Vorige Start Omhoog Volgende

Beste ouders,

u hoeft niet zo bang te zijn

Tegenwicht weblog # 159 
12 oktober 2013

 Een tweede versie hiervan is, met een eerdere weblog en een aanvulling, opgenomen in Opiniestuk # 60: "Seksje spelen"

"Maw'tha al-qitti"   
"Dood aan de kat(ten)!"

Ouders in paniek

Alweer waren er ouders in paniek, dit maal in Deventer, eind augustus 2013, nadat er in de stad twee mensen gesignaleerd waren die zich openlijk als 'pedofiel' hadden laten kennen. Een van hen was de voormalige voorzitter van de voormalige Vereniging Martijn, die een toen dakloze vriend uit de penarie kwam helpen door een nacht in een pension voor hem te regelen. Het pension was gevestigd in een flat, waar men hen dus naar binnen zag gaan. Meteen werd verondersteld dat zij daar zouden wonen en 'dus' een acuut gevaar zouden vormen voor hun kinderen. 

Er dromden mensen samen voor de flat, de dag erna weer. Dit nam toen zulke hinderlijke vormen aan dat de ME nodig was om de menigte te verdrijven en de bewoners weer toegang tot de flat te geven. Het initiatief lag bij enkele jongeren en het laat zich raden dat deze meer op sensatie uit waren dan op het beschermen van hun kinderen - die zij nog niet hebben in de leeftijd waarin zij vooral hun MAN-zijn moeten bewijzen voor hun leeftijdsgenoten. Zij mobiliseerden de ouders. 

Enkele dagen later vond er een demonstratie plaats. Deze verliep ordelijk. De burgemeester sprak de mensen toe.

Hij zei hun zorg te begrijpen, maar verzocht hen onderscheid te maken tussen iets voelen en iets doen, alsook om geen eigen rechter te spelen en de handhaving van de wet over te laten aan de politie en waar nodig de reclassering. 

Tegen de tekst hiernaast is terecht geprotesteerd op de sociale en andere media. 



"WIJ TREKKEN 1 grEns
EEn PEdo is GEEn mEns"

Wat beweegt deze ouders?

Angst dat hun kind iets overkomt. Dit is een rationeel motief. Bescherming van het kroost dit heel diep in het instinct, in de genen van mens en dier. Probeer maar eens het jong van een tijger te aaien of het kuiken van een adelaar te roven. Maar ze gaan er hier - en vaker - niet rationeel mee om. 

In het geval-Deventer was de hoofdpersoon iemand tegen wie nooit een klacht is ingediend; geen van beide personen woonde in de flat, ze zijn er slechts een nacht in een pension geweest en ze waren de dag erna alweer de stad uit. Men informeerde zich niet, checkte de informatie niet, ging meteen af op geruchten die onjuist bleken: niet echt rationeel - maar ja, de mens is nu eenmaal niet alleen een rationeel wezen, zeker niet als diepe instincten de kop opsteken. 

We hadden al eerder 'Ouders in paniek', in maart 2013 over een 'aanrander' van zes jaar (en een jaar eerder over jongens van rond de tien) over wie geconcludeerd werd 

"dat de jongen geen groter risico vormt voor seksueel grensoverschrijdend gedrag dan elk ander willekeurig kind".  

Hierover schreven wij ook Opiniestuk # 60 dd april 2013: 
Seksje spelen - ouders in paniek - Begrijpelijk, maar niet verstandig.  
 
Wij beschreven ook een verjaging uit een buurt in Den Bosch, met een kwalijke rol van SBS6 in onze weblog # 13 van 22 april 2005, Dodelijke journalistiek

Vanwaar die angst?

Het is de angst voor seksueel misbruik, waarvan men denkt 

(1) dat ieder mens met pedofiele gevoelens vroeg of laat ook tot daden zal overgaan, 
(2) dat zo iemand, eens veroordeeld, wel zeker opnieuw de fout in zal gaan, 
(3) dat elk seksueel contact met een kind altijd schade teweegbrengt, en wel blijvende schade. 

Wie niet beter geïnformeerd is, zal logischerwijs de angst inschieten, in paniek raken en zich teweer gaan stellen. 

"Geïnformeerd" 

Tja, de media vermelden nooit "Pedofiel houdt zich in". Wel informeerden zij ons over Dutroux, Robert M., een zwemleraar, een rondzwervende pedoseksueel die nergens terecht kan, onlangs nog over een man die maar liefst driehonderd meisjes virtueel verleidde en het niet altijd bij virtueel hield - terwijl 'een topambtenaar' ook de nodige aandacht kreeg. Dan ga je wel zoiets denken.

Als mensen al lezen, komen de meesten niet verder dan de krant; de meeste mensen lezen geen lange wetenschappelijke artikelen, als ze van het bestaan daarvan al afweten en ze weten te vinden. 

Tegenwicht doet dit wel. We lopen de drie overtuigingen, hierboven genoemd, eens langs.

(1) De doordeweekse pedofiel

"(1) dat ieder mens met pedofiele gevoelens vroeg of laat ook tot daden zal overgaan"

De huidige gemiddelde doordeweekse pedofiel doet dit nu juist niet en wil dit ook helemaal niet. Wie de betreffende fora volgt en die wereld een beetje kent, zowel gevoelsgenoten als hulpverleners en wetenschappers, zal dit herkennen als een hoofdstroom onder de betrokken mensen. Vooral de jongeren onder hen weten heel goed dat er kans op schade is en het laatste wat zij willen, is een kind beschadigen. Er is, zeker in de laatste twee decennia, consensus ontstaan over een hands-off-ethiek.
 

De in de media vermelde daders zijn echt de uitzonderingen. De doordeweekse pedofiel komt niet in de krant. Hij leeft gewoon in de samenleving, neemt er gewoon deel aan en blijft gewoon van kinderen af, geheel volgens de wens van nevenstaand spandoek dus.



... [AfblijvEn!]

Dus, beste ouders, u hoeft niet zo bang te zijn. 
 
'De doordeweekse pedofiel':
Goode, Sarah D.; Understanding and Addressing Sexual Attraction to Children: A Study of Paedophiles in Contemporary Society  - Routledge, London 2010
Goode, Sarah D.; How can we prevent child abuse if we don't understand paedophilia?; Independent Voices (UK), Jan 07 2013 
De ethiek: 
< http://www.jorisoost.nl/lees/ethiek.htm >
< http://www.ipce.info/ipceweb/Library/reg_subj_ethics.htm >
< http://www.ipce.info/library/keyword/124 >


(2) Weinig recidive

"(2) dat zo iemand, eens veroordeeld, wel zeker opnieuw de fout in zal gaan,"

Recidive wil zeggen: na een eerste veroordeling opnieuw een delict plegen. Hierover zijn veel cijfers verzameld. Ooit beweerde een Nederlands professor dat de recidive onder pedoseksuelen 90% zou zijn. Niet, dus. 

Onder alle veroordeelden: tegenwoordig al ruim 70%;
onder seksuele delinquenten: 13,4%, waarvan 
herhaling met een kind iets hoger, maar 
na hulp of behandeling weer beduidend lager. 

Lees maar: 

Angst voor herhaling - Alternatieven voor agressie en zondebokvorming - Lezing bij Movies that Matter, Amsterdam, 21 maart 2012 - Dr Frans E J Gieles - met een reeks aanklikbare literatuurverwijzingen. 

(3) Niet altijd schade

"(3) dat elk seksueel contact met een kind altijd schade teweegbrengt, en wel blijvende schade."

De kans op schade is reëel, maar het is meer kans dan feit. In een omvangrijke meta-analyse (onderzoek van onderzoeken) kwamen Rind cs in 1998 tot 4% blijvende schade, die vooral te vinden was bij meisjes en binnen het gezin. Voorts bleek dat het seksuele contact op zich maar een vrij kleine factor was in het geheel van factoren die hier invloed hebben. De invloed van problemen in het gezin, aldaar "gezinsfactoren" genoemd, bleek tien zo hoog te zijn.

Tegenwicht schonk er al eerder aandacht aan:

Intimiteit: gevaar of groeikans?

The research of the Rind et al. Team - Intergenerational intimacy: danger or chance?

Homotieners

Beste ouders ...

... U hoeft niet zo bang te zijn. Raakt u niet onnodig in paniek. Informeert u uzelf liever goed. 

Praat u liever met uw kind ook over seksualiteit in woorden die bij de leeftijd passen, dus niet eenmalig ter 'voorlichting', maar geregeld en vooral ook in de tienertijd, waarin u niet meer goed kunt weten wat uw telg op Internet uitspookt, maar er naar vragen en er over spreken, dat moet u toch kunnen.

Spreekt u dan niet alleen over de gevaren van seks, maar vooral ook over het mooie van seksualiteit, over de levenskunst om relaties aan te gaan, te behouden en te verdiepen - en over de normen die we daarover hebben afgesproken.

Vorige Start Omhoog Volgende