Je bent jong en je woont in Gaza

A. J. van Vuren, De Stentor 10 januari 2009

De situatie in het dichtbevolkte landje is uitzichtloos. De kans op scholing of werk voor jongeren is praktisch nul. 

Stel je bent zestien jaar en je woont samengepropt met heel veel leeftijdgenoten in Gaza. Van de anderhalf miljoen inwoners van jouw 365 km² kleine landje (driekwart van de Noordoostpolder) heeft zestig procent jouw leeftijd of is jonger. Dat krijg je wanneer de bevolking de afgelopen zestig jaar is verzesvoudigd en de groei nog altijd doorgaat. 

Er is nauwelijks sprake van een economie en jij leeft van voedselhulp van de VN. Jouw kans op scholing, werk en een huis en trouwen is praktisch nul. Van kinds af aan heb je gehoord dat jouw ellende en die van het Palestijnse volk te wijten is aan de Joden. Jij weet wellicht niet eens dat in de Tweede Wereldoorlog zes miljoen Joden werden vermoord en dat de overlevenden daarom na die oorlog een eigen staat wilden stichten in het Bijbelse Israël. En als je dat wel weet, begrijp je terecht niet waarom jouw eigen volk uit dat land werd verdreven en op moest draaien voor misdaden van de Duitsers. 

Jouw leven in de overvolle betonnen woestijn die Gaza heet, is leeg en uitzichtloos. Geen wonder dat jij je uit wraak, verveling of allebei aangetrokken voelt tot Hamas. Dat zijn tenminste niet van die corrupte politici zoals van Fatah, die met de Israëli's onderhandelen en niets bereiken, maar kerels die zich gewapenderhand tegen de Joden verzetten. 

Jij droomt er natuurlijk van zelf een kalasjnikov te hebben. Of beter nog: dat je ook een Qassam-raket afvuurt op Israël en dan in een spannend kat-en-muis-spel weet te ontsnappen voor de Israëli's jou terug kunnen pakken. Wat kan het jou schelen dat je daarmee Israëlische burgers doodt of verwondt. Alle Joden zijn immers jouw vijanden en een gedood Joods kind wordt in ieder geval niet meer soldaat. En trouwens: de Israëli's hebben toch ook al veel Palestijnse kinderen gedood? 

Misschien ben je niet zo cynisch en hard geworden zoals hiervoor geschetst, maar ben je een moslimfundamentalist. Dan geloof je dat wanneer je als martelaar sterft, jij rechtstreeks naar het prachtig groene paradijs gaat met overvloedig schoon water en met mooie meisjes die voor een kansloze jongen zoals jij in Gaza onbereikbaar zijn. Dat paradijs kom je als strijder van Hamas heel wat makkelijker binnen dan de wereld buiten de hermetisch gesloten Gazastrook.

Wat kan het jou schelen dat een lange rij politici en diplomaten uit het Westen komt bemiddelen over
een staakt-het-vuren? De gehate Amerikanen steunen de Israëli's immers altijd en die kunnen daarom toch net zo lang dood en verderf in Gaza zaaien als het hen belieft? Maar zelfs wanneer er toch een staakt-het-vuren tot stand komt of, nog ongelooflijker, vrede wordt gesloten, dan schiet jij daar weinig mee op. Ook wanneer alle grensovergangen open gaan, zal het Westen jou zeker niet opnemen en jouw kansen in de over bevolkte Gazastrook zullen ook niet echt verbeteren.

En als de Israëli's hun doel bereiken en Hamas verdrijven of tenminste de raketaanvallen weten te stoppen, verandert er evenmin veel voor jou, want jouw ziel is door haat vergiftigd en wapens zijn altijd voorhanden. Jij bent een tikkende tijdbom die alleen met veelliefde en zorg te ontmantelen is. Maar in Gaza zijn te veel tijdbommen zoals jij; jullie vormen met z'n allen een grote tijdbom.