografeerd wordt. Zij gaat met haar hand even de brievenbus binnen. Zij gaat een  school binnen en grist het lesrooster even van het prikbord en verschijnt op kennelijk alleen voor ouders bedoelde bijeenkomsten. Zij belt de man met een valse naam en motief, schrijft hem met verholen dreiging aan en belt het schoolbestuur met verholen dreiging van 'publiciteit'. 

Dit alles om een man te hinderen van wie zij toen nog alleen wist dat deze ooit eens, vele jaren geleden, met 'een pedofiel' was omgegaan en die 'dus', ja, logisch natuurlijk, vanzelfsprekend, geen les mocht geven aan kinderen. 

De 'redenering' waarin alle logica en rationaliteit zoek is loopt zo: 'ging ooit om met pedofiel, dus is pedofiel, dus is pedoseksueel, dus misbruikt kinderen, dus mag geen les geven'.  Dit mag hij wel van de autoriteiten die twee maal een Verklaring Omtrent het Gedrag hadden afgegeven, en dus van van de werkgever, maar niet van de ultieme zelfverklaarde autoriteit Mevrouw Van Engelen. Dit alles, uiteraard, 'in het belang van het kind'.  

Haar twee boeken gaan vooral over haarzelf: hoe slim, volhardend en moedig zij is. Het patroon is dat zij één kwalijke zaak bespreekt en door het gehele boek heen in haar taalgebruik suggereert dat "ze" allemaal zo slecht zijn. Die "ze", "de pedofielen" worden in een manipulerend en denigrerend taalgebruik als ontaarde  karikaturen neergezet. Dit is niet het grove haat zaaien van Wilders en Van Hertum, het is subtiel manipulerend haat zaaien, nog net vallend binnen de vrijheid van meningsuiting. 

Vrijheid van meningsuiting

Dit is een groot goed. Maar dit recht is in de grondwet gekomen om meningen over godsdienst en wetenschap ('de aarde draait om de zon'), maar vooral ook om kritiek op de koning en de regering te kunnen uiten. Dit is nodig voor een democratische rechtsstaat waarin een inhoudelijk debat mogelijk moet zijn. 

Goed, in een debat moet men iets kunnen hebben, men moet kritiek kunnen verdragen en niet te snel op de teentjes getrapt zijn, niet meteen de rol van slachtoffer inschieten als een ander het niet met je eens is. 

Het recht op de vrijheid van meningsuiting is echter nooit bedoeld als een vrijbrief om te gaan schelden, beledigen, discrimineren en om haat te zaaien. Dat is fnuikend voor een democratische rechtsstaat en het zo nodige inhoudelijke debat.

Even fnuikend is het om niet in debat te gaan, niet te luisteren naar argumenten, geen argumenten te geven maar slechts stellingen, one liners in Jip en Janneke taal, te geven. Inspelen op 'het volk' dat niet nadenkt, slecht geïnformeerd is en dat direct emotioneel reageert.

De democratie loopt gevaar als het debat ontaardt; de rechtsstaat loopt gevaar als iedereen maar gaat veroordelen, achtervolgen en pesten.

Er zijn grenzen, juist ter wille van die kwetsbare democratische rechtsstaat. Die grenzen voorkomen dat het zo noodzakelijke inhoudelijke debat waarin argumenten worden uitgewisseld - en dus ook geluisterd en doordacht gesproken wordt - ontaardt in een stijlloos geschreeuw en gescheld.

Vorige Start Omhoog Volgende