Alle schuldigen gaan vrijuit, dus nu kan de zondebok wel los
Het vreemdelingenbeleid blijft huilen met de pet op
Tegenwicht weblog # 98, 11 november 2007
[De elfde van de elfde, maar het is ook van de
gekke, wat hieronder volgt.]
Ministers niet vervolgd
Tegen de ministers Verdonk en Donner is destijds aangifte gedaan (zie
onze weblog # 40. Hij die opzettelijk...
- Aangifte tegen Verdonk en Donner ... - 30 november 2005). Nu werd
bericht dat de Hoge Raad bepaald heeft dat ministers in dit geval niet
vervolgbaar zijn tenzij door de Kroon (dat zijn zij zelf) of door de
Kamer.
|
|
Hier zit natuurlijk wel iets in: als ministers strafrechtelijk
aansprakelijk zouden zijn voor de fouten van hun ambtenaren zou de
minister zichzelf in zijn eigen cel moeten opsluiten, zichzelf moeten
bewaken en zou zo ongeveer
het hele kabinet vastzitten. Ministers zijn politiek
verantwoordelijk en daarom zijn er in de zaak van de Schipholbrand ook twee
ministers afgetreden - en terecht.
Ook anderen niet vervolgd.
In onze weblog # 89, 'Ons klaagt ons
niet aan' - De echte schuldigen van de Schiphol-brand gaan
vrijuit - 14 juli 2007, berichtten wij al dat de
Rijksgebouwendienst, de Dienst Justitiële Inrichtingen, de brandweer, de
directeur van het cellencomplex en twee bewaarders niet vervolgd
zouden worden.
De Libiër als zondebok
Kort na het bericht over de ministers kwam het bericht dat de Libiër
die wel was veroordeeld voorlopig vrij komt (onder protest van het OM, het
zal ook eens niet) in
afwachting van een nieuwe behandeling van zijn zaak in het hoger beroep,
waarvan de verwachting is dat dit de man zal vrijspreken (Trouw 31 oktober
2007).
Overduidelijk is dat deze man als zondebok is gebruikt om de
aandacht van de ware schuldigen, de hogere ambtenaren, af te leiden. Nu de
laatst genoemden niet vervolgd worden, kan de zondebok dus wel weer
losgelaten worden - nu ja, voorlopig hoor en onder tal van voorwaarden.
 |
Libiër was bliksemafleider bij schuldvraag;
Bij Schipholbrand worden ware schuldigen door OM en Hoge Raad buiten beeld gehouden;
N.M.P. Steijnen, NRC Handelsblad - Opinie - 1 november 2007
De Libiër die gisteren op vrije voeten werd gesteld, diende als bliksemafleider voor de ware schuldigen. Maar die wilde het OM niet vervolgen, betoogt
N.M.P. Steijnen.
|
Nog vele anderen zitten vast - inhumaan en veel te lang
De eerste rapporten over de bajesboten dateren van 2005. Wij schreven
er al over in: Wie
zijn verantwoordelijk voor elf doden?,
Tegenwicht weblog # 39, 25 november 2005.
In 2006 was het
nauwelijks beter geworden. Met name de medische voorzieningen kwamen
onder zware kritiek te staan:
|
Bajesboten deugen nog steeds
niet; Robert van der Griend, VN 6 mei 2006
Het onderzoek naar de wantoestanden op de Rotterdamse bajesboten loopt
nog. VN ontdekte ondertussen dat de gevangenen zijn overgeleverd aan
incompetente zorg. De Inspectie voor de Gezondheidszorg is verontrust.
En de cellen van detentieboten hebben nog altijd geen centrale
ontgrendeling. |
Niet dat het in 2007 veel beter is geworden:
|
Achttien uur per dag met
acht man op cel; Sheila Kamerman, NRC Handelsblad 6 januari
2007
In 2006 zaten zo'n 12.500 asielzoekers in de gevangenis, sommigen meer
dan een jaar. En dat terwijl in de wet staat dat vreemdelingenbewaring
pas als uiterst middel zou moeten worden ingezet. "Mijn delict is
dat ik niet terugkan naar mijn land."
[...] Aanvankelijk werd zes maanden detentie als maximum beschouwd,
maar de afgelopen jaren is dat steeds verder opgerekt. Van Kalmthout
trof een illegale vreemdeling die twee jaar in de gevangenis zat,
anderhalf jaar is volgens hem geen uitzondering.
|
|
Zelfs naar het toilet gaan kan
niet in afzondering; Sheila Kamerman, NRC Handelsblad 27 april
2007
De raadsheren van het gerechtshof in Den Haag hebben het vorig maand
zelf gezien: de cellen op de detentieboten in Rotterdam zijn klein, de
gangen zijn smal en de plafonds zijn laag. De ramen kunnen alleen op
een kier open en bieden weinig lichtinval en uitzicht. Het sanitair is
krap en niet kierdicht van de verblijfsruimten gescheiden. Dat
schrijven ze nu in hun uitspraak.
Gisteren oordeelde het hof in hoger beroep dat uitgeprocedeerde
asielzoekers en
illegalen niet langer dan zes maanden op de boten mogen verblijven.
[...] Het gebrek aan privacy is stuitend, zegt asieladvocaat Loes
Vellenga [...]
|
|
"Vreemdelingendetentie ontwikkelt zich tot het schandaal van de rechtspleging in
Nederland. Van een uiterste middel om illegalen te controleren is het verworden tot
een routineuze intimidatie van vreemdelingen die moeten boeten voor hun
aanwezigheid.
Met acht man op een cel, zes uur activiteiten per dag, alleen magnetronmaaltijden - en dat kan oplopen tot anderhalf jaar. Zware criminelen zitten
in Nederland onder betere omstandigheden. Nu leggen vreemdelingenrechters hun
professionele distantie deels af. De geloofwaardigheid van de hoogste bestuursrechter
is in het geding. Ook daar zijn moed en autonomie vereist, om juist voor
tegenwicht
te zorgen."
NRC Handelsblad, hoofdartikel 8 januari 2007 |
Het vreemdelingenbeleid
Laten we dus doorgaan met het bieden van Tegenwicht. De
aanleiding van het citaat hierboven was dat het Europese Hof voor de
Rechten van de Mens in Straatsburg Nederland heeft veroordeeld omdat het
het verbod op martelen en onmenselijke straffen heeft geschonden. Dit was
naar aanleiding van een klacht. Ook in 2003 was Nederland al door dit Hof
veroordeeld voor het schenden van het verbod op martelen. Nederland!
Hier kunnen we niet trots op zijn ...
De kritiek van het Hof richtte zich nu met name op de Raad van State.
Bij die Raad heeft een vreemdeling "vrijwel geen kans op
succes", aldus het Hof.
Direct haalden de vreemdelingenrechters en asieladvocaten
opgelucht adem. Het was hun al herhaaldelijk opgevallen dat de Raad van
State, ons hoogste rechtscollege, al te vaak en al te zeer niet
onafhankelijk recht sprak, maar de regering volgde, in casu onze IJzeren
Dame destijds Minister Verdonk. Thans eenzaam kamerlid [*].
[* Maar ik schrok nogal van een statistiekje in HP - De
Tijd van dit weekend, waarin te zien was dat van de Telegraaflezers (of
abonnees?) maar liefst 35 % nu op Verdonk zou stemmen, en 15% op Wilders:
samen een 50% ... - Maar dit terzijde.]
Het Hof kritiseerde hiermee niet alleen de Raad van State, maar in
feite ook het regeringsbeleid. Het Hof dwong hiermee dus een ander
asielbeleid af.
[De onderstaande artikelen zijn opvraagbaar bij NRC Handelsblad of
bij
< webmaster@tegenwicht.org
>.]
|
De Raad van State versus de vreemdeling; Joke Mat, NRC Handelsblad 6 januari 2007
Vreemdelingenrechters betwijfelen of asielzoekers altijd een eerlijke kans krijgen
De Raad van State heeft het laatste woord over asielzoekers. Maar dit rechtscollege is
volgens negen vreemdelingenrechters te veel op de hand van de minister van
Vreemdelingenzaken. "Verdonk heeft een zalige tijd gehad."
|
|
Hof: Nederland schendt verbod op martelingen; NRC Handelsblad 11 januari 2007
Nederland heeft met zijn besluit een Somalische asielzoeker terug te sturen naar het
noorden van Somalië, het verbod op martelen en onmenselijk straffen geschonden.
Dat heeft het Europees Hof voor de rechten van de mens in Straatsburg vandaag
gevonnist.
|
|
Nederland in strafbank door Somalische vluchteling;
Juristen en asieladvocaten zien in uitspraak Europees Hof zware kritiek op
asielbeleid; Folkert Jensma & Derk Stokmans;
NRC Handelsblad 12 januari 2007
Het vonnis van het Europese Hof in Straatsburg dat Nederland het verbod op
martelen heeft geschonden in een zaak van een Somalische vluchteling, kan grote
gevolgen hebben voor het asielbeleid.
Het is een duidelijke correctie op het excessieve formalisme van het Nederlandse
asielbeleid, en een scherpe terechtwijzing van de asielrechtspraak van de Raad van
State. Het is een teken dat de grenzen van de wet, die minister Verdonk als minister
van Vreemdelingenzaken zelf zei op te zoeken, nu bereikt zijn. Dat is, samengevat,
hoe juristen en asieladvocaten denken over de uitspraak van het Europese Hof voor
de Rechten van de Mens gisteren. Aanpassing van het Nederlandse asielbeleid is
onvermijdelijk, zeggen ze.
|
|
Een beschamend vonnis voor de rechtsstaat; NRC Handelsblad - Hoofdartikel - 13 januari 2007
De veroordeling van Nederland door het Europese Hof in Straatsburg is ronduit
beschamend voor het vreemdelingenbeleid van het kabinet. Artikel 3 van het
Europese Verdrag dat Nederland overtrad, wordt wel beschouwd als de kern van de
mensenrechten: een absoluut verbod op folteren en andere onmenselijke of
vernederende behandeling door lidstaten van de Raad van Europa. Er zijn geen
uitzonderingen mogelijk. Wie zo'n vonnis krijgt, plaatst zich in zekere zin buiten de
kring van beschaafde landen.
|
|
Hof Europa dwingt ander asielbeleid af; Na afwijzen herziening van arrest;
Folkert Jensma, NRC Handelsblad 24 mei 2007
[...] Een verzoek van het Nederlandse kabinet om herziening van het arrest is gisteren bij
het Hof afgewezen. Daarmee is het Salah Sheekh-arrest onherroepelijk geworden.
Nederlandse rechters moeten zich er aan houden.
Het arrest bevat scherpe kritiek op de rechtspraak van de Raad van State, het
excessieve formalisme van het asielbeleid en de rechtsbescherming van asielzoekers in
Nederland. [..]
Deskundigen zagen het arrest ook als een blamage voor Nederland, onder meer
omdat de rechtspraak van de Raad van State wegens z'n voorspelbaarheid in
asielzaken erdoor werd gediskwalificeerd. Ook het eenzijdig leunen op ambtsberichten
van Buitenlandse zaken door de rechter werd afgewezen. |
Aan de andere kant van de pijplijn, bij het binnenkomen in Nederland,
is het ook huilen met de pet op. Verdonkiaans, mogen we wel zeggen:
[De onderstaande artikelen zijn opvraagbaar bij Trouw of bij
< webmaster@tegenwicht.org
>.]
|
’Asielzoeker veel te lang in detentie’; 100 dagen vast
zonder strafblad; Bart Zuidervaart; Trouw, 11 september 2007
Asielzoekers die in afwachting van hun aanvraag in het grenshospitium terechtkomen,
zitten gemiddeld honderd dagen vast. Vluchtelingenwerk slaat alarm.
|
|
Gekwetst en vernederd in juridisch niemandsland; Wet kent
geen maximum voor detentie asielzoekers; Bart Zuidervaart, Trouw 12 september 2007
Justitie houdt asielzoekers vooral om juridische redenen vast in het grenshospitium.
De gedetineerden zelf snappen er niets van.
[... ...] Tot november 2003 stroomden asielzoekers vanuit het aanmeldcentrum op Schiphol
bijna altijd door naar open asielzoekerscentra, ook wanneer het onderzoek naar de
identiteit nog niet was afgerond. Dat was tegen het zere been van toenmalig minister
Verdonk (Vreemdelingenzaken). [...]
Verdonk hield asielzoekers ook liever vast in het grenshospitium, omdat dat gebied
juridisch gezien geen Nederland is. „Met de toegangsverlening tot ons grondgebied
vervallen belangrijke mogelijkheden voor een eventuele toekomstige verwijdering van
de vreemdeling”, zo schreef ze de Tweede Kamer op 21 november 2003.
Volgens de Vreemdelingenwet moet de IND binnen zes weken over de toelating tot
het grondgebied en over het asielverzoek beslissen. Maar door allerlei
beroepsmogelijkheden kan de duur van de detentie fors oplopen. In de wet is geen
maximum bepaald. |
Het generaal pardon
Ah, hier gaf de bevolking massaal tegenwicht door via de verkiezingen
het generaal pardon af te dwingen en in feite Verdonk af te zetten. Mooi,
natuurlijk, en intussen hebben er al een 20.000 dat pardon gekregen. Toch
valt over de mate van humaniteit nog niet naar huis te schrijven en doemen
er ook nu nog erg veel problemen op.
Er speelt nog wel meer
De foute functionarissen in de zaak van de Schiedamse
parkmoord worden niet vervolgd (Trouw 14 december 2006).
Velen twijfelen aan de schild van Ernst Louwes, en pas nu wordt
eindelijk de klusjesman eens verhoord over wat hij op het kerkhof gezegd
heeft aan daderkennis, nog voor de moord bekend was - en vooral de
verbalisanten waarom dit cruciale gegeven niet in het proces verbaal is
opgenomen.
Er zijn ernstige twijfels bij de schuldigverklaring van Lucia B., maar
de president van het Haagse gerechtshof komt onmiddellijk met een erg
zelf-verdedigende verklaring, kort samen te vatten als "alles klopt
en de opponenten hebben geen gelijk". Juristen wringen zich in bochten om een
herziening van het proces tegen te houden en de grote groep statistici en
de dioxine-geleerde te
negeren. Natuurlijk hebben de (verkeerd geconcludeerde) statistische
gegevens meegespeeld, ook al is dit niet vermeld. Het niet vermelden
hiervan is misschien wel een van de fouten.
Een foutje: een onbevoegde rechter in Den Bosch, want niet beëdigd.
Volgt een vrij absurde gevechtsronde tussen de advocaten, het OM en het
gerecht ... Mensen komen vrij en worden weer opgepakt ...
Trouw vroeg haar lezers in "Polderpeil", een dagelijkse
meningspeiling: "Heeft u nog vertrouwen in de rechterlijke
macht?" Antwoord na 2303 reacties:
|
Ja - 44%, |
|
Nee - 56% |
Vrouwe Justitia lijkt blind ... voor haar eigen fouten. Maar daar
moeten we het bij gelegenheid nog maar eens over hebben.
Ik kijk nu eerst eens even van wat dichter bij huis, naar
het vreemdelingenbeleid van regering en IND.
|
|
Christenen en moslims tegen onrecht en absurditeit - een persoonlijke
ervaring
Veel asielzoekers vallen buiten het generaal pardon, en zij zijn er ook
nog. Hebben zij rechten?
|
Ja hoor, ze mogen na een afwijzing een
herzieningsverzoek indienen, al kost dit 330 € aan leges. |
|
Nee, ze mogen
niet werken; nee, ze hebben geen recht op uitkering of onderdak, dus die
330 € kunnen ze gemakkelijk betalen, nietwaar? Niet,
dus. |
Voor het herzieningsverzoek was heel wat meer nodig:
|
medische
verklaringen, |
|
dus medisch onderzoek; |
|
een pasport van het land van
herkomst; |
|
een asieladvocaat - |
|
en intussen dus eten en onderdak, plus
kleren en scheerspullen en nog een heleboel meer zoals de reiskosten. |
|
En
ja, als het visum voor drie maanden, in feite een tijdelijke
verblijfsvergunning, verlopen is, moet er een nieuw visum komen. Dit is:
een stempel in het pasport. Kosten: ongeveer 250 € of meer als er meer
verklaringen en rapporten nodig zijn. |
Het herzieningsverzoek werd afgewezen. Dit werd schriftelijk meegedeeld
- ruim een maand nadat het visum was verlopen en ruim een week nadat de
uitspraak was gedaan. De eis is dan "binnen
28 dagen [na de uitspraak] het land uit" of binnen 28 dagen
[na de uitspraak] een verweerschrift
indienen (tegen betaling van legeskosten natuurlijk en van een advocaat en
met overlegging van recente doktersattesten).
Bij de IND zijn ze echt het contact met de realiteit kwijt: al die
leges die betaald moeten worden door iemand die niet mag werken en geen
uitkering krijgt. Het is van de gekke.
De IND zegt dan doodleuk
dat "de medische behandeling ook wel in Kabul kan plaatsvinden".
Wel is de IND zo zorgzaam om te adviseren "een verpleegkundige als
begeleider mee te nemen" - uiteraard op eigen kosten (retourtje Kabul
plus uurloon!). Advies aan de IND: neem eens een psychiater in de arm voor
uzelf. Wees eens zelfkritisch. Denk eens na.
We hebben de handen in elkaar geslagen. Wij volgen de
Hoogste Rechter.
De gemeente is desgevraagd zo vriendelijk
om alle medische kosten te betalen, maar ook niet meer dan dat. De
gezamenlijke christelijke kerken brachten het geld voor opvang op, althans
totdat dit geld op was. Toen heb ik de man in huis genomen en sindsdien
ook gevoed. Voor de communicatie waren mijn Perzische woordenboeken
erg nuttig.
De kosten werden gedeeld
De RK parochie heeft een flinke som gegeven, individuele parochianen
deden dit ook. De Turkse moskee betaalde de 330 € aan legeskosten, terwijl
de Marokkaanse moskee ook een flinke donatie deed voor de
verlengingskosten.
De man wendde zich tot de wethouder.
|
"Nee, meneer, gaat u maar
naar de Sociale Dienst". |
|
Wat zei de Sociale Dienst? "Nee,
meneer, gaat u maar naar de wethouder!" |
Nu gaat er een zware
delegatie naar de wethouder, voorzitters van kerken, moskee,
besturen en stichtingen, in de hoop dat die wel bij de wethouder
binnenkomt.
Intussen vernam de man het bericht van de IND, een week na
het besluit, en via via per post gezonden naar de speekkamer van de kerk, en ondernam hij een
zelfmoordpoging. Deze is verijdeld en hij is nu opgenomen in een kliniek.
Eens kijken wat de IND nu weer zegt. In Kabul zijn vast ook wel klinieken.
Maar ook in Nederland hoor, voor mensen die het contact met de realiteit
hebben verloren.
Conclusie
De inzet van individuen, kerken, moskeeën, Vluchtelingenwerk en andere
organisaties blijft apert noodzakelijk bij dit nog altijd mallotige en
inhumane beleid.
Mensen, blijf attent en blijf Tegenwicht bieden tegen dit soort
absurditeiten. |
