De Islamitische Staat - Deel 3

Hoe is het leven in die 'staat'?

Tegenwicht Opiniestuk # 68 

12 april 2016

"Al Dawlah Al Islamiyah"  →
"De Islamitische Staat"          

De Islamitische 'Staat', 'Daesh' van 'Dawlah Islamiyah', is nergens ter wereld als staat erkend. Zij is ook niet bedoeld als staat, maar als kalifaat 

(zie < http://www.tegenwicht.org/64_i_s/is_opinie.htm#2  >). 

Aan het hoofd staat een (zelfbenoemde) kalief, die in de islamitische traditie het hoofd is van alle moslims: Abu Bakr al-Baghdadi.

Deze 'staat' is, zo blijkt uit officiële en uitgelekte documenten, al in 2012 nauwkeurig gepland door voormalige Iraakse officieren uit de tijd van Saddam Hussein, tot in de kleinste details zelfs. Geen 'stelletje barbaren' dus, maar officieren. Men zou eerst in Syrië gebied veroveren en van daaruit naar Irak gaan. Het plan hield ook in dat men in Syrië geen Syrische strijders zou inzetten maar buitenlandse brigades, opgeleid door en geleid onder Iraaks commando, omdat die ter plekke niemand zouden kennen en dus snel en genadeloos ingezet konden worden.

Er is een gebied, in de vorm van een inktvis of slang, deels omringd door woestijnen. Er zijn grenzen met controleposten; er is een leger; er zijn banken met geld, geroofd van de banken in de veroverde steden; er zijn inkomsten. Het vermogen werd in 2015 geschat op 3 tot 6 miljard dollar per jaar. Er is een ministerie van financiën, Bayt al-Mal.

De inkomsten

Op de aalmoezen voor de armen, de zakat als bevolen door islam en Qur'an, wordt niet bezuinigd, zegt Bayt al-Mal, het ministerie van financiën. Pech is dat dit ministerie, gevestigd in Mosul, gebombardeerd is, waarbij miljoenen dollars verbrand zijn. Pech is ook dat de Iraakse regering is gestopt met het uitbetalen van lonen en pensioenen aan de daar woonachtige Iraakse ambtenaren. Ontvluchten kunnen zij niet. Dus ontvangt de IS van hen ook geen belasting meer. Als compensatie mogen de strijders nu belasting innen bij de plaatselijke bevolking.

Kan een dergelijke economie stand houden? 

Op den duur vermoedelijk niet. Ze kan imploderen en is nu al instabiel. Een resolutie van de VN Veiligheidsraad vraagt de omliggende en andere landen om de oliehandel tegen te gaan, de verkoop van archeologische schatten te bestrijden en om geen losgeld te betalen.

Voeding is er nu al duur, medicijnen zijn er schaars. In Mosul is er een tekort aan chloor om het water te ontsmetten, dus: ziektes, naast een tekort aan artsen. In Raqqa is er maar heel beperkt water en stroom beschikbaar; er is ook een tekort aan ophalers en verwerkers van het afval.

De inwoners

In januari 2015 naar schatting 6 tot 8 miljoen. Dit zijn dan de bewoners van de veroverde steden die niet gevlucht zijn, maar ook immigranten uit vele landen, waaronder naar schatting een 120 Nederlanders, onder wie ook gezinnen dus kinderen, bruiden en alleenstaande jongeren.

Er zijn rond de 25.000 buitenlandse strijders, waaronder vijf a zesduizend uit Europa, ook uit Nederland. Er komen zo rond de duizend per maand bij. Een van de motieven van de Nederlandse strijders is de islam-vijandige retoriek van Geert Wilders. Is er geen liefde voor het eigen land, dan wel het land van herkomst van de (groot)ouders? Nee, want vaderlandsliefde of nationalisme, wataniya, is 'afgoderij'. Dus verbranden zij hun paspoort. Bovendien is hijrah ('hidzjra'), emigratie naar het kalifaat, een religieuze plicht.

Het leger

Het IS-leger bestaat intussen dus uit een enorme mengelmoes van strijders, afkomstig uit allerlei culturen. Deze groeperen zich samen - ze spreken dezelfde taal - maar deze groepen botsen ook met elkaar. 

Zo is er een aanzienlijke groep Nederlanders en Vlamingen. Begin maart 2016 kwamen de berichten binnen dat deze brigade, geïsoleerd gelegen, in conflict kis gekomen met Iraakse strijders en leiders van de IS. Er zouden acht Nederlandse strijders zijn geëxecuteerd en 75 gevangen zijn genomen. Ze zouden hebben willen ontsnappen en anderen daartoe hebben aangezet. De berichten zijn nauwelijks te controleren omdat elke vorm van journalistiek geblokkeerd wordt.

IS werft via propaganda niet alleen strijders. Er zijn immers ook ingenieurs nodig voor de olie, bouwvakkers en architecten voor de in puin gelegde steden. Immers, als je met dertig met explosieven geladen vrachtwagens, bestuurd door zelfmoordenaars, een stad verovert, heb je iets op te ruimen en te herbouwen. 

Ook is er vraag naar rechters die het islamitisch recht kennen, de fuqaha, en artsen - vooral vrouwelijke artsen vanwege de strikte scheiding der seksen. Zo ook: onderwijzeressen voor de meisjes. En niet te vergeten: bruiden voor de strijders.

De ideale staat?

Hoe kom je er in? Niet zo maar, want men wil spionnen (lees: journalisten) weren. Hoe kom je er uit? Niet. Wie uit de IS wil stappen wordt gedood. Enkelingen wisten te ontsnappen.

Individuele vrijheid is er intussen niet. De stad Raqqa is een gevangenis. Protest is ondenkbaar. Nu Raqqa aangevallen wordt, brengen de leiders hun familie elders in veiligheid; de burgers daarentegen mogen de stad niet verlaten. Ook informatie mag de stad niet verlaten. De weinige internetcafés worden streng bewaakt. Op het executieplein Al-Nain moeten ook de kinderen toekijken.

"Toen IS pas Raqqa had veroverd, heb ik eens driehonderd afgehakte hoofden op spiesen gezien."

Over executie gesproken: een twintigjarige strijder heeft zijn eigen moeder geëxecuteerd omdat zij hem had gevraagd IS de rug toe te keren. Hij schoot haar dood voor de ogen van honderden toeschouwers bij het postkantoor in Raqqa (Trouw 9 januari 2016; Strijder doodt moeder).

Wie naar Raqqa wil, neme de bus vanuit Beiroet. Duurde de reis voorheen vijf uur, nu vijftien uur vanwege de vele checkpoints en controles onderweg. De rit kost 50 $, uiteraard plus smeergeld. Wie sigaretten bij zich heeft, moet een boete betalen. Op de terugweg is de bus leeg: Raqqa laat geen burgers vertrekken. Wie bijvoorbeeld voor een operatie wel even weg mag, moet binnen een bepaalde tijd weer terug zijn; zo niet, dat wordt je huis en al je bezit in beslag genomen.

Een bij uitzondering toegelaten journalist meldt uit Raqqa dat er regels en wetten zijn, veel en gedetailleerd, bijvoorbeeld over bidden en hoe zich te kleden. Er is politie - voor de vrouwen de al-Khansaa Brigade, bestaande uit vrouwen - en er zijn rechtbanken. Sommigen verwelkomden deze orde: liever dit dan de chaos  voordien, vooral in Syrië.

Uiteraard is er ook mannelijke politie. 
Op de auto staat "Islamitische Staat Politie"
Daaronder de vlag met de hierboven vertaalde tekst. 

De fransman Nicolas Hénin is tien maanden gegijzeld door de IS. Hij kon dus achter de schermen kijken. Zijn medegevangenen zijn intussen onthoofd. 

Een jonge docent Engels wist aan de IS te ontsnappen. Engelse les? 

Massaal geweld bij de verovering

Bij en na de verovering van een stad of streek vindt er een meedogenloze 'zuivering' plaats. Wie de doctrine van de IS niet volgt, moet dood: christenen, joden, yezidi's, kaka'i, Shabak, Mandeers, Turkmenen, Koerden (Kobani!), uiteraard ongelovigen maar ook sji'ieten, onder wie ook de mystieke soefi's. 

Na de verovering van Mosul werden honderden gevangenen geëxecuteerd, allen sji'ieten. In Syrië en Irak in december 2914 al 1.878 executies, plus 120 bekende executies binnen de IS, namelijk van mensen die de IS wilden verlaten - met een vermoedelijk nog hoger dark number. Slechts enkele christenen die een speciale belasting, de jizyah, in goud konden betalen (want zo ging het in de tijd van de Profeet) werden gespaard.

Nog hogere aantallen gedode burgers geeft een VN-rapport: Tussen 1 januari 2014 en 31 oktober 2015 zijn er zeker 18.802 burgers gedood, 36.245 burgers gewond en 3,2 miljoen op de vlucht geslagen. De IS meldde zelf dat zij na de verovering van Tikrit 1700 rekruten van het Iraakse leger heeft doodgeschoten.

De stad Ramadi werd een spookstad na de verovering ervan. Rond de 25.000 mensen zijn de stad ontvlucht. De strijders gingen van deur tot deur op zoek naar sympathisanten van de regering en zij dumpen de lichamen in de rivier. Hun huizen worden verwoest. Bij de rivier De Eufraat strandden duizenden vluchtelingen, onder wie veel ouderen, vrouwen en kinderen. Ramadi is niet de enige spookstad. Als een stad wordt terugveroverd op de IS, is de stad een ruïne geworden met overal tunnels en mijnen.

Dwang voor wie dit overleefd heeft

Bekend zijn de door IS zelf verspreidde video's van onthoofdingen - van niet-IS'ers. De IS-bevolking zelf heeft echter ook veel te lijden. De berichten hierover zijn schaars maar afschuwelijk.

Nederland kreeg bezoek van Abu Mohammad; hij sprak in de Tweede Kamer. Hij werkt voor het Syrische weblog Raqqa Is Being Slaughtered Silently [< http://www.raqqa-sl.com/en/  >, dat vanuit Turkije werkt. Zijn video's laten kruisigingen en andere openbare executies zien - zo'n tien keer per maand, de kinderen er verplicht bij aanwezig. Deze worden ook uitgevoerd door met een zwaar voertuig over iemand heen te rijden of door iemand met twee auto's uit elkaar te trekken. Er waren twee duizend executies in Mosul in één jaar: meer dan vijf per dag. Het moeten er meer zijn, gezien het grote aantal 'vermisten'.

IS laat strijders zien die snoep uitdelen, spelende kinderen met flessenfrisdrank, ordentelijk leven. Hij laat zien hoe de bevolking de IS haat, hoe onveilig en armzalig het dagelijkse leven is met nauwelijks stroom en water, hoe weinig blij de bevolking is met al die duizenden geïmmigreerde strijders erbij - die de beste huizen krijgen en wier commandanten in relatieve luxe leven.

Dit weblog beviel IS weinig, 'dus' zijn twee van zijn medewerkers in hun eigen flat in Urfa onthoofd, ontdekt door een infiltrant. Hetzelfde lot trof al eerder twee jonge medewerkers en 'dus' ook hun vader. Abu Mohmmad vluchtte terug naar Syrië.

Een intermezzo 

Hoe ziet een dag van een gewonde Syriëganger eruit? 

Lezen, bidden, preken luisteren, huishouden doen, zieken bezoeken, praatjes maken met de lokale bevolking. Meer kan Zakariya even niet doen. De Nederlandse jihadstrijder in Syrië draagt een dik verband om zijn voet. De verzorging is niet best. Er zijn te weinig artsen in Syrië, zegt hij: „We hebben meer doktoren nodig door alle bombardementen van de vijanden van de islam.” [...] 

Ook Zakariya vertrok, in maart 2013, om te strijden voor een kalifaat. Of in zijn eigen woorden: „Een islamitische samenleving zonder bemoeienis van buitenaf”. Hij wil leven onder de shari'a, de islamitische wetgeving die in Nederland vaak wordt geassocieerd met primitieve straffen. 

Maar dat beeld klopt niet, zegt Zakariya: „In drie jaar Syrië heb ik nog geen hand afgehakt zien worden. Ook de stokslagen vallen echt mee. Ik heb het regelmatig gezien, maar niemand die er ook maar een beetje van ging schreeuwen.”
 [...] 
„Terugkomen is voor mij uitgesloten. Zelfs al zou ik niet vervolgd worden, ik zou een paria worden. 
[...] 
Als ik aan Nederland denk, denk ik aan een land vol met obstakels om mijn toekomstige kinderen op te voeden.” 
[...] 
„De straf die staat op het beledigen van de profeet komt uit de Koran en de Sunnah, en het beledigen van de profeet is een dusdanige misdaad dat een oprechte moslim dat niet zomaar kan laten gaan.” 
[...] 
„De persoon die de profeet beledigt, of hij nu moslim of niet-moslim is, wordt gedood.” 
[...] 
"Martelen is binnen de islam verboden. Mensen moeten IS niet als islamitische standaard nemen wanneer zoveel geleerden zich tegen hen hebben uitgesproken en zelfs al-Nusra hen bevecht.” 
[...] 
„Ik hoop dat ze [IS en Al-Nusra] zich verenigen, maar die staat komt er sowieso. Met of zonder IS, met of zonder al-Nusra. We wisten dat het een weg met vele obstakels en vele vijanden is. Maar geduld is ons wapen.”

Links: Zakaria uit Nederland

Draconische wetten

Er zijn nog wel spijtoptanten die hun vlucht overleefd hebben. Zij vertellen ons over de IS. Er wordt verteld van "het wangedrag van commandanten, zoals corruptie en vriendjespolitiek". Er wordt gewag gemaakt van het geselecteerd zijn als zelfmoordterrorist. Er is sprake van een veertienjarige met een bomgordel om - die zich overgaf aan de bewakers van een sji'ietische moskee.

Kalief Al-Baghdadi, 1 juli 2014: 

"O moslims overal, een blijde boodschap voor jullie. Hef je hoofd omhoog, want vandaag - bij de gratie van Allah - hebben jullie een kalifaat dat jullie waardigheid, macht, rechten en leiderschap zal herstellen." Enzovoorts enzovoorts. Kort samengevat: Iedereen is hier gelijk aan elkaar. "Daarom haast je, o moslims, naar jullie staat."

Iedereen gelijk? 

Niet echt! De praktijk ziet er anders uit. Deze gelijkheid geldt 'uiteraard' niet voor religieuze minderheden, maar ook niet tussen bewoners en buitenlandse strijders. Vooral die uit Europa worden in de watten gelegd met hoger loon, gratis de mooiste huizen met gratis energie. Dit wekt scheve ogen, bij de strijders uit andere gebieden en vooral bij de gewone bevolking.

Niks 'islamitische broeders en zusters', eerder een broederstrijd, fitna, eerder een vreemde bezettende troepenmacht met een extreem strenge vorm van de islam die lokaal bepaald niet gedeeld wordt. Recht en rechtvaardige rechtspraak? Eerder desillusie en trauma's vanwege de beestachtige amputaties, mutilaties, stenigingen, kruisigingen en andere vormen van executie. Vluchten? Er is geen weg terug.

Eerdere en volgende delen