Minister Donner stelt voor om het "verheerlijken, vergoelijken, bagatelliseren en ontkennen van ernstige misdrijven" strafbaar te stellen. Hij wil hiermee het terrorisme tegengaan. Hij doelt natuurlijk vooral op imams die geweld prediken, maar dit zegt hij natuurlijk niet. Hij houdt het vaag. 

Wat is: 

Wat is gevaarlijker:

De ideologie van de Hofstadgroep

Mohammed B. en Samir A. hebben in hun rechtszaken iets van hun ideologie laten horen. Weerzinwekkend voor de westerse oren, maar juist hier is er de vrijheid om dit allemaal te denken. Ook mag men er over spreken. Men mag het niet uitvoeren. Nu zou dan ook het spreken verboden gaan worden: beide verdachten zouden in de openbare rechtszaal de wet overtreden hebben. Maar juist dit spreken is van groot belang want juist daardoor kunnen wij deze ideologie leren kennen. Dit is weer van belang om hem te bestrijden en in te dammen. Anders zouden wij "onwetend zijn", wat we in Samir's Qur'an taal toch al zijn. 

Deze gedachten moeten nu juist in het openbaar worden bediscussieerd. Mag dit niet, dan gaat het ondergronds toch verder - of 'simpelweg' alleen in het Arabisch. 

Er is nog een gevaar

Het onderstaande getuigt niet van een groot vertrouwen in de politiek, maar we weten dat de dingen vaak zo gaan: is er eenmaal een wet, dan wordt deze heel gemakkelijk ruimer toegepast dan bedoeld was of in een snelle procedure breder gemaakt. Dit smoort alle discussie of alles wat nu verboden is misschien toch wel toegestaan zou moeten worden. Het verlamt iedere inhoudelijke discussie voor

Lossen wetten en straffen iets op?

De regering en het Parlement denken zo ongeveer elk probleem op te kunnen lossen met meer wetten en meer straffen. Het is zo'n beetje de standaard-'oplossing' van problemen, die vaak in een heel ander vlak liggen. Landen met meer en strengere wetten hebben helemaal niet minder problemen, eerder meer: meer criminaliteit.

Wie bestrijdt de terrorismebestrijders?
Komrij, NRC 4 aug. 2005 

Donner opent er een snelweg mee die regelrecht naar het moeras voert.  [...]
Het hoeft ook niet eens te gaan over een misdrijf dat daadwerkelijk heeft plaatsgevonden, en dat een uitlating zou kunnen leiden tot een ernstige verstoring van de openbare orde is voldoende voor strafbaarstelling.  [...]
Donner zoekt het [...] in de taal, die gematigd moet worden. Die taal krijgt wel vaker de schuld, maar heeft het eigenlijk nooit gedaan.
Zou het niet zo kunnen zijn dat de door Donner verfoeide uitlatingen domweg weerspiegelen dat er buitengewoon ernstige zaken spelen? En ligt daar niet veel eerder het terrein van een minister?
Liesbeth Koenen (taalkundige), Donner opent snelweg naar het moeras; NRC 3 augustus 2005. 

Zijn wetsvoorstel [...] is niet alleen overbodig maar ook vaag. Zo'n strafwet kan zodanig worden misbruikt dat mensen die anders denken dan de autoriteiten worden vervolgd. Er zijn al meer dan genoeg wetten tegen ongeoorloofde uitspraken van mensen. [...] 
Donners wetsvoorstel is zo ruim geformuleerd dat een debat over de oorzaken van terreur onmogelijk kan worden gemaakt. 
NRC, De toon van de wet, commentaar, 4 augustus 2005.

In de praktijk zal het er daarom wel op neerkomen dat deze wet uitsluitend gebruikt gaat worden om radicale moslims het zwijgen op te leggen. 
Het effect van deze eenzijdigheid is dat Donners verbod juist stimuleert wat hij wil bestrijden. Het verdiept het wantrouwen, het maakt iedere vorm van radicalisme verdacht en dwingt een vorm van correct denken af die verzet oproept.
Donners verbod op apologie stimuleert juist wat hij wil bestrijden; Trouw, 29 juli 2005, Commentaar.